Yom ha Shoa, de Israëlische dag van de Holocaust herdenking!
Morgen avond begint hier in Israel de herdenking van de slachtoffers van de tweede wereld oorlog, een onmogelijke dag om door te komen voor mensen die geen trompetten nodig hebben om deze vreselijke tijd te herdenken, want dat doen ze tegen hun wil, dag en nacht. Ik heb het over mensen van mijn leeftijd, die tijdens de oorlog in Europa woonden, en die zo gelukkig zijn om het overleefd te hebben.
Het vreemde is, dat wij, de overlevenden een vreemd gevoel van schaamte hebben als wij nu deze vreselijke films en documentaires zien, en horen de oneindige uitleggingen over de slachting van ons volk, in de concentratie kampen in Polen, de razzias, de verraden onderduikers, het onbeschrijfbare gruwelijke gedrag van de moffen en anderen tegen het Joodse volk. En waarvoor schamen we ons dan, zal je vragen, het antwoord is heel erg simpel maar ook diepzinnig. Wij schamen ons er voor, dat we er levend van af zijn gekomen, dat we een leven voor ons zelf hebben opgebouwd, dat wij het overdag de herinneringen aan de kant hebben gezet, en een normaal leven hebben geleefd.
Vandaag de dag, zijn logischer wijze alleen oudere mensen over die zich onder de overlevenden kunnen beschouwen, wij die de oorlog bewust hebben mee gemaakt, waren kinderen toen het gebeurde, maar dat betekend niet dat wij het vergeten zijn (of vergeven) en nachts, voor dat we inslapen met slaap middelen, gaan we terug naar die vreselijke tijden, en meesten van ons, slapen slecht.
Maar ik begrijp niet voor wie wij al deze poespas maken, de doden kunnen wij niet meer opwekken, iemand die het persoonlijk niet beleefd heeft, kan ons niet begrijpen, medelijden hebben we niet nodig, het spreken, de officiële herdenkingen en die vreselijke documentaires zijn een straf, en dit om de doden te eren, waar om eren ze ons niet, de overlevenden, die het liefst hun laatste jaren op dit mensen vriendelijk aardbolletje, in geluk en vrede willen leven.
En wat helpt het met delegaties van Joodse Middelbare scholen die de concentratie kampen gaan bezoeken, wat leren ze daar van, dat mensen beesten zijn, dat wisten ze al. Waarvoor moeten ze over de Shoah vertellen in de lagere klassen van de school. Waarom moet men deze prille hersens vullen met ellende en haat, wie heeft daar baat bij, en wat zal het hun helpen in het beeld vormen van mensen van andere volken en rassen?
Ik weet het, er zijn weinig mensen die met mij eens zijn, de organisators van deze herdenkingen geloven dat ze iets goed doen, dat het de doden eert, maar vrienden, geloof me, dood is dood, het helpt je geen bal als je gelijk krijgt of geëerd wordt na je dood. Kijk maar naar mijn vader, (een ingenieur en architect) die in het verzet is gefusilleerd, (oktober 1944) niet omdat hij Jood was, maar omdat hij betrapt werd met constructie tekeningen van de Ijssel linie in Zwartsluis in opdracht van Londen. Mijn moeder kreeg pas een weduwe pensioen 7 jaar later, en moest zich behelpen met 4 kindertjes op arme uitkering, (we kregen van Drees, heten dat).
Ik heb meer medelijden met mijn broers en zuster (en mezelf) dan met mijn gestorven ouders. Wij krijgen nu alle medische en geestelijke klappen, die we, toen we nog een actief leven leden, geen tijd voor hadden, en nu, om ons te pesten ons vertellen, je hebt het overleefd, maar je bent niet vrij, we gaan door met het zuur maken van je rampzalige leven.
Dit schrijf ik niet om medelijden te veroorzaken, dat hebben we niet nodig, wat we wel nodig hebben is een greintje begrip voor onze reacties. Ik ben niet bitter, ik ben een optimist en idealist, ik geniet van mijn leven (behalve begin mei, met deze herdenkingen). IK KAN NIET VERGETEN OF VERGEVEN.
Saturday, April 30, 2011
Friday, April 29, 2011
De Aardbeving die zal komen!
De aardbeving die zal komen!
Israëls natuurlijke grens is op de Afrikaans Aziatische Rift vallei, of wel de Grote Rift Vallei, die ontstaan is door het losscheuren van twee aardschollen, met Jordanië aan een kant en Israel aan de andere zijde. Deze diepe gleuf, die de dode zee, de Jordaan rivier en het meer van Tiberias (ha kinereth) heeft gevormd, word steeds breder, en elke beweging van die aardschollen veroorzaakt aardbevingen. En ongeveer elke dag worden er kleine aardbevingen geregistreerd. Logischer wijs kan men verwachten dat uiteindelijk Israel ook zal worden getroffen door een grote aardbeving. Wanneer dat gaat gebeuren kan niemand ons vertellen, het kan vandaag zijn maar ook in twee miljoen jaren.
Dertig jaren geleden heeft de regering de bouw vergunning aangepast, en eist het dat alle constructies bestand zullen zijn tegen aardbevingen, maar wat met de gebouwen die voor deze wetwijzigingen is gebouwd.
Dus knappe ingenieurs hebben dus een voorstel gemaakt om deze verouderde gebouwen in aardbeving veilige gebouwen om te toveren. Deze flats zijn gebouwd in de vijftiger jaren, meestal drie of vier hoog op beton colonnes, zonder lift.
De bouwstijl was (en is) beton balken, en opgevulde muren met blokken.
Het nieuwe voorstel is om het gebouw te versterken door om de constructie collonnes
toe te voegen, die dan verbonden worden door een of twee meer nieuwe verdiepingen, en natuurlijk een lift en face lift van het gebouw.
Dit plan werd goedgekeurd door de regering, vooral omdat aannemers dit voor niets zullen doen, tegen de nieuwe flats die dus op de boven verdiepingen worden gebouwd. Een prachtige oplossing, iedereen is blij, iedereen verdient, maar voor dat je uiteindelijk kan beginnen moeten alle bewoners van het gebouw instemmen, en dat mijn vrienden, is een serieus probleem in Israel, we zijn het namelijk nooit eens, iedereen heeft zijn eigen ideeën, zoals dat oudere stel, die zeggen, aan mijn lijf geen polonaise, wachten jullie maar tot wij de pijp uit gaan, dan kunnen jullie doen wat jullie willen, maar tot dan, wij willen tijdens onze siësta stilte hebben.
En als iedereen er mee eens is, en tekent bij de advocaat, duurt het nog een jaar of twee, voordat de bouw commissie de plannen goedkeurt, de nieuwe kadaster verdeling is gemaakt, het recht van de buurt lui om een bezwaar in te dienen, enz.
Intussen, is de regering een nieuwe campagne begonnen, met griezel advertenties over aardbevingen, en het uitgeven van een lijstje met instructies wat men moet doen, als er een aardbeving plaats neemt.
De mensen worden geadviseerd om in een veiligheidsruimte (bom vrije kamer) te gaan, en wachten tot de radio je verteld dat je weer naar buiten mag gaan. Maar de oudere gebouwen hebben geen veiligheidskamer, en de buren hebben pas gisteren getekend, en gaat het verbouwen pas over twee jaar plaats nemen, wat moeten die arme mensen nu doen, nadat ze de Japanse taferelen op TV hebben mee gemaakt gedurende drie weken, twintig keer per dag.
Op het ogenblik denk ik dat de Israëli meer in paniek is over de komende aardbeving dan nog een oorlog rondje met de Arabieren.
Hier onder een plakkerij over de Rift en Dode zee.
Informatie Dode Zee
De Dode Zee is een onderdeel van de Great Rift Valley, een 4200 km lange slenk waar de oudste resten van de mens zijn gevonden. De slenk loopt van Syrië in het noorden tot aan Mozambique in het zuiden en is ontstaan door het losscheuren van twee aardschollen, de één met het Arabisch schiereiland en Oost-Afrika, de ander met het restant van het Afrikaanse continent. Door de voortdurende beweging langs de breuklijn worden meren en rivieren steeds breder en geulen steeds dieper. In deze langste spleet in de aardkorst, die geflankeerd wordt door een aantal van ’s werelds hoogste vulkanische bergen, ligt het laagste punt op aarde: de 410 meter onder de zeespiegel gelegen Dode Zee, 78 km lang en 18 km breed en in het noorden met een diepte van 400 meter. Op zo’n grote diepte werkt het dal als een enorm bassin waar water aangevoerd wordt door de rivier de Jordaan maar waar geen afvoer is.
Er is ontdekt dat mensen uit de oudheid de Dode Zee al 4000 jaar geleden bezochten. Koning David, Herodus, de Romeinse Keizer Vespacianus en veel opeenvolgende koninklijke en gefortuneerde reizigers hebben er allen op gestaan zichzelf te behandelen met de therapeutische en herstellende eigenschappen van de Dode Zee. Koning Salomon schonk het Dode Zee zout aan de koningin van Sheba. Markus Anthonius deed een poging dit gebied te veroveren voor de legendarische koningin Cleopatra, die de schoonheidsverzorgende kwaliteiten van de Dode Zee kende.
Israëls natuurlijke grens is op de Afrikaans Aziatische Rift vallei, of wel de Grote Rift Vallei, die ontstaan is door het losscheuren van twee aardschollen, met Jordanië aan een kant en Israel aan de andere zijde. Deze diepe gleuf, die de dode zee, de Jordaan rivier en het meer van Tiberias (ha kinereth) heeft gevormd, word steeds breder, en elke beweging van die aardschollen veroorzaakt aardbevingen. En ongeveer elke dag worden er kleine aardbevingen geregistreerd. Logischer wijs kan men verwachten dat uiteindelijk Israel ook zal worden getroffen door een grote aardbeving. Wanneer dat gaat gebeuren kan niemand ons vertellen, het kan vandaag zijn maar ook in twee miljoen jaren.
Dertig jaren geleden heeft de regering de bouw vergunning aangepast, en eist het dat alle constructies bestand zullen zijn tegen aardbevingen, maar wat met de gebouwen die voor deze wetwijzigingen is gebouwd.
Dus knappe ingenieurs hebben dus een voorstel gemaakt om deze verouderde gebouwen in aardbeving veilige gebouwen om te toveren. Deze flats zijn gebouwd in de vijftiger jaren, meestal drie of vier hoog op beton colonnes, zonder lift.
De bouwstijl was (en is) beton balken, en opgevulde muren met blokken.
Het nieuwe voorstel is om het gebouw te versterken door om de constructie collonnes
toe te voegen, die dan verbonden worden door een of twee meer nieuwe verdiepingen, en natuurlijk een lift en face lift van het gebouw.
Dit plan werd goedgekeurd door de regering, vooral omdat aannemers dit voor niets zullen doen, tegen de nieuwe flats die dus op de boven verdiepingen worden gebouwd. Een prachtige oplossing, iedereen is blij, iedereen verdient, maar voor dat je uiteindelijk kan beginnen moeten alle bewoners van het gebouw instemmen, en dat mijn vrienden, is een serieus probleem in Israel, we zijn het namelijk nooit eens, iedereen heeft zijn eigen ideeën, zoals dat oudere stel, die zeggen, aan mijn lijf geen polonaise, wachten jullie maar tot wij de pijp uit gaan, dan kunnen jullie doen wat jullie willen, maar tot dan, wij willen tijdens onze siësta stilte hebben.
En als iedereen er mee eens is, en tekent bij de advocaat, duurt het nog een jaar of twee, voordat de bouw commissie de plannen goedkeurt, de nieuwe kadaster verdeling is gemaakt, het recht van de buurt lui om een bezwaar in te dienen, enz.
Intussen, is de regering een nieuwe campagne begonnen, met griezel advertenties over aardbevingen, en het uitgeven van een lijstje met instructies wat men moet doen, als er een aardbeving plaats neemt.
De mensen worden geadviseerd om in een veiligheidsruimte (bom vrije kamer) te gaan, en wachten tot de radio je verteld dat je weer naar buiten mag gaan. Maar de oudere gebouwen hebben geen veiligheidskamer, en de buren hebben pas gisteren getekend, en gaat het verbouwen pas over twee jaar plaats nemen, wat moeten die arme mensen nu doen, nadat ze de Japanse taferelen op TV hebben mee gemaakt gedurende drie weken, twintig keer per dag.
Op het ogenblik denk ik dat de Israëli meer in paniek is over de komende aardbeving dan nog een oorlog rondje met de Arabieren.
Hier onder een plakkerij over de Rift en Dode zee.
Informatie Dode Zee
De Dode Zee is een onderdeel van de Great Rift Valley, een 4200 km lange slenk waar de oudste resten van de mens zijn gevonden. De slenk loopt van Syrië in het noorden tot aan Mozambique in het zuiden en is ontstaan door het losscheuren van twee aardschollen, de één met het Arabisch schiereiland en Oost-Afrika, de ander met het restant van het Afrikaanse continent. Door de voortdurende beweging langs de breuklijn worden meren en rivieren steeds breder en geulen steeds dieper. In deze langste spleet in de aardkorst, die geflankeerd wordt door een aantal van ’s werelds hoogste vulkanische bergen, ligt het laagste punt op aarde: de 410 meter onder de zeespiegel gelegen Dode Zee, 78 km lang en 18 km breed en in het noorden met een diepte van 400 meter. Op zo’n grote diepte werkt het dal als een enorm bassin waar water aangevoerd wordt door de rivier de Jordaan maar waar geen afvoer is.
Er is ontdekt dat mensen uit de oudheid de Dode Zee al 4000 jaar geleden bezochten. Koning David, Herodus, de Romeinse Keizer Vespacianus en veel opeenvolgende koninklijke en gefortuneerde reizigers hebben er allen op gestaan zichzelf te behandelen met de therapeutische en herstellende eigenschappen van de Dode Zee. Koning Salomon schonk het Dode Zee zout aan de koningin van Sheba. Markus Anthonius deed een poging dit gebied te veroveren voor de legendarische koningin Cleopatra, die de schoonheidsverzorgende kwaliteiten van de Dode Zee kende.
Tuesday, April 26, 2011
Wat is werkelijk jullie reden?
Wat is werkelijk jullie reden?
Ik weet het, ik was van plan om over het gewone leven hier in Israel te schrijven, maar ik kan niet helpen dat er iets mij heel er verwonderd, en geheel onlogisch vindt. Dit is geen aanval op de kwabbels, ik bedoel niemand in bijzonder, maar in de 14 dagen dat ik geschorst was van mee te doen op de VKBlog discussies, viel mij op, dat desondanks de gehele Arabische continent in opstand is tegen hun eigen regeringen, meestal bloeddorstige despoten, die nu hun eigen onderdanen nu vermoorden met de meest moderne wapens, geleverd tegen olie bij het Westen, het Nederlandse publiek maakt zich zorgen over een heel klein groepje van Arabische Palestijnen, die nog niet geheel zelfstandig zijn, maar in vergelijking van de andere Arabische broeders in het paradijs wonen. Niet alleen volgens statistieken, maar ook dat ze veiliger zijn dan bijvoorbeeld in Amsterdam of Londen.
Hoe komt het dat jullie barmhartigheid alleen gericht is op die arme Palestijnen, en het lot van miljoenen Arabieren, van het zelfde ras en geloof als de Palestijnen, jullie volkomen koud laat? Wat hebben die Palestijnen dat ze zo geliefd zijn geworden bij het Nederlandse volk, of zou het zijn dat dit komt omdat de Palestijnen tegen de Joden zijn (je weet wel, die mensen met een kromme neus, die overal hun handje in hebben met hun aangeboren criminele gedrag), dat rare volkje dat in Nederland bijna is uitgeroerd, naar Israel zijn gevlucht, en daar, in plaats van zich uit te laten moorden tegen de eerlijke en onderdrukte Palestijnen vecht?
Zou het temaken hebben met de chantage van de olie baronnen, die met de benzine prijs spelen, en zeker nu , als jullie niet weten wie uiteindelijk de nieuwe despoot gaat worden, zal de benzine weer omhoog gaan, tot jullie de nieuwe dictator hebben in gepalmd. Of zie ik dat nu verkeerd?
Ik weet dat tijdens het lezen de kwabbels al beginnen met persoonlijke aanvallen, die ik zonder of met lezen direct zal uitwissen. En als jullie nu mij weer moordenaar, enz. gaan noemen, helpt geen bal, met jullie speel ik niet meer. Het onderwerp dat ik ga discuteren is WAAROM ZIJN JULLIE ALLEEN BEZORGD OVER HET LOT VAN EEN KLEIN GROEPJE VAN ARABIEREN, TERWIJL HONDERDEN DAGELIJKS WORDEN VERMOORD DOOR WESTERSE WAPENS.
Niet de Israëlische deelnamen in de Euro song festival, niet de nieuwe Gaza Armada, maar waarom zijn sommige mensen, zo hypokriet.
Ik weet het, ik was van plan om over het gewone leven hier in Israel te schrijven, maar ik kan niet helpen dat er iets mij heel er verwonderd, en geheel onlogisch vindt. Dit is geen aanval op de kwabbels, ik bedoel niemand in bijzonder, maar in de 14 dagen dat ik geschorst was van mee te doen op de VKBlog discussies, viel mij op, dat desondanks de gehele Arabische continent in opstand is tegen hun eigen regeringen, meestal bloeddorstige despoten, die nu hun eigen onderdanen nu vermoorden met de meest moderne wapens, geleverd tegen olie bij het Westen, het Nederlandse publiek maakt zich zorgen over een heel klein groepje van Arabische Palestijnen, die nog niet geheel zelfstandig zijn, maar in vergelijking van de andere Arabische broeders in het paradijs wonen. Niet alleen volgens statistieken, maar ook dat ze veiliger zijn dan bijvoorbeeld in Amsterdam of Londen.
Hoe komt het dat jullie barmhartigheid alleen gericht is op die arme Palestijnen, en het lot van miljoenen Arabieren, van het zelfde ras en geloof als de Palestijnen, jullie volkomen koud laat? Wat hebben die Palestijnen dat ze zo geliefd zijn geworden bij het Nederlandse volk, of zou het zijn dat dit komt omdat de Palestijnen tegen de Joden zijn (je weet wel, die mensen met een kromme neus, die overal hun handje in hebben met hun aangeboren criminele gedrag), dat rare volkje dat in Nederland bijna is uitgeroerd, naar Israel zijn gevlucht, en daar, in plaats van zich uit te laten moorden tegen de eerlijke en onderdrukte Palestijnen vecht?
Zou het temaken hebben met de chantage van de olie baronnen, die met de benzine prijs spelen, en zeker nu , als jullie niet weten wie uiteindelijk de nieuwe despoot gaat worden, zal de benzine weer omhoog gaan, tot jullie de nieuwe dictator hebben in gepalmd. Of zie ik dat nu verkeerd?
Ik weet dat tijdens het lezen de kwabbels al beginnen met persoonlijke aanvallen, die ik zonder of met lezen direct zal uitwissen. En als jullie nu mij weer moordenaar, enz. gaan noemen, helpt geen bal, met jullie speel ik niet meer. Het onderwerp dat ik ga discuteren is WAAROM ZIJN JULLIE ALLEEN BEZORGD OVER HET LOT VAN EEN KLEIN GROEPJE VAN ARABIEREN, TERWIJL HONDERDEN DAGELIJKS WORDEN VERMOORD DOOR WESTERSE WAPENS.
Niet de Israëlische deelnamen in de Euro song festival, niet de nieuwe Gaza Armada, maar waarom zijn sommige mensen, zo hypokriet.
Saturday, April 23, 2011
Intussen ben ik nog steeds geschorst op de VKBlog
Iedereen die mij heeft gemist, van harte bedankt.
Als alles goed gaat, en de VKBlog moderator aan zijn woord houdt, mag ik morgen weer meedoen met het bloggen op de stervende VKBlog, en daar ik morgen een drukke dag heb, schrijf ik mijn eerste blog na mijn schorsing, de avond daarvoor.
Ten eerste ben ik geweldig geëerd dat vele mensen over mijn schorsing schreven, en dat ik mijn naam bijna elke dag heb gelezen op een van de blogs, ik wist niet dat ik zo populair was (ben), en vind ik dat een hele prestatie, daar ik vijf jaar geleden mij niet meer kon uitdrukken in het Nederlands, en op een wilde dag besloot dat ik ga proberen om in het Nederlands te schrijven, in plaats in het Engels. Nu wil ik niet gaan zeuren over de schorsing die onverwachts kwam, en volgens mij niet verdient. De Moderator schreef mij een e-mail dat ik in mijn geruzie met een van de blogger te ver was gegaan, en daar mee was ik geschorst voor twee weken.
Ik voelde mij beledigd, maar daar ik een sterk vermoeden heb waar het vandaan komt besloot ik er niet over te janken, en mijn straf uit te zitten. Wel moet ik bekennen dat ik zo wie zo, door ging in mijn gevecht met Mihai, d.m.v. mijn 5 jaar oude blog adres: dverveer.blogspot.com. En na mijn eerste blog zag ik dat hij hapte als een vis die hongerig is, dus kon ik doorgaan met mijn wraak voor het beledigingen van mijn moeder, en vijf minuten later met een nieuwe aanval, en aanvallen op andere pro-Israëlische bloggers, intimideren, en ander vuiligheid, maar het ergste was dat hij ook durfde te beweren dat wij kindermoordenaars waren, met namen er bij, E.T. the Saint en David Verveer.
Mihai was wel zo vriendelijk om er op te wijzen bij wie wij terecht kunnen om onze klacht tegen hem in te dienen, en door middel van een goed persoon, hebben wij al de blogs en reacties van Mihai, om onze klacht te bewijzen.
Genoeg over die dwaas, zonde van mijn tijd (als een oude man, volgens een van de reacties). Wel wou ik even duidelijk maken, dat mijn gevecht tegen die kwabbel en consorten is uit principe, uiteindelijk ben ik niet meer de bejaagde prooi,van mijn kinderjaren, en niet de tweede rang burger van de zestiger jaren, ik ben nu vrij, in mijn eigen land, waar ik trots op ben, en niet van plan om de kaas van mijn boterham te laten eten. En alle persoonlijke aanvallen zal ik straffen op mijn manier, en als de Moderator mij weer zal schorsen, het zij zo! (weet niet zeker hoe je dat schrijft).
Nu lees ik een vredes (oorlogs) discussie onder de leiding van Reggie Roning, wat ik een grote quatsch vindt, denken jullie dat het zo simpel is, en in een paar vragen door en bij Hollanders, jullie het geschil van 100 jaar kunnen oplossen? De issues zijn geheel niet genoemd, en propaganda kreten worden beschouwd als de opinie van de West Bank Arabier, terwijl in de hele discussie, de West Bank en de Gaza strip door elkaar worden gehaald. Dit “make belief” is in mijn opinie kinderachtig, helpt niemand, het enige wat kan helpen is een (desnoods) geforceerde vredesconferentie die de veiligheid van Israel verzekerd maar ook genoeg aan de toekomstige Palestijnse staat geeft dat ze een zelfstandig land zullen krijgen.
Nu vindt ik het hinderlijk dat Arjan, Robert, Mihai en Reggie, internationaal plakwerk leveren, zonder te kijken (of misschien expres) publicaties van 5 tot 50 jaar geleden, in andere omstandigheden en zonder enige aandacht of deze brieven werkelijk gegrond waren en / of alleen maar propaganda, zoals ik heb aan getoond over de kindermoord in Gaza, volgens een Engelse krant (erg anti Israel) bleek onwaar te zijn, zie mijn blog in dverveer.blogstop.com.
Mijn vraag is, denken jullie (de kwabbels) werkelijk dat wij Israëli’s de bedoeling hebben om kinderen te vermoorden? Is jullie haat zo intense?
Intussen rond ons heen is de Arabische wereld in opstand tegen hun eigen regering en despoten, en wij zijn er helemaal niet gelukkig mee, want wij en jullie weten niet wie na dat de rook is verdwenen, de macht krijgt. Dat het geen democraten zullen zijn, is erg logisch, want democratie is een begrip dat moet groeien in de bevolking, en de Arabieren (ook door hun godsdienst) begrijpen de democratie geheel niet, en kan je niet verwachten dat hun een twee drie democraten worden, wel kan je verwachten dat de Islamieten in Europa, de eeuwen oude, falende democratie zullen proberen te laten vallen, en dat Wilders niet het juiste gereedschap is om dat te stoppen.
Intussen zijn jullie onder de indruk van een klein Arabisch meisje en een Israëlische soldaat, zou het kunnen (nee zo laag is de Islamitische propaganda niet) dat dit een propaganda filmpje is, kom nou, hoe oerdom kunnen jullie soms zijn?
Ik weet niet of ik nu weer geschorst wordt, want kritiek en geruzie willen ze niet horen bij de moderatie, veel makkelijker om die jood de mond te snoeren, maar goed, ik beloof om niet te huigelen, en de volle waarheid te schrijven.
Mark en E.T. bedankt voor jullie help, pettig Pasen, Hag Sameach,
David Verveer, Kfar Saba, Israel.
Als alles goed gaat, en de VKBlog moderator aan zijn woord houdt, mag ik morgen weer meedoen met het bloggen op de stervende VKBlog, en daar ik morgen een drukke dag heb, schrijf ik mijn eerste blog na mijn schorsing, de avond daarvoor.
Ten eerste ben ik geweldig geëerd dat vele mensen over mijn schorsing schreven, en dat ik mijn naam bijna elke dag heb gelezen op een van de blogs, ik wist niet dat ik zo populair was (ben), en vind ik dat een hele prestatie, daar ik vijf jaar geleden mij niet meer kon uitdrukken in het Nederlands, en op een wilde dag besloot dat ik ga proberen om in het Nederlands te schrijven, in plaats in het Engels. Nu wil ik niet gaan zeuren over de schorsing die onverwachts kwam, en volgens mij niet verdient. De Moderator schreef mij een e-mail dat ik in mijn geruzie met een van de blogger te ver was gegaan, en daar mee was ik geschorst voor twee weken.
Ik voelde mij beledigd, maar daar ik een sterk vermoeden heb waar het vandaan komt besloot ik er niet over te janken, en mijn straf uit te zitten. Wel moet ik bekennen dat ik zo wie zo, door ging in mijn gevecht met Mihai, d.m.v. mijn 5 jaar oude blog adres: dverveer.blogspot.com. En na mijn eerste blog zag ik dat hij hapte als een vis die hongerig is, dus kon ik doorgaan met mijn wraak voor het beledigingen van mijn moeder, en vijf minuten later met een nieuwe aanval, en aanvallen op andere pro-Israëlische bloggers, intimideren, en ander vuiligheid, maar het ergste was dat hij ook durfde te beweren dat wij kindermoordenaars waren, met namen er bij, E.T. the Saint en David Verveer.
Mihai was wel zo vriendelijk om er op te wijzen bij wie wij terecht kunnen om onze klacht tegen hem in te dienen, en door middel van een goed persoon, hebben wij al de blogs en reacties van Mihai, om onze klacht te bewijzen.
Genoeg over die dwaas, zonde van mijn tijd (als een oude man, volgens een van de reacties). Wel wou ik even duidelijk maken, dat mijn gevecht tegen die kwabbel en consorten is uit principe, uiteindelijk ben ik niet meer de bejaagde prooi,van mijn kinderjaren, en niet de tweede rang burger van de zestiger jaren, ik ben nu vrij, in mijn eigen land, waar ik trots op ben, en niet van plan om de kaas van mijn boterham te laten eten. En alle persoonlijke aanvallen zal ik straffen op mijn manier, en als de Moderator mij weer zal schorsen, het zij zo! (weet niet zeker hoe je dat schrijft).
Nu lees ik een vredes (oorlogs) discussie onder de leiding van Reggie Roning, wat ik een grote quatsch vindt, denken jullie dat het zo simpel is, en in een paar vragen door en bij Hollanders, jullie het geschil van 100 jaar kunnen oplossen? De issues zijn geheel niet genoemd, en propaganda kreten worden beschouwd als de opinie van de West Bank Arabier, terwijl in de hele discussie, de West Bank en de Gaza strip door elkaar worden gehaald. Dit “make belief” is in mijn opinie kinderachtig, helpt niemand, het enige wat kan helpen is een (desnoods) geforceerde vredesconferentie die de veiligheid van Israel verzekerd maar ook genoeg aan de toekomstige Palestijnse staat geeft dat ze een zelfstandig land zullen krijgen.
Nu vindt ik het hinderlijk dat Arjan, Robert, Mihai en Reggie, internationaal plakwerk leveren, zonder te kijken (of misschien expres) publicaties van 5 tot 50 jaar geleden, in andere omstandigheden en zonder enige aandacht of deze brieven werkelijk gegrond waren en / of alleen maar propaganda, zoals ik heb aan getoond over de kindermoord in Gaza, volgens een Engelse krant (erg anti Israel) bleek onwaar te zijn, zie mijn blog in dverveer.blogstop.com.
Mijn vraag is, denken jullie (de kwabbels) werkelijk dat wij Israëli’s de bedoeling hebben om kinderen te vermoorden? Is jullie haat zo intense?
Intussen rond ons heen is de Arabische wereld in opstand tegen hun eigen regering en despoten, en wij zijn er helemaal niet gelukkig mee, want wij en jullie weten niet wie na dat de rook is verdwenen, de macht krijgt. Dat het geen democraten zullen zijn, is erg logisch, want democratie is een begrip dat moet groeien in de bevolking, en de Arabieren (ook door hun godsdienst) begrijpen de democratie geheel niet, en kan je niet verwachten dat hun een twee drie democraten worden, wel kan je verwachten dat de Islamieten in Europa, de eeuwen oude, falende democratie zullen proberen te laten vallen, en dat Wilders niet het juiste gereedschap is om dat te stoppen.
Intussen zijn jullie onder de indruk van een klein Arabisch meisje en een Israëlische soldaat, zou het kunnen (nee zo laag is de Islamitische propaganda niet) dat dit een propaganda filmpje is, kom nou, hoe oerdom kunnen jullie soms zijn?
Ik weet niet of ik nu weer geschorst wordt, want kritiek en geruzie willen ze niet horen bij de moderatie, veel makkelijker om die jood de mond te snoeren, maar goed, ik beloof om niet te huigelen, en de volle waarheid te schrijven.
Mark en E.T. bedankt voor jullie help, pettig Pasen, Hag Sameach,
David Verveer, Kfar Saba, Israel.
Friday, April 22, 2011
Laster, smaad en stalking op het VK Blog
Laster, smaad en stalking op het VK Blog
Inderdaad, ik neem wraak op de aanvallen van Mihai, met kinderachtige plagerijen, en als men dus voor men iemand beschuldigd schrijf, “dat in mijn opinie”, of, “ik vermoed dat” dan is het geen laster maar openbaring van mijn gedachten en vermoedens, en nog steeds in de landen Nederland en Israel zijn gedachten vrij.
Jullie kennen het liedje: Hemel en Aarde kunnen vergaan, maar vrolijke musici blijven bestaan. Dus Mihai, er is geen laster in wat ik heb geschreven op mijn blog, maar nu las ik dat jij E.T. the Saint en mij kindermoordenaars heb genoemd, en je heb dus niet er bij geschreven dat jij vermoed (denken kan je niet, dus ook niet schrijven).
Nu lees ik dat wij een aanklacht tegen jou kunnen in dienen , waar, het adres dat jij zo vriendelijk heb gezonden:
Mihai Martoiu Ticu 22-04-2011 23:09
Ja, ik heb me daarover laten adviseren. www.iusmentis.com/maatschappij...
Ik denk dat dit enorm goed zal staan in je CV bij je werkgevers, wie dat ook mogen zijn, misschien krijg je daarvoor zelfs een bonus.
En ja, Mihai, ik heb je alweer op een leugen betrapt, jij heb mij geschorst gekregen, al dus schreef jij aan Reggie, en het ontkennen daarvan maakt jou zaak steeds ongelooflijker.
Nu de vraag van Reine jRegalo, wanneer dit gaat stoppen, Reine ik weet het niet, het rotte met oudere mensen, zo als ik, wij blijven veel langer kwaad, vooral omdat de tegenpartij mijn land en mijn volk aanvalt, met leugens, onwaarheden en vuile propaganda, met het plakken van meer dan 10 jaren (of ouder) plaksels te plaatsen over Gaza (Gaza is veel later over genomen door de Hamas organisatie, en de toestand van toen, heeft natuurlijk gen bal te maken van de situatie vandaag in dat gebied).
Het rotte is dat Mihai en zijn discipels dit weten, maar denken dat de Nederlandse lezer dat niet weet of niet realiseert, dus is het goal elke keer met zo een document, niemand vraagt daar na wie was verantwoordelijk in Gaza.
Dus Reine, ik als dat oude ventje voel dat ik mijn land en volk moet verdedigen tegen kapitalistische nihilisten, zoals ik Mihai en co. Zie in mijn opinie.
Inderdaad, ik neem wraak op de aanvallen van Mihai, met kinderachtige plagerijen, en als men dus voor men iemand beschuldigd schrijf, “dat in mijn opinie”, of, “ik vermoed dat” dan is het geen laster maar openbaring van mijn gedachten en vermoedens, en nog steeds in de landen Nederland en Israel zijn gedachten vrij.
Jullie kennen het liedje: Hemel en Aarde kunnen vergaan, maar vrolijke musici blijven bestaan. Dus Mihai, er is geen laster in wat ik heb geschreven op mijn blog, maar nu las ik dat jij E.T. the Saint en mij kindermoordenaars heb genoemd, en je heb dus niet er bij geschreven dat jij vermoed (denken kan je niet, dus ook niet schrijven).
Nu lees ik dat wij een aanklacht tegen jou kunnen in dienen , waar, het adres dat jij zo vriendelijk heb gezonden:
Mihai Martoiu Ticu 22-04-2011 23:09
Ja, ik heb me daarover laten adviseren. www.iusmentis.com/maatschappij...
Ik denk dat dit enorm goed zal staan in je CV bij je werkgevers, wie dat ook mogen zijn, misschien krijg je daarvoor zelfs een bonus.
En ja, Mihai, ik heb je alweer op een leugen betrapt, jij heb mij geschorst gekregen, al dus schreef jij aan Reggie, en het ontkennen daarvan maakt jou zaak steeds ongelooflijker.
Nu de vraag van Reine jRegalo, wanneer dit gaat stoppen, Reine ik weet het niet, het rotte met oudere mensen, zo als ik, wij blijven veel langer kwaad, vooral omdat de tegenpartij mijn land en mijn volk aanvalt, met leugens, onwaarheden en vuile propaganda, met het plakken van meer dan 10 jaren (of ouder) plaksels te plaatsen over Gaza (Gaza is veel later over genomen door de Hamas organisatie, en de toestand van toen, heeft natuurlijk gen bal te maken van de situatie vandaag in dat gebied).
Het rotte is dat Mihai en zijn discipels dit weten, maar denken dat de Nederlandse lezer dat niet weet of niet realiseert, dus is het goal elke keer met zo een document, niemand vraagt daar na wie was verantwoordelijk in Gaza.
Dus Reine, ik als dat oude ventje voel dat ik mijn land en volk moet verdedigen tegen kapitalistische nihilisten, zoals ik Mihai en co. Zie in mijn opinie.
DE nieuwe graaf Dracula versie
Een nieuwe Graaf Dracula versie!
Een nieuwe Graaf Dracula versie is nu geschreven, waar het hoofd figuur een Roemeense Kelner is, in het restaurant van een rechtshof in Rotterdam.
De kelner houdt erg van de atmosfeer van het hogere gerechtshof, en langzaam maar zeker begint hij zich te verbeelden dat hij een van de rechters is, (of althans daarvoor leert). Hilarisch is het hoofdstuk waar hij een tentamen moet schrijven.
Hij is een verwoed lezer van de samenvattingen van uitspraken van rechters, die hij dan op het Internet plaatst, als ondersteuning van zijn argumenten. Hij schrijft zelf de reglementen en daarna triomfantelijk juicht hij, dat het dus wetenschappelijk is bewezen.
Onze held is tevens sportleraar, en heeft hij volgens de film, net als Graaf Dracula, nachtelijke avonturen waarin hij in een soort van duivel verandert en kleine kinderen verkracht. In deze moderne versie zit er ook een beetje psychologie, in de morgen als hij ontwaakt, herinnerd hij zijn nachtelijke avonturen, maar hij weet niet voor zeker of het werkelijk dromen waren, of dat hij nachts werkelijk actief is.
Elke keer als een pedofiel wordt gezocht door de politie, heeft hij angst dat zijn gespleten inner zelf de gezochte kinderaanvaller is.
Een van de gevolgen van zijn (gedroomde) nacht avonturen is dat hij de gehele tijd over kinderverkrachting spreekt, wat hem verdacht maakt in zijn omgeving. Het einde van de film is niet volgens Hollywood, hij wordt gearresteerd door de politie voor iets wat hij niet gedaan had, maar wordt gevaarlijk verklaard door de psychiater, en word opgenomen in een instituut. Daar verdwijnen langzamerhand zijn dromen, en na vijf jaren gaat terug naar zijn oude baan, kelner in de rechtbank.
Dit verhaal is volkomen verzonnen, en heeft niets te maken met levende of gestorven mensen, en als de lezer of de film kijker er iemand uit erkend is dat zuivere toeval, en zeker niet de bedoeling.
Dit is de Wikipedia over de originele Graaf Dracula:
Graaf Dracula
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graaf Dracula is een fictieve aristocratische vampier uit Transsylvanië, die model heeft gestaan voor de meeste vampiers in de moderne cultuur. Graaf Dracula is de hoofdpersoon uit de roman Dracula. uit 1897, geschreven door de Ier Bram Stoker. Zijn personage is door Stoker gebaseerd op de Karpatische heerser Vlad Dracula.
Er zijn diverse films die op deze roman zijn gebaseerd. In enkele van deze films lijkt de hoofdpersoon niet meer op het personage zoals die door Stoker is neergezet.
Een nieuwe Graaf Dracula versie is nu geschreven, waar het hoofd figuur een Roemeense Kelner is, in het restaurant van een rechtshof in Rotterdam.
De kelner houdt erg van de atmosfeer van het hogere gerechtshof, en langzaam maar zeker begint hij zich te verbeelden dat hij een van de rechters is, (of althans daarvoor leert). Hilarisch is het hoofdstuk waar hij een tentamen moet schrijven.
Hij is een verwoed lezer van de samenvattingen van uitspraken van rechters, die hij dan op het Internet plaatst, als ondersteuning van zijn argumenten. Hij schrijft zelf de reglementen en daarna triomfantelijk juicht hij, dat het dus wetenschappelijk is bewezen.
Onze held is tevens sportleraar, en heeft hij volgens de film, net als Graaf Dracula, nachtelijke avonturen waarin hij in een soort van duivel verandert en kleine kinderen verkracht. In deze moderne versie zit er ook een beetje psychologie, in de morgen als hij ontwaakt, herinnerd hij zijn nachtelijke avonturen, maar hij weet niet voor zeker of het werkelijk dromen waren, of dat hij nachts werkelijk actief is.
Elke keer als een pedofiel wordt gezocht door de politie, heeft hij angst dat zijn gespleten inner zelf de gezochte kinderaanvaller is.
Een van de gevolgen van zijn (gedroomde) nacht avonturen is dat hij de gehele tijd over kinderverkrachting spreekt, wat hem verdacht maakt in zijn omgeving. Het einde van de film is niet volgens Hollywood, hij wordt gearresteerd door de politie voor iets wat hij niet gedaan had, maar wordt gevaarlijk verklaard door de psychiater, en word opgenomen in een instituut. Daar verdwijnen langzamerhand zijn dromen, en na vijf jaren gaat terug naar zijn oude baan, kelner in de rechtbank.
Dit verhaal is volkomen verzonnen, en heeft niets te maken met levende of gestorven mensen, en als de lezer of de film kijker er iemand uit erkend is dat zuivere toeval, en zeker niet de bedoeling.
Dit is de Wikipedia over de originele Graaf Dracula:
Graaf Dracula
Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Graaf Dracula is een fictieve aristocratische vampier uit Transsylvanië, die model heeft gestaan voor de meeste vampiers in de moderne cultuur. Graaf Dracula is de hoofdpersoon uit de roman Dracula. uit 1897, geschreven door de Ier Bram Stoker. Zijn personage is door Stoker gebaseerd op de Karpatische heerser Vlad Dracula.
Er zijn diverse films die op deze roman zijn gebaseerd. In enkele van deze films lijkt de hoofdpersoon niet meer op het personage zoals die door Stoker is neergezet.
Thursday, April 21, 2011
Mihai, haat je Israel of is het persoonlijk?
Mihai, een vraag haat je Israel en de Zionisten, of is het persoonlijk?
Deze vraag puzzelt mij gehele tijd af, als ik de rare stukjes van jou leest, je aanvallen en domme uitleggen, ik bijvoorbeeld haat je niet, in deze dagen moet men zijn inkomsten verzekeren en is het moeilijk om te leven op een kelner salaris plus tip. Maar ik heb medelijden met jou, daar je verplicht ben op een laag intellectuele peil te schrijven, om de kwabbels (of medelopers) happy te houden, en wat is beter dan die Joden, de les te leren.
Nu nadat ik jou intimidatie met een medeblogger heb bestudeerd, en jou redenering dat dit volkomen gerechtvaardigd was, en wetenschappelijk bewezen (welk bewijs en welke wetenschap?) is dat het thema van je kelners tentamen?
Hier schrijf je, in jou woorden, deze persoon heeft mij 5 keer onder de gordel geslagen, en ik vroeg me af, waarom je een kringetje boven je hooft heb, nu begrijp ik het, dat is jou gordel. Wat een geluk dat ik de enige ben die dat heiligingsteken ziet in je foto, het rotte is, dat alleen Joden deze tekens kunnen zien.
En als we het toch hebben over jou heiligheid, wat bedoel je met jouw sinistere zin ==
Propaganda happy hour: 16:00-18:00uur. Je mag in dat tijdsbestek alle kinderen van alles proberen te overtuigen.==
Dat samen met je herhaaldelijke voorbeelden van het verkrachten van kleine meisjes, geeft een heel ongemakkelijk gevoel. En kom nu niet dat dit een mopje was, de ouders die hun kinderen in jouw verantwoording laten op de skiles, hebben jou knappe antwoorden en grapjes niet gelezen.
Ik begrijp dat jij niet kan begrijpen waarvoor wij Israëliërs en Joden zo kwaad worden op hoe jij jouw baantje uitvoert, dat, Mihai, is dat wij wel idealen hebben en wel een land hebben waar wij uiteindelijk thuis zijn, jij daar in tegen ben in de ogen van je medestrijders, de Nederlanders, gewoon een Westerse allochtoon. Vreemdeling waar je ook woont, niet om je kleur, niet om je accent, maar om je mentaliteit, of in andere woorden, zoals jij in jou introductie zei ==
Waarschuwing: Ik ben mensonvriendelijk IK HEB EEN SLECHT KARAKTER. DAT WETEN WE SINDS MIJN GEBOORTE. GEBRUIK DAT NIET MEER ALS ARGUMENT. ==
Mihai, ik gebruik dit niet als een argument, het is een feit dat jij ontelbare keren heb bewezen.
Nu ga ik iets doen wat jij elke keer probeert, ik beloof deze campagne te stoppen, als je binnen 24 uren van nu 10.45, 21 April 2011, je excuses aanbied aan iedereen en je blogs over Israel verwijderd van het VKBlog.
En excuus aanbieden is niet als jouw belediging van mijn moeder, dat je goedpraat (wetenschappelijk bewezen) na 5 minuten, mij mag je beledigen (ik weet wie het zegt en jou mentale conditie) maar mijn moeder kan zich niet meer verdedigen
Deze vraag puzzelt mij gehele tijd af, als ik de rare stukjes van jou leest, je aanvallen en domme uitleggen, ik bijvoorbeeld haat je niet, in deze dagen moet men zijn inkomsten verzekeren en is het moeilijk om te leven op een kelner salaris plus tip. Maar ik heb medelijden met jou, daar je verplicht ben op een laag intellectuele peil te schrijven, om de kwabbels (of medelopers) happy te houden, en wat is beter dan die Joden, de les te leren.
Nu nadat ik jou intimidatie met een medeblogger heb bestudeerd, en jou redenering dat dit volkomen gerechtvaardigd was, en wetenschappelijk bewezen (welk bewijs en welke wetenschap?) is dat het thema van je kelners tentamen?
Hier schrijf je, in jou woorden, deze persoon heeft mij 5 keer onder de gordel geslagen, en ik vroeg me af, waarom je een kringetje boven je hooft heb, nu begrijp ik het, dat is jou gordel. Wat een geluk dat ik de enige ben die dat heiligingsteken ziet in je foto, het rotte is, dat alleen Joden deze tekens kunnen zien.
En als we het toch hebben over jou heiligheid, wat bedoel je met jouw sinistere zin ==
Propaganda happy hour: 16:00-18:00uur. Je mag in dat tijdsbestek alle kinderen van alles proberen te overtuigen.==
Dat samen met je herhaaldelijke voorbeelden van het verkrachten van kleine meisjes, geeft een heel ongemakkelijk gevoel. En kom nu niet dat dit een mopje was, de ouders die hun kinderen in jouw verantwoording laten op de skiles, hebben jou knappe antwoorden en grapjes niet gelezen.
Ik begrijp dat jij niet kan begrijpen waarvoor wij Israëliërs en Joden zo kwaad worden op hoe jij jouw baantje uitvoert, dat, Mihai, is dat wij wel idealen hebben en wel een land hebben waar wij uiteindelijk thuis zijn, jij daar in tegen ben in de ogen van je medestrijders, de Nederlanders, gewoon een Westerse allochtoon. Vreemdeling waar je ook woont, niet om je kleur, niet om je accent, maar om je mentaliteit, of in andere woorden, zoals jij in jou introductie zei ==
Waarschuwing: Ik ben mensonvriendelijk IK HEB EEN SLECHT KARAKTER. DAT WETEN WE SINDS MIJN GEBOORTE. GEBRUIK DAT NIET MEER ALS ARGUMENT. ==
Mihai, ik gebruik dit niet als een argument, het is een feit dat jij ontelbare keren heb bewezen.
Nu ga ik iets doen wat jij elke keer probeert, ik beloof deze campagne te stoppen, als je binnen 24 uren van nu 10.45, 21 April 2011, je excuses aanbied aan iedereen en je blogs over Israel verwijderd van het VKBlog.
En excuus aanbieden is niet als jouw belediging van mijn moeder, dat je goedpraat (wetenschappelijk bewezen) na 5 minuten, mij mag je beledigen (ik weet wie het zegt en jou mentale conditie) maar mijn moeder kan zich niet meer verdedigen
Wednesday, April 20, 2011
Er is ergens een ernstig misverstand
Er is ergens een ernstig misverstand!
Ik en veel andere Israelis zijn niet tegen, maar pro een Palestijnse staat, met erkende grenzen die zullen worden afgesproken tussen de beide partijen. En als de kwabbels een beetje hadden opgelet, de Wikileaks laten zien dat deze besprekingen, ondanks alles, vooruit gaan.
Wat wij niet willen, is een gewapend Palestina, over de plaats van de grens schijnen we eens te kunnen worden, en beide zijden zullen moeten ingeven. Er is niets wat de VN of de EU kunnen doen dan de vredesonderhandelingen te steunen.
Nu over de 5 aanvallen van Mihai op het VKBlog, zo als hij weet (en schuldig is) ben ik geschorst voor 14 dagen, dus kan ik hem niet antwoorden op zijn ziekelijke huilbakken, en inderdaad, ik neem wraak op elke, in mijn opinie aanval. Ik zou bijvoorbeeld kunnen schrijven: de lezers moeten later niet zeggen dat ik hun niet gewaarschuwd heb als het allemaal bekend gemaakt wordt. Nu let op, ik heb de naam Mihai niet genoemd, en ik heb alleen maar een gedachte in de lezers hoofd geplaatst. Als hij dan zou protesteren (zoals hij op mijn dreigement of waarschuwing heeft gedaan, elk protest, herhaald mijn beschuldiging op Google (en er zijn meer mogelijkheden. Ik zal hem niet aanvallen, als hij mij niet aanvalt, maar als hij mij moordenaar van kinderen noemt, net als hij dat nu heeft gedaan, heb ik het recht om te beantwoorden.
Ik had bijna geantwoord in het schandalige gedrag van Mihai t.o.v. the Saint en zijn dochter, maar besloot om mijn mond te houden tot na mijn schorsing, maar het laat wel zien, hoe wanhopig Mihai is, en hoe hij zijn woeden niet kan controleren.
Nog een vraagje, ik wist niet dat kelners in Nederland tentamens moeten schrijven, de specialisatie in Nederland begint fantastische hoogten te bereiken.
Ik en veel andere Israelis zijn niet tegen, maar pro een Palestijnse staat, met erkende grenzen die zullen worden afgesproken tussen de beide partijen. En als de kwabbels een beetje hadden opgelet, de Wikileaks laten zien dat deze besprekingen, ondanks alles, vooruit gaan.
Wat wij niet willen, is een gewapend Palestina, over de plaats van de grens schijnen we eens te kunnen worden, en beide zijden zullen moeten ingeven. Er is niets wat de VN of de EU kunnen doen dan de vredesonderhandelingen te steunen.
Nu over de 5 aanvallen van Mihai op het VKBlog, zo als hij weet (en schuldig is) ben ik geschorst voor 14 dagen, dus kan ik hem niet antwoorden op zijn ziekelijke huilbakken, en inderdaad, ik neem wraak op elke, in mijn opinie aanval. Ik zou bijvoorbeeld kunnen schrijven: de lezers moeten later niet zeggen dat ik hun niet gewaarschuwd heb als het allemaal bekend gemaakt wordt. Nu let op, ik heb de naam Mihai niet genoemd, en ik heb alleen maar een gedachte in de lezers hoofd geplaatst. Als hij dan zou protesteren (zoals hij op mijn dreigement of waarschuwing heeft gedaan, elk protest, herhaald mijn beschuldiging op Google (en er zijn meer mogelijkheden. Ik zal hem niet aanvallen, als hij mij niet aanvalt, maar als hij mij moordenaar van kinderen noemt, net als hij dat nu heeft gedaan, heb ik het recht om te beantwoorden.
Ik had bijna geantwoord in het schandalige gedrag van Mihai t.o.v. the Saint en zijn dochter, maar besloot om mijn mond te houden tot na mijn schorsing, maar het laat wel zien, hoe wanhopig Mihai is, en hoe hij zijn woeden niet kan controleren.
Nog een vraagje, ik wist niet dat kelners in Nederland tentamens moeten schrijven, de specialisatie in Nederland begint fantastische hoogten te bereiken.
Kfar Saba
Kfar Saba (Grootvaderdorp) een stadje in de Sharon, waar ik woon.
Om onze nieuwe reeks te vervolgen wil ik een paar zinnen schrijven over het forensen stadje Kfar Saba, de hoofdstad van het district Sharon. Het stadje heeft een geschreven geschiedenis van ongeveer 4.000 jaar, daar beide Josephus Flavius en de Talmud over Krar Saba schrijven, maar het is nog ouder dan dat, alleen met andere namen, een archeologische opgraving in Jaljulia (een Arabisch dorp, dat grenst aan Kfar Saba) heeft men fondsen gedaan, die aanduiden dat de plaats Jaljulia is het Bijbelse Gilgal (Jehoshua Ben Nun).
In het Oosten van Kfar Saba bevindt zich het graf van Benjamin (een bedevaartplaats voor beide Joden en Arabieren). Wie daar werkelijk is begraven weet natuurlijk niemand, maar dat doet de pret niet drukken. Ongeveer 200 meter verder op loopt de groene grens, die de tijdelijke wapenstilstand van 1948 vertegenwoordigd.
Deze groene grens loopt ongeveer op het traject van de historische caravan route, die de kooplui gebruikten om van Europa, naar het verre oosten te komen. Deze caravan route is ongeveer 20 Km in land, daar de Leem duinen bij de zee, die door winter regen riviertjes, leem ophoopten tijdens de winter regen, en het achterland in een moerassig terrein vormde, maakte de doorgang van caravanen, of legers onmogelijk.
Het moeras gebied, dat de Sharon genoemd is, was een bebost moeras gebied met groot wild (tijgers, krokodillen, zwijnen, enz.) leefden. De malaria muskiet maakte deze kust strook onleefbaar.
Dus om van Zuid naar Noord en terug te reizen in een relatief vlakke route, moest men het traject van de huidige groene grens nemen. Elke zoveel Km waren er herbergen waar met de paarden ververste, ruste en aten (zie de ruïne van een Chan (herberg) in Jaljulia). Het wordt verondersteld dat Kfar Saba een stop was op de caravan route.
Uiteindelijk de malaria was bestreden door de eerste Joodse pionieren, die het gebied draineerden, en citrus boomgaarden aanlegden, naast de bestaande boomgaarden van de Arabische boeren die op de Leemstrip tussen het moeras en de zee leefden.
Toen ook de Turken, die toen het land beheerden, de bomen kapten voor de stoomtrein van Egypte naar Beiruth en Damascus, werd het land kaal en woestijnachtig. Het mini klimaat die de bossen hadden veroorzaakt, werd herplaatst door een woestijn klimaat van hete dagen en koude nachten.
Ongeveer 100 jaar geleden werd het Joods dorpje Kfar Saba opgericht op de gronden opgekocht door Baron Edmond Rothchild, door pionieren uit Petah Tikva, en langzaam maar zeker groeide het dorp uit tot een stad. Vandaag is het een bloeiend handels centrum, met een groot ziekenhuis een rechtbank en vele andere diensten voor de streek bewoners, verder wonen er veel forensen die in het Dan district (Tel Aviv en omstreken) werken. Behalve snelwegen westelijk en oostelijk van de stad, een nieuwe oude treinlijn verbindt Kfar Saba met de rest van het land.
Kfar Saba is bekend voor haar vele plantsoenen, tuinen en parken, een groot theater en muziek centrum. Kfar Saba is ook het centrum voor de Arabische dorpen ten noorden van de stad (de zogenaamde Arabische driehoek) en zijn de straten en winkels gevuld met een mix van beide bevolking groepen.
Om onze nieuwe reeks te vervolgen wil ik een paar zinnen schrijven over het forensen stadje Kfar Saba, de hoofdstad van het district Sharon. Het stadje heeft een geschreven geschiedenis van ongeveer 4.000 jaar, daar beide Josephus Flavius en de Talmud over Krar Saba schrijven, maar het is nog ouder dan dat, alleen met andere namen, een archeologische opgraving in Jaljulia (een Arabisch dorp, dat grenst aan Kfar Saba) heeft men fondsen gedaan, die aanduiden dat de plaats Jaljulia is het Bijbelse Gilgal (Jehoshua Ben Nun).
In het Oosten van Kfar Saba bevindt zich het graf van Benjamin (een bedevaartplaats voor beide Joden en Arabieren). Wie daar werkelijk is begraven weet natuurlijk niemand, maar dat doet de pret niet drukken. Ongeveer 200 meter verder op loopt de groene grens, die de tijdelijke wapenstilstand van 1948 vertegenwoordigd.
Deze groene grens loopt ongeveer op het traject van de historische caravan route, die de kooplui gebruikten om van Europa, naar het verre oosten te komen. Deze caravan route is ongeveer 20 Km in land, daar de Leem duinen bij de zee, die door winter regen riviertjes, leem ophoopten tijdens de winter regen, en het achterland in een moerassig terrein vormde, maakte de doorgang van caravanen, of legers onmogelijk.
Het moeras gebied, dat de Sharon genoemd is, was een bebost moeras gebied met groot wild (tijgers, krokodillen, zwijnen, enz.) leefden. De malaria muskiet maakte deze kust strook onleefbaar.
Dus om van Zuid naar Noord en terug te reizen in een relatief vlakke route, moest men het traject van de huidige groene grens nemen. Elke zoveel Km waren er herbergen waar met de paarden ververste, ruste en aten (zie de ruïne van een Chan (herberg) in Jaljulia). Het wordt verondersteld dat Kfar Saba een stop was op de caravan route.
Uiteindelijk de malaria was bestreden door de eerste Joodse pionieren, die het gebied draineerden, en citrus boomgaarden aanlegden, naast de bestaande boomgaarden van de Arabische boeren die op de Leemstrip tussen het moeras en de zee leefden.
Toen ook de Turken, die toen het land beheerden, de bomen kapten voor de stoomtrein van Egypte naar Beiruth en Damascus, werd het land kaal en woestijnachtig. Het mini klimaat die de bossen hadden veroorzaakt, werd herplaatst door een woestijn klimaat van hete dagen en koude nachten.
Ongeveer 100 jaar geleden werd het Joods dorpje Kfar Saba opgericht op de gronden opgekocht door Baron Edmond Rothchild, door pionieren uit Petah Tikva, en langzaam maar zeker groeide het dorp uit tot een stad. Vandaag is het een bloeiend handels centrum, met een groot ziekenhuis een rechtbank en vele andere diensten voor de streek bewoners, verder wonen er veel forensen die in het Dan district (Tel Aviv en omstreken) werken. Behalve snelwegen westelijk en oostelijk van de stad, een nieuwe oude treinlijn verbindt Kfar Saba met de rest van het land.
Kfar Saba is bekend voor haar vele plantsoenen, tuinen en parken, een groot theater en muziek centrum. Kfar Saba is ook het centrum voor de Arabische dorpen ten noorden van de stad (de zogenaamde Arabische driehoek) en zijn de straten en winkels gevuld met een mix van beide bevolking groepen.
Tuesday, April 19, 2011
Pesach 2011
Pesach (het Joodse Pasen)
Pesach is voor ons het feest van de vrijheid, dat iedere Jood over de gehele wereld viert, en bleef vieren, zelfs onder de ergste omstandigheden, zoals in de Concentratie kampen. Wij vieren onze bevrijding uit Egypte, en samen met dit, de ontelbare verlossingen van onderdrukkingen en misdaden bedregen door vele volken, in de naam van God, tegen het Joodse volk.
Maar ons Pesach feest tegenwoordig is niet meer hetzelfde als toen we in de diaspora leefden, en elke despoot dacht dat als hij de Joodse bevolking aanvalt, hij de burgers kan afleiden dat hij, de despoot het beste voor het volk over had, maar die Joden, die hadden al het kwaad gedaan. Tegenwoordig hebben wij ons eigen landje (in de zee van de Islamwereld, die ons nog steeds bedreigt), en zijn wij verantwoordelijk voor ons eigen lot. Wij vechten onze eigen oorlog, zonder help van de niet Joden, om onze vrijheid te waarborgen.
Vandaag de dag ontwaken de Arabieren en verwerpen hun despoten / dictators, in hun eigen strijd tegen onderdrukking en corruptie, en in eens blijkt, wat wij allang wisten, dat het Palestijnse probleem geheel geen plaats in neemt bij de Arabische bevolking, eindelijk realiseren de Arabieren van Marokko tot Afghanistan, dat hun vijand is niet de Zionist maar de uitbuiters, de plaatselijke roofbarons, die in rijkdom leven, terwijl hun burgers worden onderdrukt door corrupte systemen.
Een bijzonder voorbeeld is wel dat de Palestijnen van de West Bank praktisch geen demonstraties hebben gevoerd, laat staan, onlusten, want het gaat hun financieel goed, ze zijn op de hoogste ladder van bloei en groei in het gehele Arabische continent. En ook zij realiseren dat ze gebruikt worden voor politieke doeleinden. De Palestijn van vandaag wil werken, vrede, onderwijs, en geen terreur, zoals hun vrienden, de zogenaamde pro-Palestijnse lobby in Europa, proberen hun op te jutten.
En dan de Israëlische Arabieren, vraag hun in een zelfstandig Palestina willen wonen, en het antwoord is, nee natuurlijk niet, wij zijn Israëli’s met gelijke rechten. Zelfs de Arabieren van de bevrijd Oost Jeruzalem willen geen Palestina maar hun sociale rechten behouden in Israel. Maar al dit zijn geen bewijzen voor de Anti Israel (kwabbel Lobby, die bloed willen zien (Israeli bloed dan wel).
Ook steunen ze de Palestijnen uit Gaza, die onder het bewind van de erkende terreur organisatie Hamas leven, een organisatie die hun enig ideaal is, het vermoorden van alle Joden in Israel.
Maar Pesach is meer dan het feest van de vrijheid, het is ook het Lente feest, terug naar het bewerken van het land, het inzaaien van de gewassen in de grond die nu juist zijn laatste regen heeft ontvangen, en wij danken dat we het weer hebben mogen meemaken, beleven dat de wereld rond ons bloeit en ontwaakt uit de winter.
Op het einde van het Pesach maal, de Seider, wensen wij elkaar, het volgende jaar in vrij en herbouwd Jeruzalem, de hoop van alle Joden, gedurende de laatste 2000 jaar in de diaspora, een hoop, dat uiteindelijk uit is gekomen.
Pesach is voor ons het feest van de vrijheid, dat iedere Jood over de gehele wereld viert, en bleef vieren, zelfs onder de ergste omstandigheden, zoals in de Concentratie kampen. Wij vieren onze bevrijding uit Egypte, en samen met dit, de ontelbare verlossingen van onderdrukkingen en misdaden bedregen door vele volken, in de naam van God, tegen het Joodse volk.
Maar ons Pesach feest tegenwoordig is niet meer hetzelfde als toen we in de diaspora leefden, en elke despoot dacht dat als hij de Joodse bevolking aanvalt, hij de burgers kan afleiden dat hij, de despoot het beste voor het volk over had, maar die Joden, die hadden al het kwaad gedaan. Tegenwoordig hebben wij ons eigen landje (in de zee van de Islamwereld, die ons nog steeds bedreigt), en zijn wij verantwoordelijk voor ons eigen lot. Wij vechten onze eigen oorlog, zonder help van de niet Joden, om onze vrijheid te waarborgen.
Vandaag de dag ontwaken de Arabieren en verwerpen hun despoten / dictators, in hun eigen strijd tegen onderdrukking en corruptie, en in eens blijkt, wat wij allang wisten, dat het Palestijnse probleem geheel geen plaats in neemt bij de Arabische bevolking, eindelijk realiseren de Arabieren van Marokko tot Afghanistan, dat hun vijand is niet de Zionist maar de uitbuiters, de plaatselijke roofbarons, die in rijkdom leven, terwijl hun burgers worden onderdrukt door corrupte systemen.
Een bijzonder voorbeeld is wel dat de Palestijnen van de West Bank praktisch geen demonstraties hebben gevoerd, laat staan, onlusten, want het gaat hun financieel goed, ze zijn op de hoogste ladder van bloei en groei in het gehele Arabische continent. En ook zij realiseren dat ze gebruikt worden voor politieke doeleinden. De Palestijn van vandaag wil werken, vrede, onderwijs, en geen terreur, zoals hun vrienden, de zogenaamde pro-Palestijnse lobby in Europa, proberen hun op te jutten.
En dan de Israëlische Arabieren, vraag hun in een zelfstandig Palestina willen wonen, en het antwoord is, nee natuurlijk niet, wij zijn Israëli’s met gelijke rechten. Zelfs de Arabieren van de bevrijd Oost Jeruzalem willen geen Palestina maar hun sociale rechten behouden in Israel. Maar al dit zijn geen bewijzen voor de Anti Israel (kwabbel Lobby, die bloed willen zien (Israeli bloed dan wel).
Ook steunen ze de Palestijnen uit Gaza, die onder het bewind van de erkende terreur organisatie Hamas leven, een organisatie die hun enig ideaal is, het vermoorden van alle Joden in Israel.
Maar Pesach is meer dan het feest van de vrijheid, het is ook het Lente feest, terug naar het bewerken van het land, het inzaaien van de gewassen in de grond die nu juist zijn laatste regen heeft ontvangen, en wij danken dat we het weer hebben mogen meemaken, beleven dat de wereld rond ons bloeit en ontwaakt uit de winter.
Op het einde van het Pesach maal, de Seider, wensen wij elkaar, het volgende jaar in vrij en herbouwd Jeruzalem, de hoop van alle Joden, gedurende de laatste 2000 jaar in de diaspora, een hoop, dat uiteindelijk uit is gekomen.
Te vroeg gejuigt
Te vroeg gejuicht, hij gaat door met zijn kwabbel theologie!
Gisternacht, toen ik terug kwam van een heel gezellige Seider avond bij onze oudste dochter, en met een veel te volle buik van de smullerij die mijn dochter had klaar gemaakt, en ik veel te veel van heb geproefd. Met een volle maag kan ik niet slapen, dus wat doet men in zo een geval, natuurlijk men gaat naar de computer en lees alle nieuwe reacties, blogs e-mails. En waarachtig, in grote vette letters staat geschreven dat Mihai zijn excuses aanbied voor wat hij heeft gezegd over mijn moeder.
Even na denken, wat doen we nu, en natuurlijk schrijf ik een antwoord d.m.v. mijn vriend Timmer Ark, dat ik zijn excuses accepteer, en als hij mij met rust laat, doe ik het zelfde. Ik kan dit natuurlijk niet zelf schrijven want ik ben nog steeds geschorst. He, nu voelde ik me minder zwaar en na een prachtig concert van Jiddische muziek op TV, ging ik slapen.
Deze morgen, kijken wat er nieuw is, en wat zien we dan:
David Verveer gaat verliezen
0
dinsdag 19 april 2011 8:05 door Mihai Martoiu Ticu
Tags: israel, palestina
Als reactie op mijn excuus over de uitspraak over zijn moeder lanceert David een nieuwe drogreden en een dreigement: “Nu over het excuus van Mihai, wil je a.u.b. plaatsen dat ik het accepteer, en als hij mij met rust laat, zal ik hetzelfde doen.”
Als David gelooft dat zijn dreigementen, leugens, smaad, laster en hetze tegen rationele argumenten in verdediging van een bezet volk, de critici monddood kunnen maken, dan vergist hij zich net zo schromelijk als Hitler en Napoleon tijdens hun invasies in Rusland. Het is wel waar dat ik niets over zijn moeder meer zal zeggen, maar het volgt daaruit niet dat ik David Verveer, E.T., The_Saint en alle andere Israëliërs verder hun misdaad ongemoeid laat plegen. De Israëliërs zijn collectief schuldig voor de meeste misdaden die de staat Israël pleegt, zoals bezetting, etnische zuivering, mogelijk oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid, verschrikkelijke mensenrechtenschendingen, zoals martelen, doden, zonder rechtsgang opsluiten van Palestijnen, inclusief minderjarigen en andere misdaden.
Dus wat blijkt, dat ik te vroeg gejuicht heb, dat hij niet van plan is om ons ongestoord te laten bloggen, op alles zal hij zijn intelligente reacties gaan publiceren, wat natuurlijk zijn democratisch recht is, en daar ik hem geheel beu ben, samen met zijn vriendjes, die als heilige paddenstoelen ontwaken om Israel te beschuldigen van alles zelfs van de zondvloed en de kruisiging.
Ergo, geen andere keuze, daar ik niet weer wil worden beschuldigd, heb ik besloten om iedereen die mij en mijn land aanvalt op mijn blog (op de 24ste kom ik terug), gewoon zal uitwissen en blokkeren. Dit is tegen mijn principes, maar ik heb geen zin meer in die walgelijke geklungel van die kwabbels.
En inderdaad dreig ik, Mihai heeft geen idee waar het vandaan zal komen, maar als hij mij niet met rust laat, help ik hem met zelf ruinatie. Elke aanval krijgt een repraisal, misschien merkt hij dat niet direct, maar geloof mij, ik begin goed te zijn in dit spelletje. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus begin maar met het tellen.
Gisternacht, toen ik terug kwam van een heel gezellige Seider avond bij onze oudste dochter, en met een veel te volle buik van de smullerij die mijn dochter had klaar gemaakt, en ik veel te veel van heb geproefd. Met een volle maag kan ik niet slapen, dus wat doet men in zo een geval, natuurlijk men gaat naar de computer en lees alle nieuwe reacties, blogs e-mails. En waarachtig, in grote vette letters staat geschreven dat Mihai zijn excuses aanbied voor wat hij heeft gezegd over mijn moeder.
Even na denken, wat doen we nu, en natuurlijk schrijf ik een antwoord d.m.v. mijn vriend Timmer Ark, dat ik zijn excuses accepteer, en als hij mij met rust laat, doe ik het zelfde. Ik kan dit natuurlijk niet zelf schrijven want ik ben nog steeds geschorst. He, nu voelde ik me minder zwaar en na een prachtig concert van Jiddische muziek op TV, ging ik slapen.
Deze morgen, kijken wat er nieuw is, en wat zien we dan:
David Verveer gaat verliezen
0
dinsdag 19 april 2011 8:05 door Mihai Martoiu Ticu
Tags: israel, palestina
Als reactie op mijn excuus over de uitspraak over zijn moeder lanceert David een nieuwe drogreden en een dreigement: “Nu over het excuus van Mihai, wil je a.u.b. plaatsen dat ik het accepteer, en als hij mij met rust laat, zal ik hetzelfde doen.”
Als David gelooft dat zijn dreigementen, leugens, smaad, laster en hetze tegen rationele argumenten in verdediging van een bezet volk, de critici monddood kunnen maken, dan vergist hij zich net zo schromelijk als Hitler en Napoleon tijdens hun invasies in Rusland. Het is wel waar dat ik niets over zijn moeder meer zal zeggen, maar het volgt daaruit niet dat ik David Verveer, E.T., The_Saint en alle andere Israëliërs verder hun misdaad ongemoeid laat plegen. De Israëliërs zijn collectief schuldig voor de meeste misdaden die de staat Israël pleegt, zoals bezetting, etnische zuivering, mogelijk oorlogsmisdaden, misdaden tegen de menselijkheid, verschrikkelijke mensenrechtenschendingen, zoals martelen, doden, zonder rechtsgang opsluiten van Palestijnen, inclusief minderjarigen en andere misdaden.
Dus wat blijkt, dat ik te vroeg gejuicht heb, dat hij niet van plan is om ons ongestoord te laten bloggen, op alles zal hij zijn intelligente reacties gaan publiceren, wat natuurlijk zijn democratisch recht is, en daar ik hem geheel beu ben, samen met zijn vriendjes, die als heilige paddenstoelen ontwaken om Israel te beschuldigen van alles zelfs van de zondvloed en de kruisiging.
Ergo, geen andere keuze, daar ik niet weer wil worden beschuldigd, heb ik besloten om iedereen die mij en mijn land aanvalt op mijn blog (op de 24ste kom ik terug), gewoon zal uitwissen en blokkeren. Dit is tegen mijn principes, maar ik heb geen zin meer in die walgelijke geklungel van die kwabbels.
En inderdaad dreig ik, Mihai heeft geen idee waar het vandaan zal komen, maar als hij mij niet met rust laat, help ik hem met zelf ruinatie. Elke aanval krijgt een repraisal, misschien merkt hij dat niet direct, maar geloof mij, ik begin goed te zijn in dit spelletje. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, dus begin maar met het tellen.
Monday, April 18, 2011
Ik vergeet en vergeef niet meer!
Ik vergeet en vergeef niet meer!
Ik begrijp dat de bovenstaande zin direct onsympathiek voor doet, en vreselijke associaties ten boven brengen, maar dat is niet mijn bedoeling. Maar ik wil wel terug gaan naar de eindeloze uitgekauwde ruzie of de stervende Volkskrant VKBlog, tussen de pro en anti Israel bloggers. Een ruzie en schelden die eigenlijk (in mijn geval) de labiele toestand van de Nederlandse politiek typeert, maar ook de fanatieke verdediging van de Israëli Lobby (niet altijd op de meest intelligente manier).
De emoties die de beide zijden vertegenwoordigen, laaien op met onblusbare steekvlammen, en elke steek die de ene kant laat vallen wordt uitgebuit door de andere zijde. Ik kan niet uitleggen wat de idealen zijn aan de andere zijde van het gevecht, wel onze kant, die uiteindelijk heeft besloten, genoeg er mee, ons sturen ze niet meer ongestraft naar de slacht. Overdreven, zullen jullie nu zeggen, maar nee, ver van dat, in de huidige situatie worden alle opinies, blogs en meningen vervuild en aangevallen door een dubieus groepje van mensen, die alleen het doel heeft om Israel aan te vallen en in diskrediet te stellen.
Ik heb besloten om aan deze situatie een eind te maken, en mijn oorlog te voeren met de middelen die de moderne technologie ons gegeven heeft, niet altijd netjes en correct, maar volgens mij, altijd volgens de spelregels van de VKBlog.
Mijn strategie is, om de vijand de mogelijk te geven om een diepe kuil te graven, en dan een beetje helpen dat die zijkanten instorten.
Na dat wij een verslag schrijven over een politieke situatie hier in Israel en ons geschil met de Palestijnen, komen de anti-Israel bloggers, die ik KWABBELS heb genaamd, met ellenlang plakwerk wat een of andere persoon ooit heeft uit gekotst, vaak zogenaamde “self hating Jews” die denken dat ze zo hun hachje redden, maar begrijpen niet dat er geen dankbaarheid is bij de Nihilistische troepers.
Dit plakwerk heeft vaak niets te doen met het onderwerp onder discussie, maar dat doet er niet toe, het is hun bedoeling om het vergif te plaatsen, waar mogelijk.
Even een klein voorbeeldje, ik schreef een blog over de prachtige lente bloesem op de Karmel gebergte, en als antwoord kwam een kwabbel, die zei dat deze bloemen groeiden op de gebuldoosde Arabische dorpjes, die verdreven, vermoord waren.
Maar deze barmhartige kruiskluns is een volger, en ondanks zijn goede relaties en schijnbaar ware academische titel, een persoon met zeer beperkte geestelijk vermogen, en veel minder gevaarlijk dan de, in mijn opinie, criminele wurm, die geheel anders vecht.
Ten eerste, kijk wat hij over zich zelf schrijft:
Huisregels:
(1) Vrouwentaal verboden.
(2) Argumentatieregels verplicht (lees het contract)
(3) Jip-en-Janneke taal aanbevolen
(4) Roken toegestaan
Argumentatieregels:
1. Een argument heeft premissen en conclusies
2. Geen Ad Hominem
3. Geen Naturalistische drogreden
4. De beweerder draagt de bewijslast
5. Geen Ad Populum
6. Elsje mag de redactie niet waarschuwen.
Waarschuwing: Ik ben mensonvriendelijk IK HEB EEN SLECHT KARAKTER. DAT WETEN WE SINDS MIJN GEBOORTE. GEBRUIK DAT NIET MEER ALS ARGUMENT.
Propaganda happy hour: 16:00-18:00uur. Je mag in dat tijdsbestek alle kinderen van alles proberen te overtuigen.
Vooral de laatste zin is bijzonder interessant, maar daar over, verder op.
Nu als jullie denken dat dit een grapje is, dan zijn jullie te laat opgestaan, integendeel dit is de persoon, die in mijn opinie mensonvriendelijk is met een zeer slecht karakter.
Tijdens het laatste jaar viel het mij op dat deze persoon, een gemiddelde van 20 blogs per week produceert, waarvan meer dan 90% anti-Israel, (kwabbel) blogs waren (zijn). Nu beweerd deze piemel dat hij een Internationale rechter is, terwijl ik vermoed (maar heb geen bewijs) dat hij kelner is in het restaurant van het gerechtshof. Dat is natuurlijk geen schande, jammer alleen dat hij zich voor doet in iets wat hij niet is. Maar waarom zo veel aanvallen op Israel en de Zionisten, waar voor heeft hij mensen uit de blogwereld gewerkt, wat is zijn motief.
Bij meeste mensen (ideaalloze dwazen) is geld een prachtig motief, dus heb ik heel bewust mijn vermoeden (als een vermoeden) gepubliceerd, dat hij voor deze opinies waarschijnlijk betaald krijgt, en heb ik er nog bij geschreven, dat dit op zich zelf niet slecht is, vele mensen krijgen betaald voor hun schrijven, speciaal in de politieke propaganda wereld. Ik wou dat ik zo een bij baantje had.
Hij was erg beledigd en kwaad hierover, en begon met dreigen, ik mag hem niet meer kwabbel noemen (waarom niet, het woord betekend niets), ik mag hem niet meer beledigen over betaling van de Islamitische propaganda, en toen ik vroeg, heel beleefd, of hij grote fooien krijgt, barste hij uit el kaar (en ik had hem aan het lijntje, want mensen die hun zelf controle verliezen, zijn enorm kwetsbaar, en meestal doen aan hun zelf schade.
Inderdaad, hij verloor remkracht, en beledigde mijn wijle moeder (iets met kamelen hoeren en sperma), begreep het eigenlijk niet, maar net zo als onze oorlog in het Midden Oosten, een tand voor een tand, en oog voor oog. Als ik die belediging zo maar voorbij zou laten gaan, zou hij dat als een overwinning beschouwen.
Ik schreef er niets over, maar mijn mede bloggers reageerde, (meestal walgden ze van deze misselijkheid, hoewel sommige, van beide zijden, dachten dat dit nu een opening was om vuiligheid te publiceren, en daar deed ik niet aan mee).
Hij dacht (waarschijnlijk), nog een Jood verslagen, volgende please). Maar hij had geen rekening genomen dat ik niet meer een kleuter ben, die op gejaagd wordt door de politie omdat ik een Jood was, vandaag vecht ik terug.
In zijn uitleg, om uit te leggen hoe slecht wij Israëli’s zijn, gebruikte hij in 6 verschillende blogs voorbeelden met verkrachten van kleine meisjes, een keer is raar, twee keer is ziekelijk, maar zes keer doet men denken aan het gezegde, waar rook is, is er ook vuur, of war de mond van overloopt, dus stelde ik voor aan mijn lezers, dat heel misschien, ik veronderstel dat die vent pedofiele ervaring heeft, of zo iets, met aan getoonde bewijzen van zijn reacties.
Wou, nu kwam hij los, tierend kwaad, rood in de ogen, zweet tussen de nagels, precies waar ik hem wou hebben (oh, wraak is zoet). Hij klaagde mij aan bij de Moderator, ik werd geschorst zonder enige verdediging oor 14 dagen, en dat was goed, want iedereen viel hem aan, velen dachten dat mijn begrip van pedologische argumenten, waarschijnlijk op iets wijst.
Voor de zekerheid, om niet een of andere tragedie te ontdekken begon ik met googlen (zijn naam en dan het woord pedofiel), en elke keer dat ik dat deed, ging het nummer van hips omhoog) raar maar waar. Nu begon hij te dreigen aan iedereen die even wou discuteren om te weten of hij werkelijk geestelijk ziek is en gevaarlijk voor de omgeving. Jullie moeten toe geven, dat juist zijn dreigementen de google hits omhoog haalden. Ik schreef bijna niets, want ik ben geschorst, maar liet met de help van andere bloggers, zien dat ik nog leef.
Of dit nu het eind is van mijn oorlog, hangt geheel af met de acties van dit persoon, als hij ons met rust laat met zijn achterlijke aanvallen, is mijn overwinning tot nu toe genoeg, gaat hij door, ruineer ik hem totaal.
Kinderachtig, kan zijn, veel normale jeugd heb ik niet gehad, dus heb ik recht op mijn oudere jaren op een paar kinderachtige streken, want ik ben niet meer een slachtoffer, ik vecht van uit mijn eigen land.
Prettig Pasen en Pesach,
David Verveer
Ik begrijp dat de bovenstaande zin direct onsympathiek voor doet, en vreselijke associaties ten boven brengen, maar dat is niet mijn bedoeling. Maar ik wil wel terug gaan naar de eindeloze uitgekauwde ruzie of de stervende Volkskrant VKBlog, tussen de pro en anti Israel bloggers. Een ruzie en schelden die eigenlijk (in mijn geval) de labiele toestand van de Nederlandse politiek typeert, maar ook de fanatieke verdediging van de Israëli Lobby (niet altijd op de meest intelligente manier).
De emoties die de beide zijden vertegenwoordigen, laaien op met onblusbare steekvlammen, en elke steek die de ene kant laat vallen wordt uitgebuit door de andere zijde. Ik kan niet uitleggen wat de idealen zijn aan de andere zijde van het gevecht, wel onze kant, die uiteindelijk heeft besloten, genoeg er mee, ons sturen ze niet meer ongestraft naar de slacht. Overdreven, zullen jullie nu zeggen, maar nee, ver van dat, in de huidige situatie worden alle opinies, blogs en meningen vervuild en aangevallen door een dubieus groepje van mensen, die alleen het doel heeft om Israel aan te vallen en in diskrediet te stellen.
Ik heb besloten om aan deze situatie een eind te maken, en mijn oorlog te voeren met de middelen die de moderne technologie ons gegeven heeft, niet altijd netjes en correct, maar volgens mij, altijd volgens de spelregels van de VKBlog.
Mijn strategie is, om de vijand de mogelijk te geven om een diepe kuil te graven, en dan een beetje helpen dat die zijkanten instorten.
Na dat wij een verslag schrijven over een politieke situatie hier in Israel en ons geschil met de Palestijnen, komen de anti-Israel bloggers, die ik KWABBELS heb genaamd, met ellenlang plakwerk wat een of andere persoon ooit heeft uit gekotst, vaak zogenaamde “self hating Jews” die denken dat ze zo hun hachje redden, maar begrijpen niet dat er geen dankbaarheid is bij de Nihilistische troepers.
Dit plakwerk heeft vaak niets te doen met het onderwerp onder discussie, maar dat doet er niet toe, het is hun bedoeling om het vergif te plaatsen, waar mogelijk.
Even een klein voorbeeldje, ik schreef een blog over de prachtige lente bloesem op de Karmel gebergte, en als antwoord kwam een kwabbel, die zei dat deze bloemen groeiden op de gebuldoosde Arabische dorpjes, die verdreven, vermoord waren.
Maar deze barmhartige kruiskluns is een volger, en ondanks zijn goede relaties en schijnbaar ware academische titel, een persoon met zeer beperkte geestelijk vermogen, en veel minder gevaarlijk dan de, in mijn opinie, criminele wurm, die geheel anders vecht.
Ten eerste, kijk wat hij over zich zelf schrijft:
Huisregels:
(1) Vrouwentaal verboden.
(2) Argumentatieregels verplicht (lees het contract)
(3) Jip-en-Janneke taal aanbevolen
(4) Roken toegestaan
Argumentatieregels:
1. Een argument heeft premissen en conclusies
2. Geen Ad Hominem
3. Geen Naturalistische drogreden
4. De beweerder draagt de bewijslast
5. Geen Ad Populum
6. Elsje mag de redactie niet waarschuwen.
Waarschuwing: Ik ben mensonvriendelijk IK HEB EEN SLECHT KARAKTER. DAT WETEN WE SINDS MIJN GEBOORTE. GEBRUIK DAT NIET MEER ALS ARGUMENT.
Propaganda happy hour: 16:00-18:00uur. Je mag in dat tijdsbestek alle kinderen van alles proberen te overtuigen.
Vooral de laatste zin is bijzonder interessant, maar daar over, verder op.
Nu als jullie denken dat dit een grapje is, dan zijn jullie te laat opgestaan, integendeel dit is de persoon, die in mijn opinie mensonvriendelijk is met een zeer slecht karakter.
Tijdens het laatste jaar viel het mij op dat deze persoon, een gemiddelde van 20 blogs per week produceert, waarvan meer dan 90% anti-Israel, (kwabbel) blogs waren (zijn). Nu beweerd deze piemel dat hij een Internationale rechter is, terwijl ik vermoed (maar heb geen bewijs) dat hij kelner is in het restaurant van het gerechtshof. Dat is natuurlijk geen schande, jammer alleen dat hij zich voor doet in iets wat hij niet is. Maar waarom zo veel aanvallen op Israel en de Zionisten, waar voor heeft hij mensen uit de blogwereld gewerkt, wat is zijn motief.
Bij meeste mensen (ideaalloze dwazen) is geld een prachtig motief, dus heb ik heel bewust mijn vermoeden (als een vermoeden) gepubliceerd, dat hij voor deze opinies waarschijnlijk betaald krijgt, en heb ik er nog bij geschreven, dat dit op zich zelf niet slecht is, vele mensen krijgen betaald voor hun schrijven, speciaal in de politieke propaganda wereld. Ik wou dat ik zo een bij baantje had.
Hij was erg beledigd en kwaad hierover, en begon met dreigen, ik mag hem niet meer kwabbel noemen (waarom niet, het woord betekend niets), ik mag hem niet meer beledigen over betaling van de Islamitische propaganda, en toen ik vroeg, heel beleefd, of hij grote fooien krijgt, barste hij uit el kaar (en ik had hem aan het lijntje, want mensen die hun zelf controle verliezen, zijn enorm kwetsbaar, en meestal doen aan hun zelf schade.
Inderdaad, hij verloor remkracht, en beledigde mijn wijle moeder (iets met kamelen hoeren en sperma), begreep het eigenlijk niet, maar net zo als onze oorlog in het Midden Oosten, een tand voor een tand, en oog voor oog. Als ik die belediging zo maar voorbij zou laten gaan, zou hij dat als een overwinning beschouwen.
Ik schreef er niets over, maar mijn mede bloggers reageerde, (meestal walgden ze van deze misselijkheid, hoewel sommige, van beide zijden, dachten dat dit nu een opening was om vuiligheid te publiceren, en daar deed ik niet aan mee).
Hij dacht (waarschijnlijk), nog een Jood verslagen, volgende please). Maar hij had geen rekening genomen dat ik niet meer een kleuter ben, die op gejaagd wordt door de politie omdat ik een Jood was, vandaag vecht ik terug.
In zijn uitleg, om uit te leggen hoe slecht wij Israëli’s zijn, gebruikte hij in 6 verschillende blogs voorbeelden met verkrachten van kleine meisjes, een keer is raar, twee keer is ziekelijk, maar zes keer doet men denken aan het gezegde, waar rook is, is er ook vuur, of war de mond van overloopt, dus stelde ik voor aan mijn lezers, dat heel misschien, ik veronderstel dat die vent pedofiele ervaring heeft, of zo iets, met aan getoonde bewijzen van zijn reacties.
Wou, nu kwam hij los, tierend kwaad, rood in de ogen, zweet tussen de nagels, precies waar ik hem wou hebben (oh, wraak is zoet). Hij klaagde mij aan bij de Moderator, ik werd geschorst zonder enige verdediging oor 14 dagen, en dat was goed, want iedereen viel hem aan, velen dachten dat mijn begrip van pedologische argumenten, waarschijnlijk op iets wijst.
Voor de zekerheid, om niet een of andere tragedie te ontdekken begon ik met googlen (zijn naam en dan het woord pedofiel), en elke keer dat ik dat deed, ging het nummer van hips omhoog) raar maar waar. Nu begon hij te dreigen aan iedereen die even wou discuteren om te weten of hij werkelijk geestelijk ziek is en gevaarlijk voor de omgeving. Jullie moeten toe geven, dat juist zijn dreigementen de google hits omhoog haalden. Ik schreef bijna niets, want ik ben geschorst, maar liet met de help van andere bloggers, zien dat ik nog leef.
Of dit nu het eind is van mijn oorlog, hangt geheel af met de acties van dit persoon, als hij ons met rust laat met zijn achterlijke aanvallen, is mijn overwinning tot nu toe genoeg, gaat hij door, ruineer ik hem totaal.
Kinderachtig, kan zijn, veel normale jeugd heb ik niet gehad, dus heb ik recht op mijn oudere jaren op een paar kinderachtige streken, want ik ben niet meer een slachtoffer, ik vecht van uit mijn eigen land.
Prettig Pasen en Pesach,
David Verveer
Sunday, April 17, 2011
Het vervolg van het duoblog Timmer Ark en David Verveer
Het vervolg van het duoblog TimmerArk (Nederland) en David Verveer (Israel).
Mijn familie is net als vele andere families hier in Israel, erg internationaal, mijn oudste broer is getrouwd met een Griekse vrouw, de familie die uit Yanina stamt, de geschiedenis over de joden van Yanina is het googlen waard, een tien jaar geleden zijn wij met ons vieren, (mijn broer en zijn vrouw en ik met mijn vrouw) Yanina gaan bezoeken. Prachtige plaats, en zeker de moeite waard voor elke toerist.
Mijn tweede broer is getrouwd met een vrouw die in Nederland geboren is, maar haar familie komt uit Duitsland, (uit de grensstreek in de buurt van Dusseldorf). Beide mijn broers wonen hier in Israel.
Mijn zusje, is getrouwd met een Amerikaan van Italiaanse afkomst (ouders), zij leeft in de USA.
Mijn vrouw haar ouders komen uit Oekraïne, gevlucht tijdens de communistische revolutie naar Freistadt Dantzig, en in de dertigen jaren naar Israel geïmmigreerd. Mijn vrouw in een Tsabre (een naam voor iemand die hier is geboren, genoemd naar de cactus vrucht, ruw van buiten maar zoet van binnen).
Mijn oudste dochter, die heelaas twee keer haar man verloren heeft, de eerste door ziekte en de tweede, door een aanrijding, de ouders van haar eerste man, kwamen uit Marokko, en de tweede, uit Roemenie.
Mijn jongste dochter woont op het ogenblik in Barbados (Caribische eilanden), haar man is een mix van een Turkse vader en een Oostenrijkse moeder.
Zo als jullie kunnen zien, een Internationale familie, heel gewoon in Israel, Met mijn oudste broer spreek ik in Hebreeuws, want zijn vrouw kan geen Nederlands, en met mijn tweede broer, in het Nederlands, daar onze vrouwen vloeiend Nederlands spreken.
Stel je voor dat de VN besluit om alle Joden terug te sturen naar hun land van oorsprong, een pietsie moeilijk in ons geval.
Het interessante hier in Israel, dat iedereen zijn eigen familie geschiedenis heeft, dat prima tot uiting kwam, toen mijn oudste kleinzoon, als werkopdracht voor school zijn familie geschiedenis moest beschrijven, en de gehele familie werd ingeschakeld om verhalen te vertellen over verre landen, tradities en tragedies, maar ook prachtige verhalen zoals dat van Yanina in Griekenland.
Al deze mensen zijn naar Israel gekomen als leden van een volk om samen te leven en weer een volk te vormen. We hebben het niet voor niets gekregen, we hebben daar voor moeten vechten, veel slachtoffers gehad, maar vandaag zijn we thuis.
Nu gaan we Pesach (pasover) vieren, een feest dat ons doet herinneren over de vlucht uit Egypte, en Nederland, en Griekenland, Marokko en Turkije, terug uit ballingschap, als vrije mensen. Het is een traditie hier in Israel om ook niet Joden uit te nodigen voor de Seider, de eerste avond van het feest, waar we allen rond te tafel zitten en uitleggen aan de kinderen en de vreemdeling de betekenis van dit feest, de bevrijding van de ballingschap. En geloof mij, iedereen heeft zijn eigen verhaal.
Zoals jullie herinneren, ook Jezus vierde Pesach en de Seider (het laatste avondmaal) was een van de hoogte punten van het geloof. Een kennis van mij, die erg christelijk is, die mij vertelde dat ook hun de seider vieren, in de traditie van Jezus.
Dus kunnen jullie zien hoe klein deze wereld eigenlijk is. En nee, we gebruiken geen bloed in de Matze, (bloed is niet koosjer, zelfs niet als het koosjer zonder verdoving geslacht is).
Mijn familie is net als vele andere families hier in Israel, erg internationaal, mijn oudste broer is getrouwd met een Griekse vrouw, de familie die uit Yanina stamt, de geschiedenis over de joden van Yanina is het googlen waard, een tien jaar geleden zijn wij met ons vieren, (mijn broer en zijn vrouw en ik met mijn vrouw) Yanina gaan bezoeken. Prachtige plaats, en zeker de moeite waard voor elke toerist.
Mijn tweede broer is getrouwd met een vrouw die in Nederland geboren is, maar haar familie komt uit Duitsland, (uit de grensstreek in de buurt van Dusseldorf). Beide mijn broers wonen hier in Israel.
Mijn zusje, is getrouwd met een Amerikaan van Italiaanse afkomst (ouders), zij leeft in de USA.
Mijn vrouw haar ouders komen uit Oekraïne, gevlucht tijdens de communistische revolutie naar Freistadt Dantzig, en in de dertigen jaren naar Israel geïmmigreerd. Mijn vrouw in een Tsabre (een naam voor iemand die hier is geboren, genoemd naar de cactus vrucht, ruw van buiten maar zoet van binnen).
Mijn oudste dochter, die heelaas twee keer haar man verloren heeft, de eerste door ziekte en de tweede, door een aanrijding, de ouders van haar eerste man, kwamen uit Marokko, en de tweede, uit Roemenie.
Mijn jongste dochter woont op het ogenblik in Barbados (Caribische eilanden), haar man is een mix van een Turkse vader en een Oostenrijkse moeder.
Zo als jullie kunnen zien, een Internationale familie, heel gewoon in Israel, Met mijn oudste broer spreek ik in Hebreeuws, want zijn vrouw kan geen Nederlands, en met mijn tweede broer, in het Nederlands, daar onze vrouwen vloeiend Nederlands spreken.
Stel je voor dat de VN besluit om alle Joden terug te sturen naar hun land van oorsprong, een pietsie moeilijk in ons geval.
Het interessante hier in Israel, dat iedereen zijn eigen familie geschiedenis heeft, dat prima tot uiting kwam, toen mijn oudste kleinzoon, als werkopdracht voor school zijn familie geschiedenis moest beschrijven, en de gehele familie werd ingeschakeld om verhalen te vertellen over verre landen, tradities en tragedies, maar ook prachtige verhalen zoals dat van Yanina in Griekenland.
Al deze mensen zijn naar Israel gekomen als leden van een volk om samen te leven en weer een volk te vormen. We hebben het niet voor niets gekregen, we hebben daar voor moeten vechten, veel slachtoffers gehad, maar vandaag zijn we thuis.
Nu gaan we Pesach (pasover) vieren, een feest dat ons doet herinneren over de vlucht uit Egypte, en Nederland, en Griekenland, Marokko en Turkije, terug uit ballingschap, als vrije mensen. Het is een traditie hier in Israel om ook niet Joden uit te nodigen voor de Seider, de eerste avond van het feest, waar we allen rond te tafel zitten en uitleggen aan de kinderen en de vreemdeling de betekenis van dit feest, de bevrijding van de ballingschap. En geloof mij, iedereen heeft zijn eigen verhaal.
Zoals jullie herinneren, ook Jezus vierde Pesach en de Seider (het laatste avondmaal) was een van de hoogte punten van het geloof. Een kennis van mij, die erg christelijk is, die mij vertelde dat ook hun de seider vieren, in de traditie van Jezus.
Dus kunnen jullie zien hoe klein deze wereld eigenlijk is. En nee, we gebruiken geen bloed in de Matze, (bloed is niet koosjer, zelfs niet als het koosjer zonder verdoving geslacht is).
Saturday, April 16, 2011
Het gewone Israelische leven
Het gewone Israelische leven
Toen ik tijdens mijn studie in het Land van Heusden en Altena praktijd werk deed, vroeg een plaatselijke arbeider, of wij in Israel nog rondlopen in lange jurken door de woestijn met ezels en kamelen, en geloofde hij niet, dat Israel een hyper modern land is, met gewone mensen, die allemaal trachten om het beste te maken van het leven.
Niet dat er geen bedoeïenen zijn die in lange jurken in de woestijn rond huppelen, met kameel en ezel, maar dat is een heel klein groepje van mensen, die langzamerhand ook uit eindelijk het nomaden leven opgeven en zich in dorpen en steden vestigen.
Ik vroeg die arbeider als tegen vraag, of in Nederland iedereen in klederdracht rondhuppelt op klompen, en in een windmolen woont, hij begreep deze vergelijking niet, maar dat kwam voornamelijk door zijn bijbel kennis, en iedere dag in de bijbel lezen over de avonturen van Mozes en kornuiten.
Ik vertel over dit gesprek om duidelijk te maken dat jullie in Nederland weinig horen over het gewone leven in Israel, en ook het tegen gestelde, wij, de Israëli’s weten heel weinig over het gewone leven in Nederland.
Mijn vriend Timmer Ark op een afstand van 3500 Km wil graag een duoblog beginnen waar wij over het gewone leven schrijven in beide landen. Geen oorlog, geen demonstraties, geen politiek, maar gewoon, huisje, tuintje verhaaltjes, om te laten zien dat de obsessie van racisme in beide landen, gelukkig alleen de politieke verslagen van de krant halen, maar het dagelijkse leven gaat gewoon door.
Nu begrijp ik, dat als ik over een nieuwe Bijbelse archeologische plaats schrijft, dan zijn er dwazen mensen die dan over de ruines van de Arabische dorpen wil reageren, maar daar doen we niet aan mee, mijn partner in dit project zal die blogger dan blokkeren, het zelfde gaat om vergelijkingen van pietje die het buurmeisje, jullie begrijpen wat ik bedoel. In deze serie gaat dat niet gebeuren, en pogingen om off-topic te reageren moeten jullie maar doen op jullie eigen blog.
Ik zou bijvoorbeeld willen vertellen dat een stel honingzuigers (van de collibri familie) elk jaar een nest maken in de boom (een spar geloof ik) op mijn balkonnetje, heel erg leuk, maar zijn we bang om op het balkon te zitten, want we willen hun niet storen in hun harde werk om de kleintjes te voeren. Ik woon in een klein forense stadje, Kfar Saba (grootvaders dorp) dat 15 Km in het noorden van Tel-Aviv bevind, de hoofdstad van het district Sharon, met ongeveer 90.000 inwoners, met in het Noorden van Kfar Saba, de beroemde Arabische driehoek, een cluster van Arabische stadjes en dorpen, die werken, kopen en uitgaan in Kfar Saba en buursteden Raanana, Herzlia en Hod haSharon.
In onze winkels is het personeel en de cliënten van alle kleuren en volken, met hoofddoekje, blond, zwart, geel en bruin, en discriminatie (als zo iets bestaat, kan je alleen maar vinden in de roddel artikelen van de krant.
Er zijn in Israel gemengde steden en dorpen, waar Arabieren en Joden gemengd leven, steden zoals Haifa, Lod, Ramla, Beer Sheba, Tel Aviv-Jaffa en natuurlijk Jeruzalem, maar in de Sharon leven de twee bevolkingsgroepen vrijwillig meestal apart, en begin nu niet met de kreet, Apartheid, juist het tegen gestelde, de Arabische (oudere traditionele) bevolking wil dat hun kinderen opgevoed worden volgens de tradities, en niet volgens de moderne Joden.
Laats in de wachtkamer, in de kliniek zat een Arabische familie, waar de kinderen onderling in Hebreeuws spraken, en als ze met hun ouders spraken, in Arabisch overgingen. Ik was nieuwsgierig en vroeg hun, waarom spreken jullie onderling in Hebreeuws en niet Arabisch, het antwoord was tamelijk vaag, maar logisch als je er even over nadenkt. Het geschreven Arabisch is erg verschillend dan het gesproken Arabisch, dat veel rijker is in woorden, en vooral in Israel veel Israëlische woorden heeft geadopteerd, maar daar het niet geschreven wordt, moeten ze naar woorden zoeken. En waar spreken deze jongeren over, voetbal, de laatste shows op de Israëlische TV, zoals “de grote broeder”, enz. Ik vroeg waarom kijken ze niet op de Arabische zenders, maar volgens hun, waren daar geen interessante programma’s, alleen maar oorlog en politiek.
Nu spring ik van de hak op de tak. Ik heb een auto (er is een prima publiek vervoer stelsel in Israel, trein en bus, maar heelaas die werken niet in de Joodse sector op Sabbat en feestdagen (door een moeilijke Status Quo overeenkomst met de vrome partijen), dus zit men praktisch gevangen op de weekends.
Autorijden is erg duur hier, ten eerste kost een auto twee keer de koop prijs door de belasting, de wegen belasting is erg hoog, maar we hebben klein kinderen die vervoer nodig hebben, wij willen ook wel eens uitgaan, in kort, het is moeilijk leven zonde auto. Ik heb een Kia Sephia, 15 jaar oud, veel in de garage, maar heeft me vele jaren trouw gediend. De spiegels vallen af, er zitten deuken in van alle kanten, maar beter een oud wrak, dan opgesloten te blijven.
Onze benzine kost ongeveer zo als bij jullie met de nieuwe verhoging, maar het rotte is, dat onze koopkracht en salarissen ongeveer 25% is dan die bij jullie. Ik woon in een huurflatje en betaal maandelijks 900 Euro wat ongeveer de helft is van al mijn pensioenen samen. Verhuizen, vergeet daar maar over, erg duur en waarschijnlijk kan je weinig flats vinden die minder kosten.
Timmer Ark vroeg hoeveel een kopje koffie kost op een gezellig terrasje, het antwoord, tussen 2 tor 5 Euro, hangt er van aan, waar? En ja, wij doen dat vaak, of gaan wij ontbijten in een leuk restaurantje, zoals bij een vijver in Raanana, of de Marina in Herzlia.
Ik denk dat dit genoeg is voor de kennis maken, als er vragen zijn, a.u.b. niet over politiek, niet over het geschil, niet over, hoe gemeen het is dat ik durf te genieten van het leven, terwijl …….
David Verveer, Kfar Saba, Israel.
Toen ik tijdens mijn studie in het Land van Heusden en Altena praktijd werk deed, vroeg een plaatselijke arbeider, of wij in Israel nog rondlopen in lange jurken door de woestijn met ezels en kamelen, en geloofde hij niet, dat Israel een hyper modern land is, met gewone mensen, die allemaal trachten om het beste te maken van het leven.
Niet dat er geen bedoeïenen zijn die in lange jurken in de woestijn rond huppelen, met kameel en ezel, maar dat is een heel klein groepje van mensen, die langzamerhand ook uit eindelijk het nomaden leven opgeven en zich in dorpen en steden vestigen.
Ik vroeg die arbeider als tegen vraag, of in Nederland iedereen in klederdracht rondhuppelt op klompen, en in een windmolen woont, hij begreep deze vergelijking niet, maar dat kwam voornamelijk door zijn bijbel kennis, en iedere dag in de bijbel lezen over de avonturen van Mozes en kornuiten.
Ik vertel over dit gesprek om duidelijk te maken dat jullie in Nederland weinig horen over het gewone leven in Israel, en ook het tegen gestelde, wij, de Israëli’s weten heel weinig over het gewone leven in Nederland.
Mijn vriend Timmer Ark op een afstand van 3500 Km wil graag een duoblog beginnen waar wij over het gewone leven schrijven in beide landen. Geen oorlog, geen demonstraties, geen politiek, maar gewoon, huisje, tuintje verhaaltjes, om te laten zien dat de obsessie van racisme in beide landen, gelukkig alleen de politieke verslagen van de krant halen, maar het dagelijkse leven gaat gewoon door.
Nu begrijp ik, dat als ik over een nieuwe Bijbelse archeologische plaats schrijft, dan zijn er dwazen mensen die dan over de ruines van de Arabische dorpen wil reageren, maar daar doen we niet aan mee, mijn partner in dit project zal die blogger dan blokkeren, het zelfde gaat om vergelijkingen van pietje die het buurmeisje, jullie begrijpen wat ik bedoel. In deze serie gaat dat niet gebeuren, en pogingen om off-topic te reageren moeten jullie maar doen op jullie eigen blog.
Ik zou bijvoorbeeld willen vertellen dat een stel honingzuigers (van de collibri familie) elk jaar een nest maken in de boom (een spar geloof ik) op mijn balkonnetje, heel erg leuk, maar zijn we bang om op het balkon te zitten, want we willen hun niet storen in hun harde werk om de kleintjes te voeren. Ik woon in een klein forense stadje, Kfar Saba (grootvaders dorp) dat 15 Km in het noorden van Tel-Aviv bevind, de hoofdstad van het district Sharon, met ongeveer 90.000 inwoners, met in het Noorden van Kfar Saba, de beroemde Arabische driehoek, een cluster van Arabische stadjes en dorpen, die werken, kopen en uitgaan in Kfar Saba en buursteden Raanana, Herzlia en Hod haSharon.
In onze winkels is het personeel en de cliënten van alle kleuren en volken, met hoofddoekje, blond, zwart, geel en bruin, en discriminatie (als zo iets bestaat, kan je alleen maar vinden in de roddel artikelen van de krant.
Er zijn in Israel gemengde steden en dorpen, waar Arabieren en Joden gemengd leven, steden zoals Haifa, Lod, Ramla, Beer Sheba, Tel Aviv-Jaffa en natuurlijk Jeruzalem, maar in de Sharon leven de twee bevolkingsgroepen vrijwillig meestal apart, en begin nu niet met de kreet, Apartheid, juist het tegen gestelde, de Arabische (oudere traditionele) bevolking wil dat hun kinderen opgevoed worden volgens de tradities, en niet volgens de moderne Joden.
Laats in de wachtkamer, in de kliniek zat een Arabische familie, waar de kinderen onderling in Hebreeuws spraken, en als ze met hun ouders spraken, in Arabisch overgingen. Ik was nieuwsgierig en vroeg hun, waarom spreken jullie onderling in Hebreeuws en niet Arabisch, het antwoord was tamelijk vaag, maar logisch als je er even over nadenkt. Het geschreven Arabisch is erg verschillend dan het gesproken Arabisch, dat veel rijker is in woorden, en vooral in Israel veel Israëlische woorden heeft geadopteerd, maar daar het niet geschreven wordt, moeten ze naar woorden zoeken. En waar spreken deze jongeren over, voetbal, de laatste shows op de Israëlische TV, zoals “de grote broeder”, enz. Ik vroeg waarom kijken ze niet op de Arabische zenders, maar volgens hun, waren daar geen interessante programma’s, alleen maar oorlog en politiek.
Nu spring ik van de hak op de tak. Ik heb een auto (er is een prima publiek vervoer stelsel in Israel, trein en bus, maar heelaas die werken niet in de Joodse sector op Sabbat en feestdagen (door een moeilijke Status Quo overeenkomst met de vrome partijen), dus zit men praktisch gevangen op de weekends.
Autorijden is erg duur hier, ten eerste kost een auto twee keer de koop prijs door de belasting, de wegen belasting is erg hoog, maar we hebben klein kinderen die vervoer nodig hebben, wij willen ook wel eens uitgaan, in kort, het is moeilijk leven zonde auto. Ik heb een Kia Sephia, 15 jaar oud, veel in de garage, maar heeft me vele jaren trouw gediend. De spiegels vallen af, er zitten deuken in van alle kanten, maar beter een oud wrak, dan opgesloten te blijven.
Onze benzine kost ongeveer zo als bij jullie met de nieuwe verhoging, maar het rotte is, dat onze koopkracht en salarissen ongeveer 25% is dan die bij jullie. Ik woon in een huurflatje en betaal maandelijks 900 Euro wat ongeveer de helft is van al mijn pensioenen samen. Verhuizen, vergeet daar maar over, erg duur en waarschijnlijk kan je weinig flats vinden die minder kosten.
Timmer Ark vroeg hoeveel een kopje koffie kost op een gezellig terrasje, het antwoord, tussen 2 tor 5 Euro, hangt er van aan, waar? En ja, wij doen dat vaak, of gaan wij ontbijten in een leuk restaurantje, zoals bij een vijver in Raanana, of de Marina in Herzlia.
Ik denk dat dit genoeg is voor de kennis maken, als er vragen zijn, a.u.b. niet over politiek, niet over het geschil, niet over, hoe gemeen het is dat ik durf te genieten van het leven, terwijl …….
David Verveer, Kfar Saba, Israel.
Friday, April 15, 2011
De Reet van Selma
Waarom de oorlog tussen Israëli's en Palestijnen me aan m'n reet zal roesten
donderdag 14 april 2011 10:46 door Selma
Beste Mevrouw Selma (juffrouw, Jonkvrouw, dame, enz.). U heeft volkonen gelijk met Uw poëtische vraag, inderdaad de oorlog tussen Israel en Palestijnen moet niet aan Uw edele reet (derrière, achterwerk, kont) roesten, in tegendeel de demonstraties, argumenten en geklep in Nederland helpt niet de Israëli en ook niet de Palestijn, in tegendeel geeft ons ex-Nederlanders een bijzonder wrang gevoel in de mond, niet om dat wij dachten dat het schuldgevoel over het gedrag van de Nederlanders in de tweede wereld oorlog, Nederlanders automatisch aan onze zijde zou moeten brengen, maar de blinde kritiek op Israel met argumenten ontleent uit een gruwel sprookjesboek waar de broertjes Grimm, vriendelijke jongens bij waren, die door de pro-Palestijnse lobby wordt geloosd hier op de VKBlog en in de media algemeen. Nee inderdaad, het is ver van Uw bedstede, en voor mij hoeft U uw comfortabele reetius niet in te spannen voor ons. Niet nodig, wij kunnen ons zelf verdedigen.
Als U de argumenten over en terug, zoals een oneindig pingpong spel niet meer kan uitstaan, kan ik dat volkomen begrijpen, ik wil ook liever over bloemetjes en beestjes schrijven, maar helaas, Freule Selma, als ik over een koe schrijft, krijg ik direct een commentaar dat deze koe graast op gebuldoosde Palestijnse dorpen (en hier in Israel grazen de koeien niet, leven in een air conditioneerde koe stal), en een andere blogger geeft dan een voorbeeld dat stel je voor, dat het zusje van de koe (meestal Pietje genaamd) verkracht wordt, heeft Pietje dan het recht om de verkrachter in het smoelwerk te plassen. Je begrijpt dat op deze manier wij heel weinig normale blogs kunnen schrijven, en geloof mij, beste Jonkvrouw, wij en onze buren vechten niet de gehele dag, wij hebben hier een normaal leven, heerlijk klimaat, maar daar geven deze kwabbels ons geen kans om over te schrijven.
Ook ons vervelen deze stomme argumenten, en als onze buren de toekomstige Palestijnen Nederlands hadden kunnen lezen, zouden ze zeggen, bevrijd de toeches van Selma voor dat iets er aan verroest. Wij hebben jou medelijden niet nodig, dank je voor de aandacht, beste met Uw reet.
Hartelijke groeten
David Verveer
donderdag 14 april 2011 10:46 door Selma
Beste Mevrouw Selma (juffrouw, Jonkvrouw, dame, enz.). U heeft volkonen gelijk met Uw poëtische vraag, inderdaad de oorlog tussen Israel en Palestijnen moet niet aan Uw edele reet (derrière, achterwerk, kont) roesten, in tegendeel de demonstraties, argumenten en geklep in Nederland helpt niet de Israëli en ook niet de Palestijn, in tegendeel geeft ons ex-Nederlanders een bijzonder wrang gevoel in de mond, niet om dat wij dachten dat het schuldgevoel over het gedrag van de Nederlanders in de tweede wereld oorlog, Nederlanders automatisch aan onze zijde zou moeten brengen, maar de blinde kritiek op Israel met argumenten ontleent uit een gruwel sprookjesboek waar de broertjes Grimm, vriendelijke jongens bij waren, die door de pro-Palestijnse lobby wordt geloosd hier op de VKBlog en in de media algemeen. Nee inderdaad, het is ver van Uw bedstede, en voor mij hoeft U uw comfortabele reetius niet in te spannen voor ons. Niet nodig, wij kunnen ons zelf verdedigen.
Als U de argumenten over en terug, zoals een oneindig pingpong spel niet meer kan uitstaan, kan ik dat volkomen begrijpen, ik wil ook liever over bloemetjes en beestjes schrijven, maar helaas, Freule Selma, als ik over een koe schrijft, krijg ik direct een commentaar dat deze koe graast op gebuldoosde Palestijnse dorpen (en hier in Israel grazen de koeien niet, leven in een air conditioneerde koe stal), en een andere blogger geeft dan een voorbeeld dat stel je voor, dat het zusje van de koe (meestal Pietje genaamd) verkracht wordt, heeft Pietje dan het recht om de verkrachter in het smoelwerk te plassen. Je begrijpt dat op deze manier wij heel weinig normale blogs kunnen schrijven, en geloof mij, beste Jonkvrouw, wij en onze buren vechten niet de gehele dag, wij hebben hier een normaal leven, heerlijk klimaat, maar daar geven deze kwabbels ons geen kans om over te schrijven.
Ook ons vervelen deze stomme argumenten, en als onze buren de toekomstige Palestijnen Nederlands hadden kunnen lezen, zouden ze zeggen, bevrijd de toeches van Selma voor dat iets er aan verroest. Wij hebben jou medelijden niet nodig, dank je voor de aandacht, beste met Uw reet.
Hartelijke groeten
David Verveer
Sunday, April 10, 2011
De waarheid mag niet gezegd worden op de VK
Je bent geschorst van het VKBlog
Beste David Verveer - davidverveer
De moderator heeft je geschorst van het VKBlog. De schorsing gaat onmiddellijk in en duurt 14 dagen.
De moderator geeft deze reden op:
Vervelend geruzie met een andere blogger op ons blog.
Met vriendelijke groet
VKBlog
Beste David Verveer - davidverveer
De moderator heeft je geschorst van het VKBlog. De schorsing gaat onmiddellijk in en duurt 14 dagen.
De moderator geeft deze reden op:
Vervelend geruzie met een andere blogger op ons blog.
Met vriendelijke groet
VKBlog
Tuesday, April 5, 2011
Een van de Kwabbels had het over Maror gelden!
Een van de Kwabbels had het over de Maror gelden!
Een paar weken geleden schreef een Amstelveense kwabbel over het uit betalen van de Maror gelden aan de Joden 65 jaar later. Ik vertelde hem dat dit eigenlijk een tegemoetkoming was kan de Nederlandse regering, die zo lang heeft gewacht met hun schuld te betalen, zodat de overlevenden erg in nummer waren gedaald, en zo goed geld werd bespaard van de Nederlandse belasting betalers.
Toen ik hem antwoorden had ik gen tijd om meer gegevens op te zoeken, maar vandaag zag ik deze beschrijving toen ik googlede naar Lieftinck Joden (Pieter Lieftinck was de Minister van Financiën in de jaren na de oorlog.
De Vooruitgang
Schadevergoedingen zouden de wederopbouw schaden
Door: Pieter Wybenga
De wederopbouw van de economie ging in Nederland boven het rechtsherstel van Nederlanders – met name Joden – die tijdens de oorlog al hun rechten en bezittingen hadden verloren. Schrijnende beslissingen waren daardoor schering en inslag, schrijft rechtsfilosoof en -historicus Wouter Veraart. Omdat De Gaulle de fouten van het collaborerende Vichy-regime wilde rechtzetten, was dat in Frankrijk heel anders.
door Pieter Wybenga
De kampen Vught en Westerbork werden in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gefinancierd met geroofd Joods geld. Na de bevrijding weigerde toenmalig minister van Financiën Pieter Lieftinck om deze kosten te vergoeden. Tevergeefs klopten de oorspronkelijke eigenaren van het geld bij de Nederlandse staat aan voor een schadevergoeding.
Veel Nederlandse burgers, voornamelijk Joden, waren tijdens de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer van ontrechting: ze verloren alle rechten die een menswaardig bestaan garandeerden en hun bezittingen werden hun ontnomen. Na de bevrijding kwam het rechtsherstel op gang: het grootschalige proces dat dit immateriële en materiële onrecht ongedaan moest maken. Maar, zo stelt rechtsfilosoof en rechtshistoricus Wouter Veraart in zijn proefschrift, een merkwaardige visie op het rechtsherstel in Nederland heeft ervoor gezorgd dat schrijnende beslissingen, zoals de weigering van Lieftinck om de kosten van de genoemde concentratiekampen te vergoeden, schering en inslag waren.
Rechtsherstel werd gezien als slechts een van de vele maatregelen die nodig waren voor de economische wederopbouw. En Lieftinck vreesde dat alle schadevergoedingen die bij het herstel kwamen kijken die wederopbouw zouden schaden. De opkrabbelende economie kreeg voorrang boven rechtsherstel van de Joden. Volgens Veraart had dat juist andersom moeten zijn.
‘Bij ontrechting worden mensen uit de rechtsorde verwijderd, ze zijn dan geen burgers meer,’ vertelt Veraart. ‘Het eerste wat na de bevrijding had moeten gebeuren was dit kwalijke proces terugdraaien. Rechtsherstel is een vereiste voor de terugkeer naar een democratische rechtstaat.’ Doordat dit inzicht ontbrak, moesten de Joden elke keer een harde strijd aangaan om hun rechten en goederen te herwinnen.
Veraart vergelijkt de Nederlandse aanpak in zijn proefschrift met het naoorlogse rechtsherstel in Frankrijk. ‘En dat legt precies de zere plekken van de Nederlandse aanpak bloot.’ In Frankrijk werd rechtsherstel wél beschouwd als een vereiste voor de terugkeer naar de democratische rechtsstaat en kreeg het daarom voorrang. Dit werd door de Franse regering vastgelegd in strakke regels, waaraan de rechter zich diende te houden. Veel slachtoffers van ontrechting konden daarom rekenen op een snelle en bevredigende afhandeling. Ze hoefden niet te vrezen voor een felle belangenstrijd met de staat of met de nieuwe bezitters van de bezittingen die hun ontnomen waren.
Volgens de architect van het Nederlandse rechtsherstel, de jurist J. Eggens, moest de procedure echter in handen komen van een aantal bekwame mannen met grote beoordelingsvrijheid. Deze heren moesten in elke zaak, zonder dat er duidelijke regels bestonden die de Joden verzekerden van rechtsherstel, naar eigen inzicht een oordeel vellen en de belangen tegen elkaar afwegen.
Het gevolg, volgens Veraart: ‘De Joden moesten voor elk verloren recht en goed soebatten om het weer terug te krijgen. Vaak nam men genoegen met minder: een schikking of compromis, waarbij water bij de wijn werd gedaan. Ik ben van mening dat je dat niet kunt vragen van mensen wie op een dergelijke inhumane wijze hun rechten zijn ontnomen.’
Het verschil in visie en aanpak van het rechtsherstelproces in Nederland en Frankrijk heeft volgens Veraart een belangrijke historische oorzaak. De Nederlandse regering weigerde de verantwoordelijkheid te nemen voor het onrecht dat de bezetter had aangericht. Charles de Gaulle, leider van de vrije Fransen, was er juist alles aan gelegen om de activiteiten van het collaborerende Vichy-regime ongedaan te maken.
Veraart: ‘De Gaulle moest zich bewijzen als democratisch leider. Hij was de tegenpool van Vichy.’ Wilde Frankrijk terugkeren naar een democratische republiek, dan moesten de slachtoffers in hun rechten worden hersteld. Veraart noemt ook het verschil in ervaring met de problematiek tussen Nederland en Frankrijk. ‘De Fransen waren gepokt en gemazeld. In hun eerder bevrijde kolonie Algerije hadden ze al gezien hoe rechtsherstel níét moest verlopen.’
Is de Nederlandse aanpak dan op alle fronten fout geweest? ‘Ach, uiteindelijk is het op materieel vlak voor vele slachtoffers van ontrechting toch nog redelijk goed gekomen,’ zegt Veraart. ‘Dit is echter voornamelijk te danken aan één enkele Joodse advocaat: Heiman Sanders.’ Sanders heeft zich na de bevrijding op bijna alle terreinen van rechtsherstel met succes sterk gemaakt voor de Joden. Ook hij was de mening toegedaan dat rechtsherstel de enige weg terug was naar een samenleving waarin iedereen gelijk is.
Wouter Veraart, Ontrechting en rechtsherstel in Nederland en Frankrijk in de jaren van bezetting en wederopbouw. 630 p. Kluwer, euro 49,50
Observatie:
Nu weet ik van persoonlijke ervaring dat de zin == , uiteindelijk is het op materieel vlak voor vele slachtoffers van ontrechting toch nog redelijk goed gekomen,’== is absoluut niet waar, vele van die Joden zijn in Israel en Amerika aan gekomen zonder een cent, terwijl ze van huis uit, voor de oorlog, bezit en vermogen hadden.
Voor vele is deze betaling veel te laat gekomen, en veel te laag.
Maar dat stopt de Kwabbels niet om ons zonder enig gevoel van schaamte, beschuldigen van misdaden, die ze niet kunnen bewijzen of waar maken, dat is wat ik Gotspe noem.
Een paar weken geleden schreef een Amstelveense kwabbel over het uit betalen van de Maror gelden aan de Joden 65 jaar later. Ik vertelde hem dat dit eigenlijk een tegemoetkoming was kan de Nederlandse regering, die zo lang heeft gewacht met hun schuld te betalen, zodat de overlevenden erg in nummer waren gedaald, en zo goed geld werd bespaard van de Nederlandse belasting betalers.
Toen ik hem antwoorden had ik gen tijd om meer gegevens op te zoeken, maar vandaag zag ik deze beschrijving toen ik googlede naar Lieftinck Joden (Pieter Lieftinck was de Minister van Financiën in de jaren na de oorlog.
De Vooruitgang
Schadevergoedingen zouden de wederopbouw schaden
Door: Pieter Wybenga
De wederopbouw van de economie ging in Nederland boven het rechtsherstel van Nederlanders – met name Joden – die tijdens de oorlog al hun rechten en bezittingen hadden verloren. Schrijnende beslissingen waren daardoor schering en inslag, schrijft rechtsfilosoof en -historicus Wouter Veraart. Omdat De Gaulle de fouten van het collaborerende Vichy-regime wilde rechtzetten, was dat in Frankrijk heel anders.
door Pieter Wybenga
De kampen Vught en Westerbork werden in de Tweede Wereldoorlog door de Duitsers gefinancierd met geroofd Joods geld. Na de bevrijding weigerde toenmalig minister van Financiën Pieter Lieftinck om deze kosten te vergoeden. Tevergeefs klopten de oorspronkelijke eigenaren van het geld bij de Nederlandse staat aan voor een schadevergoeding.
Veel Nederlandse burgers, voornamelijk Joden, waren tijdens de Tweede Wereldoorlog het slachtoffer van ontrechting: ze verloren alle rechten die een menswaardig bestaan garandeerden en hun bezittingen werden hun ontnomen. Na de bevrijding kwam het rechtsherstel op gang: het grootschalige proces dat dit immateriële en materiële onrecht ongedaan moest maken. Maar, zo stelt rechtsfilosoof en rechtshistoricus Wouter Veraart in zijn proefschrift, een merkwaardige visie op het rechtsherstel in Nederland heeft ervoor gezorgd dat schrijnende beslissingen, zoals de weigering van Lieftinck om de kosten van de genoemde concentratiekampen te vergoeden, schering en inslag waren.
Rechtsherstel werd gezien als slechts een van de vele maatregelen die nodig waren voor de economische wederopbouw. En Lieftinck vreesde dat alle schadevergoedingen die bij het herstel kwamen kijken die wederopbouw zouden schaden. De opkrabbelende economie kreeg voorrang boven rechtsherstel van de Joden. Volgens Veraart had dat juist andersom moeten zijn.
‘Bij ontrechting worden mensen uit de rechtsorde verwijderd, ze zijn dan geen burgers meer,’ vertelt Veraart. ‘Het eerste wat na de bevrijding had moeten gebeuren was dit kwalijke proces terugdraaien. Rechtsherstel is een vereiste voor de terugkeer naar een democratische rechtstaat.’ Doordat dit inzicht ontbrak, moesten de Joden elke keer een harde strijd aangaan om hun rechten en goederen te herwinnen.
Veraart vergelijkt de Nederlandse aanpak in zijn proefschrift met het naoorlogse rechtsherstel in Frankrijk. ‘En dat legt precies de zere plekken van de Nederlandse aanpak bloot.’ In Frankrijk werd rechtsherstel wél beschouwd als een vereiste voor de terugkeer naar de democratische rechtsstaat en kreeg het daarom voorrang. Dit werd door de Franse regering vastgelegd in strakke regels, waaraan de rechter zich diende te houden. Veel slachtoffers van ontrechting konden daarom rekenen op een snelle en bevredigende afhandeling. Ze hoefden niet te vrezen voor een felle belangenstrijd met de staat of met de nieuwe bezitters van de bezittingen die hun ontnomen waren.
Volgens de architect van het Nederlandse rechtsherstel, de jurist J. Eggens, moest de procedure echter in handen komen van een aantal bekwame mannen met grote beoordelingsvrijheid. Deze heren moesten in elke zaak, zonder dat er duidelijke regels bestonden die de Joden verzekerden van rechtsherstel, naar eigen inzicht een oordeel vellen en de belangen tegen elkaar afwegen.
Het gevolg, volgens Veraart: ‘De Joden moesten voor elk verloren recht en goed soebatten om het weer terug te krijgen. Vaak nam men genoegen met minder: een schikking of compromis, waarbij water bij de wijn werd gedaan. Ik ben van mening dat je dat niet kunt vragen van mensen wie op een dergelijke inhumane wijze hun rechten zijn ontnomen.’
Het verschil in visie en aanpak van het rechtsherstelproces in Nederland en Frankrijk heeft volgens Veraart een belangrijke historische oorzaak. De Nederlandse regering weigerde de verantwoordelijkheid te nemen voor het onrecht dat de bezetter had aangericht. Charles de Gaulle, leider van de vrije Fransen, was er juist alles aan gelegen om de activiteiten van het collaborerende Vichy-regime ongedaan te maken.
Veraart: ‘De Gaulle moest zich bewijzen als democratisch leider. Hij was de tegenpool van Vichy.’ Wilde Frankrijk terugkeren naar een democratische republiek, dan moesten de slachtoffers in hun rechten worden hersteld. Veraart noemt ook het verschil in ervaring met de problematiek tussen Nederland en Frankrijk. ‘De Fransen waren gepokt en gemazeld. In hun eerder bevrijde kolonie Algerije hadden ze al gezien hoe rechtsherstel níét moest verlopen.’
Is de Nederlandse aanpak dan op alle fronten fout geweest? ‘Ach, uiteindelijk is het op materieel vlak voor vele slachtoffers van ontrechting toch nog redelijk goed gekomen,’ zegt Veraart. ‘Dit is echter voornamelijk te danken aan één enkele Joodse advocaat: Heiman Sanders.’ Sanders heeft zich na de bevrijding op bijna alle terreinen van rechtsherstel met succes sterk gemaakt voor de Joden. Ook hij was de mening toegedaan dat rechtsherstel de enige weg terug was naar een samenleving waarin iedereen gelijk is.
Wouter Veraart, Ontrechting en rechtsherstel in Nederland en Frankrijk in de jaren van bezetting en wederopbouw. 630 p. Kluwer, euro 49,50
Observatie:
Nu weet ik van persoonlijke ervaring dat de zin == , uiteindelijk is het op materieel vlak voor vele slachtoffers van ontrechting toch nog redelijk goed gekomen,’== is absoluut niet waar, vele van die Joden zijn in Israel en Amerika aan gekomen zonder een cent, terwijl ze van huis uit, voor de oorlog, bezit en vermogen hadden.
Voor vele is deze betaling veel te laat gekomen, en veel te laag.
Maar dat stopt de Kwabbels niet om ons zonder enig gevoel van schaamte, beschuldigen van misdaden, die ze niet kunnen bewijzen of waar maken, dat is wat ik Gotspe noem.
Saturday, April 2, 2011
De vriend van mijn vijand is mijn vijand!
De vriend van mijn vijand is mijn vijand!
Dit is een logische variatie op “de vriend van mijn vriend is mijn vriend”, bij de zinnen zijn zelden waar.
Nu zou je logischer wijs denken dat wij Israëli’s blij zijn dat de VN Libië bestrijd, of eigenlijk de dictator Gadaffi, en misschien zijn er in de regering politieke functionarissen die werkelijk denken dat iedereen die Islamiet is, is onze vijand, maar er zijn ook Israëli’s die even een beetje afstand nemen en zich zelf afvragen, wat bereiken ze hier mee, minder burger doden, ik betwijfel dat, in plaats dat de Gaddafi vliegtuigen de demonstranten bombarderen, bombarderen nu de VN de soldaten van Gaddaffi. Het excuus van Obama, dat hij levens wil besparen, is natuurlijk bullshit, en dat is zeker niet de reden. De reden is zonder meer de import van olie, die door Gadaffi’s houding nu in gevaar brengt, met het gevolg van prijs verhoging.
En wat gaat er gebeuren als Gadaffi valt, de Libiër geven dan de olie voor niets of moet de nieuwe dictator die Gadaffi opvolgt ook afgekocht worden, en stel je voor dat Gadaffi wint, na een uit getrokken oorlog (die jullie en wij betalen), zal hij dan niet alles doen om de olie aan China en Japan te verkopen, in plaats van aan het Westen, die hem heeft verraden.
En nu van het aspect van Israel, wij schieten er niets mee op dat de vracht verzekering in de Middellandse zee omhoog gaat, omdat het door gevaarlijke zones moet om traject Israel – Europa moet.
Dat Gadaffi een gek is, is zeker, maar hij is niet de enige, veel dictators hebben hoogmoed waanzin en weinig respect voor zijn onderdanen. En voor ons, (dit is mijn opinie) was Gadaffi niet zo slecht, hij sprak tegen Israel, maar was voor ons eigenlijk ongevaarlijk, nadat we alle Joodse inwoners waren vertrokken naar Israel.
Ik denk dat het land dat het meeste zal verliezen als Gadaffi in het zadel blijft, is Nederland, daar hij waarschijnlijk al zijn kapitaal naar Zuid Amerika zal over hevelen, en zelfs als hij in ballingschap gaat, dat geld verdwijnt uit Nederland.
Hoe dan ook de Nederlandse OC mentaliteit zal bijzonder duur zijn voor Nederland, niet te vergeten, de gesneuvelden militairen, zoals de duiker gisteren.
Nee, Lybie in een “no win” project.
Dit is een logische variatie op “de vriend van mijn vriend is mijn vriend”, bij de zinnen zijn zelden waar.
Nu zou je logischer wijs denken dat wij Israëli’s blij zijn dat de VN Libië bestrijd, of eigenlijk de dictator Gadaffi, en misschien zijn er in de regering politieke functionarissen die werkelijk denken dat iedereen die Islamiet is, is onze vijand, maar er zijn ook Israëli’s die even een beetje afstand nemen en zich zelf afvragen, wat bereiken ze hier mee, minder burger doden, ik betwijfel dat, in plaats dat de Gaddafi vliegtuigen de demonstranten bombarderen, bombarderen nu de VN de soldaten van Gaddaffi. Het excuus van Obama, dat hij levens wil besparen, is natuurlijk bullshit, en dat is zeker niet de reden. De reden is zonder meer de import van olie, die door Gadaffi’s houding nu in gevaar brengt, met het gevolg van prijs verhoging.
En wat gaat er gebeuren als Gadaffi valt, de Libiër geven dan de olie voor niets of moet de nieuwe dictator die Gadaffi opvolgt ook afgekocht worden, en stel je voor dat Gadaffi wint, na een uit getrokken oorlog (die jullie en wij betalen), zal hij dan niet alles doen om de olie aan China en Japan te verkopen, in plaats van aan het Westen, die hem heeft verraden.
En nu van het aspect van Israel, wij schieten er niets mee op dat de vracht verzekering in de Middellandse zee omhoog gaat, omdat het door gevaarlijke zones moet om traject Israel – Europa moet.
Dat Gadaffi een gek is, is zeker, maar hij is niet de enige, veel dictators hebben hoogmoed waanzin en weinig respect voor zijn onderdanen. En voor ons, (dit is mijn opinie) was Gadaffi niet zo slecht, hij sprak tegen Israel, maar was voor ons eigenlijk ongevaarlijk, nadat we alle Joodse inwoners waren vertrokken naar Israel.
Ik denk dat het land dat het meeste zal verliezen als Gadaffi in het zadel blijft, is Nederland, daar hij waarschijnlijk al zijn kapitaal naar Zuid Amerika zal over hevelen, en zelfs als hij in ballingschap gaat, dat geld verdwijnt uit Nederland.
Hoe dan ook de Nederlandse OC mentaliteit zal bijzonder duur zijn voor Nederland, niet te vergeten, de gesneuvelden militairen, zoals de duiker gisteren.
Nee, Lybie in een “no win” project.
Subscribe to:
Posts (Atom)