Het Koekoeks ei in het nest (de Templers)

________________________________________
De Templers (of wel Tempel gezelschap) was (is) een Duitse sekte dat nederzettingen in wat tegenwoordig Israel bouwden in de 19de en 20ste eeuw.
De sekte was gevormd bij leden van de Lutherse Kerk in 1858, en noemde zich zelf de Tempel geselschap, die als taak zag, de apocalyptische voorspellingen van de Bijbelse profeten te realiseren door kolonies op te zetten in het heilige land.

In het jaar 1860 had het 5,000 leden, en vier leden reisden naar het heiligeland om de condities te bestuderen, en 6 jaar later kwamen een paar Templer landbouw families, om een mislukte poging om een landbouw center op te zetten in Yizrael vallei (Nahalal). Twee jaar later, in 1868, twaalf Templer families uit Wuerttemberg stichten een kolonie in Haifa, aan de voet van de Carmel berg. Voor jaren probeerde de leider van de groep, Christoph Hoffman, de Turken te overhalen om hun landbouw grond toe te kennen, en toen in 1871, hij weer afgewezen werd door de Turken, kochten ze een strook van land in Tel Aviv van vandaag, nu bekend als de Kiria, maar toen Sarona genaamd. De Templers, hoewel velen stierven aan Malaria, en andere klimaat verbonden ziekten, werden uiteindelijk succesvolle voortvarende landbouwers.
Privé Templers kwamen ook naar Jeruzalem en in 1878 stichten daar de woonwijk, “de Duitse Kolonie”, andere immigreerden naar Jaffa en Haifa. Volgens Templer gegevens waren er in 1875, 750 Templers in het heilige land, hadden twee scholen en een ziekenhuis.
In 1902 werd een nieuwe kolonie gesticht in de Lydda vallei met de naam Wilhema (naar de Keizer) en in 1906 twee kleine dorpen Bethlehem (haGalili) en Waldheim, in de Galilea, bij Templers die terug waren gekeerd naar de Lutherse kerk. In de grotere steden, de Templers waren eigenaren van hotels, winkels en werkplaatsen. In 1914 leefden er al 1,200 Templers in het heilige land
Toen de Britten Palestina veroverden in 1917/18 (eerste Wereld Oorlog), de Duitse Templers waren verbannen als vijandige vreemdelingen, maar na de oorlog mochten weer terugkeren naar hun kolonies. In de zomer van 1938 waren er 1,500 Templers in het land, en hadden 6,700 Acres land. Toen de tweede oorlog uitbrak, werden de Templers geïnterneerd bij de Britten, en 1943 uitgewisseld voor Palestijnse Arabieren in Duitse handen, of getransfereerd naar Australië. Hun eigendommen werden overgenomen door de Israëli regering in 1948 als een part van de verrekening in de “Herstel Overeenkomst” tussen de Federale Duitse Republiek en Israel.
De sekte gedurende al hun jaren in het heilige land, en vooral de 2de en 3de generatie verloren hun eigen tradities en speciale levens gewoonten, en paste hun zelf aan, aan de condities van het land en klimaat, maar politiek waren ze sterk verbonden aan de Duitse cultuur en werden hevige Duitse Nationalisten.(bij Abraham J Brawer).
De Duitse Nationalistische Socialistische Partij in Palestina.
Verzwakking van het religieuze geloof en sterke Nationalistisch Duitse gevoelens maakte de Templers gevoelig voor de Nazi ideologie dat werd verkondigd door een Haifa Templer, Karl Ruf, die de NDDAP (buitenlandse organisatie van de Nazi’s) oprichten in Palestina in het jaar 1932.
Angstig voor economische wraak van de Joodse bevolking, weinig Templers werden lid van de partij, maar vooral de jongere Templer hadden sympathie voor het Nazi idiaal. Cornelius Schwarz, een Nationaal Socialist uit Jaffa, werd Landesgruppenleiter van de Nazi Partij in Palestina in oktober 1935. Intussen locale partij druk had het ontslag van Heinrich Wolff veroorzaakt, the Duitse consul-generaal in Jeruzalem, die herplaatst werd door een veel extremistische opvolger, Walter Doehle, die aktief werd gesteund door de lokale leiders.
In september 1939, ongeveer 350 Palestijnse Duitsers waren lid van de Nazi Partij, In midde-1938 alle Duitse leraren in Palestina werden lid in de Lehrebund (German onderwijzers organisatie) die onderwezen volgens de Nazi doctrines. [door Ann Ussishkin]
De Templers waren geen missionairs, en het aantal van Templers bleef ongeveer het zelfde door de jaren van hun aanwezigheid in het heilige land.
Hun sympathie voor de Nazi ideologie kan veroorzaakt zijn, daar deze groep heel weinig contact had met de Joodse bevolking, vooral met Arabische hulpkrachten werkten. De officiële connecties tussen de twee groepen was correct, vaak met persoonlijke vriendschap, en hun winkels en producten werden gekocht door de Joden, en hun centra werden geliefde plaatsen voor bezoek en uitgaan. Vooral de Duits Joodse Immigranten van voor de oorlog vonden in de Templer gemeenschappen een zeker gevoel van thuis.
De hier boven genaamde Nazi Templer, Cornelius Zchwarz werd na de oorlog dood geschoten, vermoedelijk door een Joodse terreur organisatie. De Schwarz familie waren de eigenaars van een machine fabriek die onder andere machines, geweldige kwaliteit water pompen produceerden.
De huizen, wijken en gebouwen van de Templers zijn geheel bewaard gebleven, en toeristische attracties in Israel.
De getransfereerde Templer’s in Australië leven daar nog steeds als groep in Templer kolonies. In de laatste jaren komen er delegaties van deze groep, Israel bezoeken als toeristen. Let wel op, voor dat iemand Israel gaat beschuldigen, het lot van de Templer’s werd door de Britse autoriteiten beslist, voor het oprichten van de staat.
Hoewel idealistische vijanden van de Joden, wordt de naam en de geschiedenis van de Templer’s geëerd en geprezen in Israel.