By David Verveer
A few days ago I read a most peculiar cry for attention when a Belgium participant in a Dutch (Volkskrant) Internet Discussion forum, wrote the following:
Are Homos suddenly the Zionists of the West? I don't have any criticism on Homos!!
The opinion column dealt with rape of Lesbians in South Africa, in order to correct them from their preference for their own sex.
How this sentence fitted in the discussion, I have no idea, neither do I gather what it means and what this clever person tries to say, but notice the hidden hate, the level of discrimination and spite and look at the distorted mind, how can anybody write such a statement and publish it.
Democracy and freedom of speech is very important to be preserved, but don't we have any limits? Who is he actually aiming at? The Homo sexual, he claims not, thus the Zionists, but why are they (we) suddenly Homos, how come?
The scholars who wrote the Mishna in order to explain the Bible would have written a complete chapter on those few words, but their conclusion would have been the same as mine, the writer is a dangerous madman who should be submitted for treatment.
Saturday, August 29, 2009
Thursday, August 27, 2009
False presentation of the Crusaders
By David Verveer
In most European languages we use the expression that when somebody is fighting or taking action for a good cause, he is going on a crusade.
This expression is in actual fact, unjust and a horrendous glorification of a bunch of murderers, thieves and criminals, that received papal or royal pardon for their crimes, provided they would join the crusade and free the holy land from the Saracen conquerors.
These hordes of rowdy vagabonds traveled (by foot) from Western Europe to the Middle East, not being paid or fed, they rampaged, murdered and terrorized defenseless communities of farmers, Jews, Gypsies, etc.
They were led by noblemen, who utilized those Crusade expeditions for excuse to gain fame and good standing with the Vatican, including crowns of fictive kingdoms, principalities and other titles granted by the Pope.
The Catholic church of those days did not care for religion or freedom of thought; they fought for bare power and control. Today little changed; most of the religions still fight each other with other pretends, like for example Pakistan versus India, Israel versus the Arabs and Irelands Protestants versus Catholics and so on.
The Frenchman Cœur de Lion or, Richard the Lionheart, the most famous crusader and king of England was in fact a very cruel man who ordered execution of many of his prisoners, is now revered as hero in the British historic literature, as history is made by the author and not always true.
.
Tuesday, August 25, 2009
Does size really matter?
Does size really matter?
By David Verveer
I just read a shocking article about a research of British scientists, who measured size of ice bear sculls and discovered that during the last hundred years, the sculls show shrinkage, which those researches blamed on the global heating, as the modern day ice bear has difficulty in finding fodder, which in my opinion is a rather illogical conclusion, as with warmer climate and less ice, the available fodder and grazing grounds increase instead of decrease, but scientists are allowed to blame everything on the climate change,
Which remind me of another research, conducted by a lady scientist, who started her adult life as call girl, and became rather famous because her famous clients and political implications, when her list of clientele was published in one of the leading newspapers. This lady (and I will not mention her name), when her fame died, commenced into a new page of her life, and enrolled university, studying sexual behavior of males. She is now in her early eighties and recently published a study claiming that the male genitalia seems to have shrunk through the years, however instead of the former item, she doesn't blame the climate change or global warming, but the reduction in sexual drive of the male sex partner. A fellow researcher, going over those conclusions, suggest to consider that those changes in dimensions of the male parts, might be caused by exaggerating mental memories of the researcher lady, and happy memories of the past.
Could not find a suitable illustration for this post
By David Verveer
I just read a shocking article about a research of British scientists, who measured size of ice bear sculls and discovered that during the last hundred years, the sculls show shrinkage, which those researches blamed on the global heating, as the modern day ice bear has difficulty in finding fodder, which in my opinion is a rather illogical conclusion, as with warmer climate and less ice, the available fodder and grazing grounds increase instead of decrease, but scientists are allowed to blame everything on the climate change,
Which remind me of another research, conducted by a lady scientist, who started her adult life as call girl, and became rather famous because her famous clients and political implications, when her list of clientele was published in one of the leading newspapers. This lady (and I will not mention her name), when her fame died, commenced into a new page of her life, and enrolled university, studying sexual behavior of males. She is now in her early eighties and recently published a study claiming that the male genitalia seems to have shrunk through the years, however instead of the former item, she doesn't blame the climate change or global warming, but the reduction in sexual drive of the male sex partner. A fellow researcher, going over those conclusions, suggest to consider that those changes in dimensions of the male parts, might be caused by exaggerating mental memories of the researcher lady, and happy memories of the past.
Could not find a suitable illustration for this post
Monday, August 24, 2009
Is Nederland anti Israel geworden?
Door David Verveer
Het eerste deel : VOORSPEL
Een paar jaar geleden brak de oorlog uit tussen de Hezbollah in Libanon en Israël, nadat twee Israëli soldaten gekaapt werden en vier andere soldaten vermoord door een Hezbollah onderdeel, die de Internationale grens doorbraken, en zo de wapen stilstand verbroken, na voortdurende beschieting van uit Libanon.
Israël verloor haar zelf controle en viel Libanon binnen met een zwaar lucht offensief, dat gevolgd werk een paar dagen later met een land offensief. Zo als gewoonlijk, de Internationale pers zag alleen maar de kant van Libanon, met het gebruikelijke commentaar na dat Israël uit zelf verdediging, straf acties neemt tegen Arabische buur landen, die Israël omringen.
In antwoord op deze een eenzijdige aanvallen op Israël, schreef ik een sarcastisch parallel dat ging over St. Joris en de draak, waarbij de draak Hezbollah was, en de IDF St. Joris. Deze aangepaste Fabel zond ik naar de Engelse Internet Editie van het grootste krant in Israël (Ynet / Jediot Aharonot) en tot mijn grote verbazing publiceerde ze het artikel, en verzochten mij om regelmatig opinie stukjes te schrijven, en zo, van lezer werd ik schrijver. Wat ik het leukste vond van het schrijven waren de reacties, die erg negatief tot erg positief waren, maar na de eerste 20 reacties niets meer te maken hadden over het artikel in kwestie en discuteerde en argumenteerde en beledigd men elkander over onderwerpen die ik en andere schrijvers nooit over hadden geschreven, net of men een prikker nodig had om hun ideeën kwijt te raken. Het merendeel van de talk-backers kwamen uit het buitenland (buiten Israël).
Dit ging zo door voor een jaartje of zo, met artikelen zoals: Was Shakespeare joods, waarin ik redeneerde dat iemand die zo veel wist over het Jodendom, terwijl in deze dagen de Joden waren verbannen in Engeland, waarschijnlijk zelf een geheime Jood was, vooral omdat zijn moeder Maria Arden heten, dat waarschijnlijk een verbastering was van Mirjam Ardon. Natuurlijk was alles gebaseerd op nonsens, wat ik in begin van mijn betoog al toegaf, maar het vreemde was dat honderden mijn nonsense voor waarheid aan namen, tot zelfs een professor uit Engeland mij technische vragen begon te stellen over toneel stukken van Shakespeare, of dit en dat uit het Hebreeuws kwam, Natuurlijk moest ik hem teleur stellen, daar ik geen expert ben in Shakespeare en ook niet in Hebreeuws.
De reden dat ik niet meer voor deze krant schrijf is dat ik het vervelend vond dat correcties en veranderingen werden gemaakt in mijn tekst, zonder met mij er over te spreken. En daar ik er niets op verdiende, besloot ik mijn eigen blog post te openen, waarin ik nu regelmatig nieuwe artikels plaats.
Meeste in Engels en soms in Nederlands (O.K.. Mijn gebroken Nederlands dat al vreselijk slecht was op lagere en middelbare school in Nederland), verder als ik denk dat het toepasselijk is plaats ik het ook in The Daily Telegraph en de Volkskrant Opinie Forum, een tijdje schreef ik ook aan de Standaard in België, maar toen schreef een dame dat ik geen deftig Nederlands schreef, wat natuurlijk waar is, dus daarmee ben ik dus gestopt). De Belgen hadden een redacteur in Libanon geplaatst, die Israël als een rode vlag zag en elke aflevering was een tirade tegen de IDF, hoe nobel de Hezbollah was, en hoe zielig de plaatselijke bevolking (het laatste was natuurlijk waar), dus begon ik met Israël te verdedigen in de reacties op zijn rapporten, tot ik niet deftig meer was en de redacteur terug naar België ging, om niet in herhaling te vallen.
Een paar maanden geleden zaten we met een paar vrienden, en discuteerde wij, of de houding van West Europa t.o.v. Israël en speciaal Nederland, is aan het veranderen en het langzaam van onze beste vriend 30 tot 40 jaar geleden, nu in een anti Israël land is aan het worden, beide in he politieke en in het sociale aspecten. Daar ik de enigste van de vrienden kring was die Nederlands spreekt, leest en met moeite schrijft, besloot ik het te onderzoeken door middel van het deelnemen in een discussie forum (van de Volkskrant, die een forum heeft in waar men opinie artikelen bespreekt. In het begin was mijn bijdrage minimaal, daar ik voorzichtig probeerde de tamelijk gesloten kring van deelnemers mij als gelijke te accepteren, des al niet te min, mijn slechte Nederlands. In het begin maakte ik serieuze fouten, zoals provocatie, om de tongen los te maken, pijnlijke vragen, enz., maar vlug begreep ik dat provocatie niet nodig is, en de deelnemers heftig zoeken op laag water, elke zin van de andere kant uit luizen of er ergens een opening is voor een nieuwe aanval.
Nergens, of bijna nergens heb ik iemand gezien die schreef aan de andere kant van de discussie, jongen je heb volkomen gelijk, ik was fout. Veel erger vind ik dat iedereen zich zelf herhaald en herhaald, en de de tegenspeler (want het is een spel) probeert te vangen in een val kuil die hij met zorg had gegraven voor de niets vermoedend correspondent.
Er zijn verschillende typen van deelnemers, en laten we ze eerst in grote vakken verdelen,
1 – tegen Israël dus voor Palestijnen.
2 – mensen die denken dat ze onpartijdig zijn
3 – Pro Israël lobby, die Israël verdedigen en niet bereid zijn te bekennen dat Israël ook fouten maakt.
4 – Anti Semieten van het oude soort, waarbij ook een grote groep van anti-Islamieten bij zit, die gewoon weg tegen mensen die anders zijn.
Dan is er de tweede verdeling in groepen:
1 – Mensen die het Midden Oosten en de problemen daar kennen
2 – Mensen die nooit in het Midden Oosten zijn geweest, maar denken dat ze voor de Underdog moeten opkomen (alleen maar in het Midden Oosten, wat ergens anders gebeurt is niet hun zaak).
Een verdere verdeling is natuurlijk de intelligentie van de deelnemers:
1 – het typische mee loper type, proberen knappe zinnen te schrijven, aanhalen van uit hun verband gehaalde opinies van mensen die iets hebben gezegd dat in hun opinie doelt op hun argument, maar uiteindelijk stomme dingen schrijft en leuzen proclameert die nergens op slaan.
2 – Academici, propagandisten, en deskundigen die vergeefs proberen te bewijzen met help van aangehaalde Latijnse teksten, Franse Amerikaanse en Israëlische filosofen hun standpunten, zonder enig succes om te overtuigen.
3 – En een klein groepje (erg klein van deelnemers, geen specialisten ) die eerlijk proberen om het goede tussen het vuil te selecteren, en een opinie te vormen.
Natuurlijk zijn alle deelnemers een beetje van dit en een beetje van dat, maar in grosso mode dit zijn in mijn opinie de stromingen van de deelnemers.
Zonder meer moet ik ook nog zeggen dat de minder intelligente deelnemers, met de nonsens die ze schreven, de discussie in het leven hielden, meer als verdedigers en aanvallers op de kwats die hun reacties opwekten, dan de oorspronkelijke tekst van het opinie stuk in discussie, maar daar over verder op. Onder deze groep van lager niveau waren een paar PC ridders die zich zelf hadden benoemd tot Kruisridders en beschermers van de Palestijnse volk, zonder moeite te nemen en enige notie te hebben, wie en wat en waarom er Palestijnen zijn in het Midden Oosten conflict.
Het bijzondere is dat juist deze laatste groep geregeld de Holocaust aan haalt, zich als slachtoffer ziet, maar ook anti-Semitische en pseudo antisemitische spreuken schrijven.
Dan waren er twee of drie personen die ik niet begreep, niet wat ze schreven en beweerden, en niet aan welke kant ze waren, ze probeerde om erg intelligent over te komen, maar dat was kunstmatig over dreven, misschien “on purpose” om indruk te maken, ik weet het niet.
Het onderwerp van de discussie was het reis verhaal van Abdulkader Benali, een van Marokko afkomstige Nederlander, die roman schrijver is van beroep, en door de Volks krant naar het Midden Oosten was gestuurd om een reis verslag te schrijven over wat hij zag en begreep van de situatie.
Ik denk dat de bedoeling was dat een Islamiet, de kant van de Palestijnen zou verhelderen en Israël zou afkammen voor alles wat er daar gebeurd, maar net als de Bijbelse Biliam, schreef hij wat hij werkelijk zag, terroristen armoe aan de Palestijnse kant, en democratie en modern Israël aan de andere kant. Hij schreef open over alles, maar gaf Israël daar niet de schuld van en dit beviel een groot deel van de opinie lezers en forum leden helemaal niet, dus hadden we een klassieke discussie om te zien of Nederland tegen, onverschillig of anti Israël is geworden.
Tweede deel: De Discussie
Zoals ik al eerder zei, de discussie van het forum was over het reis verslag van Benali, die Gaza en Israël bezocht en zijn reis impressies had gepubliceerd in de Volk krant Opinie Forum. Inderdaad de eerste paar reacties waren werkelijk over wat hij had geschreven, wat hij zag, wat hij had gegeten, wie waren de mensen die hij had gesproken, naar ook wat er in Gaza gebombardeerd is, hoe de mensen zich voelen, t.o.v. De wereld, Israël, de Hamas en de PLO, moeilijke onderwerpen, met mensen die niet vrij zijn om eerlijk te vertellen wat ze op hun hart hebben, maar in mijn opinie, erg objectief.
Grappig was het om te zien dat onze Benali erg vernederlandst was toen hij over een tip aan de taxi bestuurder gaf, die hem naar Sderot had genomen, en hem daar hem de schroot hoop van projectielen, die op Sderot waren geschoten, hij had namelijk hem 50 dollar gegeven, wat hier in Israël heel weinig is, en werkelijk een habbekrats, en waarschijnlijk in Gaza nog minder, want daar kan je bijna alleen maar gesmokkelde artikelen kopen die door de tunnels heen zijn gesmokkeld.
Maar nogmaals de discussie ging niet over de ervaringen van Benali, na de eerste reeks van teleurstellingen, ging men zinspelen op de stomme opmerking van een van de Israëliërs die met Benali sprak, die een vergelijking maakte over Gaza is net een Getto. Daar deze commentator geen idee had wat een Getto was, en inderdaad in Israël vaak uit het context word gebruikt als indicatie voor een drukke dicht op elkander, buurt met mensen van een ras, en niet de Getto uit Oost Europa van voor de oorlog, waar Joden bij elkaar woonden, als verdedigers maatregel tegen de niet Joodse omgeving, en in de oorlog door de Duitsers als gevangenis voor dat de Joden naar de Gas kamers werden getransfereerd. Maar goed, die vergelijking gaf het forum de opening om dus de Holocaust er bij te halen, waar bij vele direct schreven dat zij niet tegen de Joden waren, alleen maar op kwamen voor de arme Palestijn die zijn land was geroofd, die werd uit gemoord en gepest door de Israëliërs, maar niet omdat de Israëliërs Joden zijn, nee hoor, dat had er niets mee te maken.
De pro Israël deelnemers probeerde de stroom van aanvallen te stoppen met uit te leggen en te discuteren van het moeilijke predikt van Israël, zonder enige kans van begrip van de andere kant. De Israël backers werden gediskwalificeerd als Israël propagandisten, vooral degene die voorheen correspondenten waren geweest of onderzoek deden voor een Israëlische organisatie.
Hier maakte ik mijn eerste grote fout, ik vertelde in een van mijn reacties, toen de antisemitisme te ver ging, dat ik een van de weinige overlevende van de Joden vervolging in Nederland.
Dat deed ik niet om medelijden op te wekken, maar om te laten zien hoe stom de aanvallers waren, en waarom ik naar Israël ben geïmmigreerd.
Hoe dan ook, de grootste schreeuwer bracht Kristal nacht op, met hem als toekomstig slachtoffer, hoe en waarom heb ik nooit begrepen, maar hij is niet een van de intelligentste personen op het forum.
Hinderlijk en kinderachtig waren de bedreigingen op en neer, van dat de moderator (ik ben niet zeker of er werkelijk een moderator is, maar dat doet er niet toe) ze deze persoon moesten stoppen met meedoen in de forum, of dat dit en dat schelden is, en niet mag volgens de reglementen. Natuurlijk de echte beledigingen, en er waren vele, waren ingepakt en met dubbele mening, dus moeilijk om te verbieden.
Ook verwonderlijk is dat bijna alle Nederlandse schrijvers gebruikten een pen naam, terwijl de Israëli hun eigen naam schreven, ik weet niet waarom dat is, mag je niet vrij uit spreken in Nederland?
Bijna niemand van de anti-Israël groep had ooit een Palestijn gezien, laat staan met hun gesproken, bijna niemand realiseerde dat de Gaza Palestijnen nu door Hamas Palestijnen worden onderdrukt, en zo als men herhaaldelijk herhaalden, men moet niet feiten met de waarheid vermengen, of de Palestijnen zijn zielenpoten en dat komt allemaal door de agressie van Israël.
Wat kan ik zeggen, zo een argument kan men nooit winnen, als beide zijden niet bereid zijn om naar de andere te luisteren, maar dat was niet het doel van mijn onderzoek, ik wou weten of Nederland anti Israël is geworden?
Uit de discussie van het forum kan ik geen absolute conclusie maken, wel is het zeker dat de vroegere vriendschap tussen de twee landen een ernstige deuk heeft gekregen, en dat met de huidige regeringen van beide zijden het alleen maar erger kan worden. Ik denk dat de grootste schuld in dit ligt bij de Pers die geen objectieve verslagen over de situatie schrijft, en ons beschuldigd van misdaden die wij niet hebben gedaan en een resultaat zijn van Arabische propaganda. Verder kijkt de Nederlander niet verder dan zijn neus lang is, Israël en de Arabieren zijn ver weg, wat kan ons dat nu verdommen.
Ook is de influx van Islamieten in Nederland een van de redenen voor anti Israël gevoelens, zonder te realiseren dat er weinig Palestijnen in Nederland wonen, en Marokkanen en Turken niets met de Israël – Palestijnse zaak te maken hebben (beide landen hebben officiële connecties en handelen met Israël.
Na al dit beweerd te hebben, twee eind conclusies,
1 – Er is een groeiende Stormtroepen gevoelens van de Nederlander die door haat zaaien alle buitenlanders (allochtonen / Joden / Zigeuners / het land uit willen pesten / zetten.
2 – Het succes van Israël op vele gebieden inclusief op militair gebied word Israël kwalijk genomen, als het word gezien als unfair (niet eerlijk), en als we nu een oorlog hadden verloren, dan hadden we Nederlandse sympathie wel gekregen, nu ik moet deze mensen teleurstellen, wij moeten beter blijven anders worden we letterlijk en figuurlijk in de zee gedreven.
Het eerste deel : VOORSPEL
Een paar jaar geleden brak de oorlog uit tussen de Hezbollah in Libanon en Israël, nadat twee Israëli soldaten gekaapt werden en vier andere soldaten vermoord door een Hezbollah onderdeel, die de Internationale grens doorbraken, en zo de wapen stilstand verbroken, na voortdurende beschieting van uit Libanon.
Israël verloor haar zelf controle en viel Libanon binnen met een zwaar lucht offensief, dat gevolgd werk een paar dagen later met een land offensief. Zo als gewoonlijk, de Internationale pers zag alleen maar de kant van Libanon, met het gebruikelijke commentaar na dat Israël uit zelf verdediging, straf acties neemt tegen Arabische buur landen, die Israël omringen.
In antwoord op deze een eenzijdige aanvallen op Israël, schreef ik een sarcastisch parallel dat ging over St. Joris en de draak, waarbij de draak Hezbollah was, en de IDF St. Joris. Deze aangepaste Fabel zond ik naar de Engelse Internet Editie van het grootste krant in Israël (Ynet / Jediot Aharonot) en tot mijn grote verbazing publiceerde ze het artikel, en verzochten mij om regelmatig opinie stukjes te schrijven, en zo, van lezer werd ik schrijver. Wat ik het leukste vond van het schrijven waren de reacties, die erg negatief tot erg positief waren, maar na de eerste 20 reacties niets meer te maken hadden over het artikel in kwestie en discuteerde en argumenteerde en beledigd men elkander over onderwerpen die ik en andere schrijvers nooit over hadden geschreven, net of men een prikker nodig had om hun ideeën kwijt te raken. Het merendeel van de talk-backers kwamen uit het buitenland (buiten Israël).
Dit ging zo door voor een jaartje of zo, met artikelen zoals: Was Shakespeare joods, waarin ik redeneerde dat iemand die zo veel wist over het Jodendom, terwijl in deze dagen de Joden waren verbannen in Engeland, waarschijnlijk zelf een geheime Jood was, vooral omdat zijn moeder Maria Arden heten, dat waarschijnlijk een verbastering was van Mirjam Ardon. Natuurlijk was alles gebaseerd op nonsens, wat ik in begin van mijn betoog al toegaf, maar het vreemde was dat honderden mijn nonsense voor waarheid aan namen, tot zelfs een professor uit Engeland mij technische vragen begon te stellen over toneel stukken van Shakespeare, of dit en dat uit het Hebreeuws kwam, Natuurlijk moest ik hem teleur stellen, daar ik geen expert ben in Shakespeare en ook niet in Hebreeuws.
De reden dat ik niet meer voor deze krant schrijf is dat ik het vervelend vond dat correcties en veranderingen werden gemaakt in mijn tekst, zonder met mij er over te spreken. En daar ik er niets op verdiende, besloot ik mijn eigen blog post te openen, waarin ik nu regelmatig nieuwe artikels plaats.
Meeste in Engels en soms in Nederlands (O.K.. Mijn gebroken Nederlands dat al vreselijk slecht was op lagere en middelbare school in Nederland), verder als ik denk dat het toepasselijk is plaats ik het ook in The Daily Telegraph en de Volkskrant Opinie Forum, een tijdje schreef ik ook aan de Standaard in België, maar toen schreef een dame dat ik geen deftig Nederlands schreef, wat natuurlijk waar is, dus daarmee ben ik dus gestopt). De Belgen hadden een redacteur in Libanon geplaatst, die Israël als een rode vlag zag en elke aflevering was een tirade tegen de IDF, hoe nobel de Hezbollah was, en hoe zielig de plaatselijke bevolking (het laatste was natuurlijk waar), dus begon ik met Israël te verdedigen in de reacties op zijn rapporten, tot ik niet deftig meer was en de redacteur terug naar België ging, om niet in herhaling te vallen.
Een paar maanden geleden zaten we met een paar vrienden, en discuteerde wij, of de houding van West Europa t.o.v. Israël en speciaal Nederland, is aan het veranderen en het langzaam van onze beste vriend 30 tot 40 jaar geleden, nu in een anti Israël land is aan het worden, beide in he politieke en in het sociale aspecten. Daar ik de enigste van de vrienden kring was die Nederlands spreekt, leest en met moeite schrijft, besloot ik het te onderzoeken door middel van het deelnemen in een discussie forum (van de Volkskrant, die een forum heeft in waar men opinie artikelen bespreekt. In het begin was mijn bijdrage minimaal, daar ik voorzichtig probeerde de tamelijk gesloten kring van deelnemers mij als gelijke te accepteren, des al niet te min, mijn slechte Nederlands. In het begin maakte ik serieuze fouten, zoals provocatie, om de tongen los te maken, pijnlijke vragen, enz., maar vlug begreep ik dat provocatie niet nodig is, en de deelnemers heftig zoeken op laag water, elke zin van de andere kant uit luizen of er ergens een opening is voor een nieuwe aanval.
Nergens, of bijna nergens heb ik iemand gezien die schreef aan de andere kant van de discussie, jongen je heb volkomen gelijk, ik was fout. Veel erger vind ik dat iedereen zich zelf herhaald en herhaald, en de de tegenspeler (want het is een spel) probeert te vangen in een val kuil die hij met zorg had gegraven voor de niets vermoedend correspondent.
Er zijn verschillende typen van deelnemers, en laten we ze eerst in grote vakken verdelen,
1 – tegen Israël dus voor Palestijnen.
2 – mensen die denken dat ze onpartijdig zijn
3 – Pro Israël lobby, die Israël verdedigen en niet bereid zijn te bekennen dat Israël ook fouten maakt.
4 – Anti Semieten van het oude soort, waarbij ook een grote groep van anti-Islamieten bij zit, die gewoon weg tegen mensen die anders zijn.
Dan is er de tweede verdeling in groepen:
1 – Mensen die het Midden Oosten en de problemen daar kennen
2 – Mensen die nooit in het Midden Oosten zijn geweest, maar denken dat ze voor de Underdog moeten opkomen (alleen maar in het Midden Oosten, wat ergens anders gebeurt is niet hun zaak).
Een verdere verdeling is natuurlijk de intelligentie van de deelnemers:
1 – het typische mee loper type, proberen knappe zinnen te schrijven, aanhalen van uit hun verband gehaalde opinies van mensen die iets hebben gezegd dat in hun opinie doelt op hun argument, maar uiteindelijk stomme dingen schrijft en leuzen proclameert die nergens op slaan.
2 – Academici, propagandisten, en deskundigen die vergeefs proberen te bewijzen met help van aangehaalde Latijnse teksten, Franse Amerikaanse en Israëlische filosofen hun standpunten, zonder enig succes om te overtuigen.
3 – En een klein groepje (erg klein van deelnemers, geen specialisten ) die eerlijk proberen om het goede tussen het vuil te selecteren, en een opinie te vormen.
Natuurlijk zijn alle deelnemers een beetje van dit en een beetje van dat, maar in grosso mode dit zijn in mijn opinie de stromingen van de deelnemers.
Zonder meer moet ik ook nog zeggen dat de minder intelligente deelnemers, met de nonsens die ze schreven, de discussie in het leven hielden, meer als verdedigers en aanvallers op de kwats die hun reacties opwekten, dan de oorspronkelijke tekst van het opinie stuk in discussie, maar daar over verder op. Onder deze groep van lager niveau waren een paar PC ridders die zich zelf hadden benoemd tot Kruisridders en beschermers van de Palestijnse volk, zonder moeite te nemen en enige notie te hebben, wie en wat en waarom er Palestijnen zijn in het Midden Oosten conflict.
Het bijzondere is dat juist deze laatste groep geregeld de Holocaust aan haalt, zich als slachtoffer ziet, maar ook anti-Semitische en pseudo antisemitische spreuken schrijven.
Dan waren er twee of drie personen die ik niet begreep, niet wat ze schreven en beweerden, en niet aan welke kant ze waren, ze probeerde om erg intelligent over te komen, maar dat was kunstmatig over dreven, misschien “on purpose” om indruk te maken, ik weet het niet.
Het onderwerp van de discussie was het reis verhaal van Abdulkader Benali, een van Marokko afkomstige Nederlander, die roman schrijver is van beroep, en door de Volks krant naar het Midden Oosten was gestuurd om een reis verslag te schrijven over wat hij zag en begreep van de situatie.
Ik denk dat de bedoeling was dat een Islamiet, de kant van de Palestijnen zou verhelderen en Israël zou afkammen voor alles wat er daar gebeurd, maar net als de Bijbelse Biliam, schreef hij wat hij werkelijk zag, terroristen armoe aan de Palestijnse kant, en democratie en modern Israël aan de andere kant. Hij schreef open over alles, maar gaf Israël daar niet de schuld van en dit beviel een groot deel van de opinie lezers en forum leden helemaal niet, dus hadden we een klassieke discussie om te zien of Nederland tegen, onverschillig of anti Israël is geworden.
Tweede deel: De Discussie
Zoals ik al eerder zei, de discussie van het forum was over het reis verslag van Benali, die Gaza en Israël bezocht en zijn reis impressies had gepubliceerd in de Volk krant Opinie Forum. Inderdaad de eerste paar reacties waren werkelijk over wat hij had geschreven, wat hij zag, wat hij had gegeten, wie waren de mensen die hij had gesproken, naar ook wat er in Gaza gebombardeerd is, hoe de mensen zich voelen, t.o.v. De wereld, Israël, de Hamas en de PLO, moeilijke onderwerpen, met mensen die niet vrij zijn om eerlijk te vertellen wat ze op hun hart hebben, maar in mijn opinie, erg objectief.
Grappig was het om te zien dat onze Benali erg vernederlandst was toen hij over een tip aan de taxi bestuurder gaf, die hem naar Sderot had genomen, en hem daar hem de schroot hoop van projectielen, die op Sderot waren geschoten, hij had namelijk hem 50 dollar gegeven, wat hier in Israël heel weinig is, en werkelijk een habbekrats, en waarschijnlijk in Gaza nog minder, want daar kan je bijna alleen maar gesmokkelde artikelen kopen die door de tunnels heen zijn gesmokkeld.
Maar nogmaals de discussie ging niet over de ervaringen van Benali, na de eerste reeks van teleurstellingen, ging men zinspelen op de stomme opmerking van een van de Israëliërs die met Benali sprak, die een vergelijking maakte over Gaza is net een Getto. Daar deze commentator geen idee had wat een Getto was, en inderdaad in Israël vaak uit het context word gebruikt als indicatie voor een drukke dicht op elkander, buurt met mensen van een ras, en niet de Getto uit Oost Europa van voor de oorlog, waar Joden bij elkaar woonden, als verdedigers maatregel tegen de niet Joodse omgeving, en in de oorlog door de Duitsers als gevangenis voor dat de Joden naar de Gas kamers werden getransfereerd. Maar goed, die vergelijking gaf het forum de opening om dus de Holocaust er bij te halen, waar bij vele direct schreven dat zij niet tegen de Joden waren, alleen maar op kwamen voor de arme Palestijn die zijn land was geroofd, die werd uit gemoord en gepest door de Israëliërs, maar niet omdat de Israëliërs Joden zijn, nee hoor, dat had er niets mee te maken.
De pro Israël deelnemers probeerde de stroom van aanvallen te stoppen met uit te leggen en te discuteren van het moeilijke predikt van Israël, zonder enige kans van begrip van de andere kant. De Israël backers werden gediskwalificeerd als Israël propagandisten, vooral degene die voorheen correspondenten waren geweest of onderzoek deden voor een Israëlische organisatie.
Hier maakte ik mijn eerste grote fout, ik vertelde in een van mijn reacties, toen de antisemitisme te ver ging, dat ik een van de weinige overlevende van de Joden vervolging in Nederland.
Dat deed ik niet om medelijden op te wekken, maar om te laten zien hoe stom de aanvallers waren, en waarom ik naar Israël ben geïmmigreerd.
Hoe dan ook, de grootste schreeuwer bracht Kristal nacht op, met hem als toekomstig slachtoffer, hoe en waarom heb ik nooit begrepen, maar hij is niet een van de intelligentste personen op het forum.
Hinderlijk en kinderachtig waren de bedreigingen op en neer, van dat de moderator (ik ben niet zeker of er werkelijk een moderator is, maar dat doet er niet toe) ze deze persoon moesten stoppen met meedoen in de forum, of dat dit en dat schelden is, en niet mag volgens de reglementen. Natuurlijk de echte beledigingen, en er waren vele, waren ingepakt en met dubbele mening, dus moeilijk om te verbieden.
Ook verwonderlijk is dat bijna alle Nederlandse schrijvers gebruikten een pen naam, terwijl de Israëli hun eigen naam schreven, ik weet niet waarom dat is, mag je niet vrij uit spreken in Nederland?
Bijna niemand van de anti-Israël groep had ooit een Palestijn gezien, laat staan met hun gesproken, bijna niemand realiseerde dat de Gaza Palestijnen nu door Hamas Palestijnen worden onderdrukt, en zo als men herhaaldelijk herhaalden, men moet niet feiten met de waarheid vermengen, of de Palestijnen zijn zielenpoten en dat komt allemaal door de agressie van Israël.
Wat kan ik zeggen, zo een argument kan men nooit winnen, als beide zijden niet bereid zijn om naar de andere te luisteren, maar dat was niet het doel van mijn onderzoek, ik wou weten of Nederland anti Israël is geworden?
Uit de discussie van het forum kan ik geen absolute conclusie maken, wel is het zeker dat de vroegere vriendschap tussen de twee landen een ernstige deuk heeft gekregen, en dat met de huidige regeringen van beide zijden het alleen maar erger kan worden. Ik denk dat de grootste schuld in dit ligt bij de Pers die geen objectieve verslagen over de situatie schrijft, en ons beschuldigd van misdaden die wij niet hebben gedaan en een resultaat zijn van Arabische propaganda. Verder kijkt de Nederlander niet verder dan zijn neus lang is, Israël en de Arabieren zijn ver weg, wat kan ons dat nu verdommen.
Ook is de influx van Islamieten in Nederland een van de redenen voor anti Israël gevoelens, zonder te realiseren dat er weinig Palestijnen in Nederland wonen, en Marokkanen en Turken niets met de Israël – Palestijnse zaak te maken hebben (beide landen hebben officiële connecties en handelen met Israël.
Na al dit beweerd te hebben, twee eind conclusies,
1 – Er is een groeiende Stormtroepen gevoelens van de Nederlander die door haat zaaien alle buitenlanders (allochtonen / Joden / Zigeuners / het land uit willen pesten / zetten.
2 – Het succes van Israël op vele gebieden inclusief op militair gebied word Israël kwalijk genomen, als het word gezien als unfair (niet eerlijk), en als we nu een oorlog hadden verloren, dan hadden we Nederlandse sympathie wel gekregen, nu ik moet deze mensen teleurstellen, wij moeten beter blijven anders worden we letterlijk en figuurlijk in de zee gedreven.
Sunday, August 16, 2009
geen heiligen meer in Israel
Door David Verveer
In de vroege dagen van het Zionisme hier in Israël, waren er geen Joodse misdadigers, men had zo een veilig gevoel dat men de deuren niet af sloot met sleutels, of een master sleutel gebruikte die alle deuren kon open maken.
Helaas, deze goede dagen zijn voorbij, en moord, roof en diefstal zijn hier elke dag en onze kranten, en tv reportages laten ons geen moment met rust, en moeten de bloedigste misdaden in detail uitleggen, met de na bestaande spreken, de begrafenis van het slachtoffer filmen, en tot het been, de zaak uit pluizen en ons de al bezorgde kijkers / lezers nog banger maken.
Er zijn hier dus ook misdadigers maffioso, die ook in families zijn verdeeld, die niet alleen de drugs trade beheersen, maar ook het nachtleven, en bedrijfsleven bedreigen. Deze misdadigers zijn in het merendeel Joden, en dragen een keppeltje, daar zij erg gelovig zijn, of denken dat het keppeltje hun zal sparen. In de laatste 10 jaar of zo, vechten de Israëlische maffioso elkaar, proberen elkaar dood te schieten, met gevolg dat de verdwaalde bom / kogel, enz. Onschuldige slachtoffers maakt.
Dus kunnen we nu zeggen, Israël is een normaal land geworden, en geloof ik dat onze misdadigers ook aan export geloven, zo lees je over Interpol acties die Israëliërs arresteren in het buitenland (we hebben zulke groepen in Nederland, die tamelijk berucht zijn).
Deze laatste week zijn er geloof ik 12 mensen vermoord op straat, meeste om onzinnige redenen, die de psychiaters aan het hete warme en vochtige zomer weer beschuldigen, daar met dit weer, de tolerantie vermogen erg laag is, en men vlug bloed nijdig reageert.
De Israëlische politie heeft zijn handen vol, niet alleen de grote hoeveelheid van criminaliteit op straat, maar ook wilde demonstraties van Ultra religieuze groepjes in Jeruzalem, Palestijnen die zonder werk vergunning werk zoeken in Israël, het wilde auto en motor verkeer dat veel meer slachtoffers eist dan de oorlog met de Arabieren, en de Ministerie van Financies, die geen gelden vrij maakt om de politie uit te breiden, ja we kunnen zeggen, het heilige land heeft geen heiligen meer, maar schijnheiligen bij de vleet.
In de vroege dagen van het Zionisme hier in Israël, waren er geen Joodse misdadigers, men had zo een veilig gevoel dat men de deuren niet af sloot met sleutels, of een master sleutel gebruikte die alle deuren kon open maken.
Helaas, deze goede dagen zijn voorbij, en moord, roof en diefstal zijn hier elke dag en onze kranten, en tv reportages laten ons geen moment met rust, en moeten de bloedigste misdaden in detail uitleggen, met de na bestaande spreken, de begrafenis van het slachtoffer filmen, en tot het been, de zaak uit pluizen en ons de al bezorgde kijkers / lezers nog banger maken.
Er zijn hier dus ook misdadigers maffioso, die ook in families zijn verdeeld, die niet alleen de drugs trade beheersen, maar ook het nachtleven, en bedrijfsleven bedreigen. Deze misdadigers zijn in het merendeel Joden, en dragen een keppeltje, daar zij erg gelovig zijn, of denken dat het keppeltje hun zal sparen. In de laatste 10 jaar of zo, vechten de Israëlische maffioso elkaar, proberen elkaar dood te schieten, met gevolg dat de verdwaalde bom / kogel, enz. Onschuldige slachtoffers maakt.
Dus kunnen we nu zeggen, Israël is een normaal land geworden, en geloof ik dat onze misdadigers ook aan export geloven, zo lees je over Interpol acties die Israëliërs arresteren in het buitenland (we hebben zulke groepen in Nederland, die tamelijk berucht zijn).
Deze laatste week zijn er geloof ik 12 mensen vermoord op straat, meeste om onzinnige redenen, die de psychiaters aan het hete warme en vochtige zomer weer beschuldigen, daar met dit weer, de tolerantie vermogen erg laag is, en men vlug bloed nijdig reageert.
De Israëlische politie heeft zijn handen vol, niet alleen de grote hoeveelheid van criminaliteit op straat, maar ook wilde demonstraties van Ultra religieuze groepjes in Jeruzalem, Palestijnen die zonder werk vergunning werk zoeken in Israël, het wilde auto en motor verkeer dat veel meer slachtoffers eist dan de oorlog met de Arabieren, en de Ministerie van Financies, die geen gelden vrij maakt om de politie uit te breiden, ja we kunnen zeggen, het heilige land heeft geen heiligen meer, maar schijnheiligen bij de vleet.
Saturday, August 15, 2009
Hiding from reality
Hiding from reality
By David Verveer
Our former neighbor and friend, 75 years old suffers from the early stages of Parkinson decease. He is slowly losing the control of his movements, and everything ages him. However, as ex army officer, who his whole life participated in sport, and up to now is a member of the country club, where he visits every weekday, he is embarrassed to admit his weakness, and think that his friends did not notice that anything is wrong with him.
That is also the reason, why he refuses to get professional help, and his poor wife, not a spring chicken herself, has to take care of him and help him with practically everything, and I mean everything in order to continue the farce performance as healthy member of society.
It is not a question of money, his pension as retired officer is sufficient to live on, and if he would have gone into proper treatment and getting assistance for domestic and medical preventive care, his insurance would have financed it in full, but his false pride makes everybody in his surroundings suffer, without any necessity.
They frequently visit us Shabbat afternoon, which is an performance relatively hard for him, but provides him with a feeling of normality. We of course, never talk about his health and problems, and talk about everyday problems, things which happened in the country, and were on the news, but never ever about his illness.
Lately, after years of nudging on my part, he bought a computer, and found there a new life, he does not write or gets e-mails, but reads the newspaper from his country of origin, plays poker and other card games, and suddenly feels more or less connected again, as nobody can notice his invalidity on the internet.
Before the computer rescued him, he would sit at home or in the Jacuzzi pool at the country club,, doing nothing, feeling sorry for himself, now when the computer gives him company, and keeps him mentally occupied, he seems to feel less depressed, and one can say that the invention of the computer is just as important to an elderly and ailing person, as having a pet, and requires much less maintenance, and there is no need to take it for a walk three times a day or feed it regularly.
I hope they soon will find a remedy that will treat or at least slow this aging decease, in order to spare him from the sufferance.
By David Verveer
Our former neighbor and friend, 75 years old suffers from the early stages of Parkinson decease. He is slowly losing the control of his movements, and everything ages him. However, as ex army officer, who his whole life participated in sport, and up to now is a member of the country club, where he visits every weekday, he is embarrassed to admit his weakness, and think that his friends did not notice that anything is wrong with him.
That is also the reason, why he refuses to get professional help, and his poor wife, not a spring chicken herself, has to take care of him and help him with practically everything, and I mean everything in order to continue the farce performance as healthy member of society.
It is not a question of money, his pension as retired officer is sufficient to live on, and if he would have gone into proper treatment and getting assistance for domestic and medical preventive care, his insurance would have financed it in full, but his false pride makes everybody in his surroundings suffer, without any necessity.
They frequently visit us Shabbat afternoon, which is an performance relatively hard for him, but provides him with a feeling of normality. We of course, never talk about his health and problems, and talk about everyday problems, things which happened in the country, and were on the news, but never ever about his illness.
Lately, after years of nudging on my part, he bought a computer, and found there a new life, he does not write or gets e-mails, but reads the newspaper from his country of origin, plays poker and other card games, and suddenly feels more or less connected again, as nobody can notice his invalidity on the internet.
Before the computer rescued him, he would sit at home or in the Jacuzzi pool at the country club,, doing nothing, feeling sorry for himself, now when the computer gives him company, and keeps him mentally occupied, he seems to feel less depressed, and one can say that the invention of the computer is just as important to an elderly and ailing person, as having a pet, and requires much less maintenance, and there is no need to take it for a walk three times a day or feed it regularly.
I hope they soon will find a remedy that will treat or at least slow this aging decease, in order to spare him from the sufferance.
Friday, August 14, 2009
Nederlandse misdaden tegen het arme Vlaamse volk
Is het niet droevig dat Nederland de arme Vlamingen uithongerd, omdat ze de natuur willen sparen. Zijn de oesters en mosselen belangrijker dan de miljoenen van Vlamingen die leven van de Antwerpse haven. Hoe komt het dat de EU niet ingrijpt, om Nederland te dwingen hun internationalen plichten te voorvullen. Ik begrijp de Chutspah (brutaliteit) van de Nederlanders die Israel beschuldigen van het uithongeren van Gaza, terwijl zei het zelde doen tegen over die arme Vlaming. Schande (maar neem mij niet te serieus, ik was een beetje sarcastisch, zo iets als de pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet).
David Verveer
David Verveer
De Nederlandse houding t.o.v. De Joodse bevolking sinds 1945
De Nederlandse houding t.o.v. De Joodse bevolking sinds 1945
Door David Verveer
Deze post is bedoeld als discussie onderwerp op het VK forum, en hoop ik dat het alleen maar bezig houd met het onderwerp en niet reacties over Israël, Zionisme, Ghetto of Land roof en Palestijnen.
In mijn opinie zijn er veel goede Hollanders, die mijn leven als een Joodse jongetje hebben gered, maar er zijn, en misschien vandaag meer niet goede Hollanders, die de Joden haten, en proberen om hun zelf of hun ouders gedrag goed te praten met excuses zoals “wij wisten niets”, “mijn buurman had Joden in huis, en wij hebben niets gezegd” “het was gevaarlijk voor iedereen”.
Wat mij het meeste kwaad maakt was dat het gemeente bestuur, de beambten, de politie, enz. de moffen hebben gediend, en na de oorlog in hun positie, de overblijvende, terug gekeerde, overlevende Joden, het leven hel heeft gemaakt.
De Joden, als burgers van Nederland hadden volle recht op hun leven, en na de oorlog op help om hun leven op nieuw op te bouwen, maar de regering met Liefting als Minister van financiën, maakten een afspraak met de Duitsers, dat het geld aan Nederland zou betaald worden, en dat de laatste de Joden zou betalen. Dit geld werd gebruikt voor de herbouw van Nederland, en iedere Jood kreeg een belachelijke som van ongeveer 200 gulden, en daar mee was de kous af.
De Maror gelden werden na ongeveer 60 jaar aan de dan nog overlevende Joden voor het Joodse bezit, dat de moffen hadden gegapt, en na de oorlog door Nederland werd over genomen.
Stichting 40-45 betaalde een pensioen aan de nabestaanden van de ondergrondse strijdkrachten, maar wanneer, wij kregen het in 1951, 6 jaar na de oorlog, en tot dan, mijn moeder, weduwe van een verzet strijder, moest leven met 4 kleine kinderen van de armoe wet (ook wel wet van Drees genoemd).
Er was geen open anti-antisemitisme in mijn jeugd, maar werden we als de allochtonen van vandaag behandeld, wij zagen min of meer als Nederlanders uit, maar als ze uit vonden dat we Joden waren werden we niet meer als vol geaccepteerd, net of men wou zeggen, rot op naar je eigen land, wat wij uiteindelijk hebben gedaan, en waar ik nooit spijt van heb gehad.
Natuurlijk hadden en hebben we velen niet Joodse vrienden en kennissen, die nooit in hun hoofd zouden halen iets slechts over de Joden te uiten, en natuurlijk de grote hoeveelheid van mensen die mijn leven hebben gered, door mij in huis hadden genomen, met gevaar voor hun eigen leven, omringt door NSBers.
Meeste Joden die hebben overleeft hebben wonen niet meer in Holland, uit angst voor hun medemens, maar er zijn natuurlijk ook uitzonderingen, zoals een organisatie die zich “het andere Joodse geluid” noemen, die ik vergelijk (ik persoonlijk) als Joodse NSBers, die proberen door Israël te be schuldigen van alle ellende in de wereld, in het goede blaadje te komen met hun niet Joodse buren.
Ik zou graag willen weten of mijn opinies fout zijn, of niet, en de redenen voor het anti Joodse gevoel in Nederland.
Door David Verveer
Deze post is bedoeld als discussie onderwerp op het VK forum, en hoop ik dat het alleen maar bezig houd met het onderwerp en niet reacties over Israël, Zionisme, Ghetto of Land roof en Palestijnen.
In mijn opinie zijn er veel goede Hollanders, die mijn leven als een Joodse jongetje hebben gered, maar er zijn, en misschien vandaag meer niet goede Hollanders, die de Joden haten, en proberen om hun zelf of hun ouders gedrag goed te praten met excuses zoals “wij wisten niets”, “mijn buurman had Joden in huis, en wij hebben niets gezegd” “het was gevaarlijk voor iedereen”.
Wat mij het meeste kwaad maakt was dat het gemeente bestuur, de beambten, de politie, enz. de moffen hebben gediend, en na de oorlog in hun positie, de overblijvende, terug gekeerde, overlevende Joden, het leven hel heeft gemaakt.
De Joden, als burgers van Nederland hadden volle recht op hun leven, en na de oorlog op help om hun leven op nieuw op te bouwen, maar de regering met Liefting als Minister van financiën, maakten een afspraak met de Duitsers, dat het geld aan Nederland zou betaald worden, en dat de laatste de Joden zou betalen. Dit geld werd gebruikt voor de herbouw van Nederland, en iedere Jood kreeg een belachelijke som van ongeveer 200 gulden, en daar mee was de kous af.
De Maror gelden werden na ongeveer 60 jaar aan de dan nog overlevende Joden voor het Joodse bezit, dat de moffen hadden gegapt, en na de oorlog door Nederland werd over genomen.
Stichting 40-45 betaalde een pensioen aan de nabestaanden van de ondergrondse strijdkrachten, maar wanneer, wij kregen het in 1951, 6 jaar na de oorlog, en tot dan, mijn moeder, weduwe van een verzet strijder, moest leven met 4 kleine kinderen van de armoe wet (ook wel wet van Drees genoemd).
Er was geen open anti-antisemitisme in mijn jeugd, maar werden we als de allochtonen van vandaag behandeld, wij zagen min of meer als Nederlanders uit, maar als ze uit vonden dat we Joden waren werden we niet meer als vol geaccepteerd, net of men wou zeggen, rot op naar je eigen land, wat wij uiteindelijk hebben gedaan, en waar ik nooit spijt van heb gehad.
Natuurlijk hadden en hebben we velen niet Joodse vrienden en kennissen, die nooit in hun hoofd zouden halen iets slechts over de Joden te uiten, en natuurlijk de grote hoeveelheid van mensen die mijn leven hebben gered, door mij in huis hadden genomen, met gevaar voor hun eigen leven, omringt door NSBers.
Meeste Joden die hebben overleeft hebben wonen niet meer in Holland, uit angst voor hun medemens, maar er zijn natuurlijk ook uitzonderingen, zoals een organisatie die zich “het andere Joodse geluid” noemen, die ik vergelijk (ik persoonlijk) als Joodse NSBers, die proberen door Israël te be schuldigen van alle ellende in de wereld, in het goede blaadje te komen met hun niet Joodse buren.
Ik zou graag willen weten of mijn opinies fout zijn, of niet, en de redenen voor het anti Joodse gevoel in Nederland.
Monday, August 10, 2009
de kruisridder van heden
Een kruisvaarder van heden
Door David Verveer
Natuurlijk moet ik beginnen dat de hoofd persoon in mijn verzonnen verhaaltje komt van discussies die ik hield op het VK forum, met een oudere heer (maar jonger dan ik), die op zijn oude dag een soort van Donquichot is geworden die strijd tegen windmolens. Hij is zoals de held van Cervantes, verbeeld zich zelf een kruis/ridder, die het onderdrukte volk van Palestina probeert te redden, uit de handen van die wrede Israëliërs, die voor niets staan.
En net als Donquichot, in zijn verwarde redenering, heeft hij moeilijkheden met het onderscheiden van fantasie en propaganda, met de waarheid, en daar deze ridder strijdt van uit zijn stoel achter de PC, en nog nooit in de buurt van het Heilige land is geweest, behalve de Heilige Land Stichting, strijdt hij met fraseologie tegen de Israëliërs die hem in het begin serieus nemen, en hem proberen uit te leggen, wat werkelijk gebeurt in het Midden Oosten.
En net als Donquichot moeten we onze held een naam geven, en hebben we gekozen de naam van Robertus van Wageningen, heer van Amstelveen en Nergens, ridder in de orde van de Hollandse kikker.
Alhoewel, de kruisridders in fijt bandieten waren die de vrijheid hadden verkregen, als ze het kruis en zwaard op namen om te vechten voor de bevrijding van het heilige land, dat toen was veroverd bij de Islamitische stammen van uit Arabië. Deze hordes van bandieten stroomde van Europa in de richting van het heilige land, zonder enige proviandering en leiding, zonder financiële hulp, roofden hun bestaan met het uitmoorden en stelen van de groepen die zich zelf niet konden verdedigen, zoals de Joden. Duizenden Joden verloren hun leven tijdens de kruis tochten, maar de Katholieke kerk reageerde niet op deze misdaden, want ze w wilden geen moeilijkheden met deze misdadigers.
Romantische verhalen over ridders van het kruis, die hun leven gaven om het heilige land te bevrijden, waren de basis voor sprookjes en sprookjes helden tot vandaag toe, waarbij de historische waarheid, de onderlinge gevechten en moorden, en hun slachtoffers niet in voorkomen.
Onze held Robertus van Wageningen was natuurlijk geen historicus, anders zou hij andere helden hebben gekozen, maar nu met heftige discussies, heen en weer, op de Internet, met help van stormtroepers met NSB idealen, stond hij pal tegen elk argument. Hij voelde zich terecht, de held die tegen verdrukking en land roof streed, en zag zich zelf een glorieuze intocht, na dat hij de vijand had verslagen. In zijn waanzinnige verwarring werd hij net als Donquichot beledigd als iemand hem onbeleefd de waarheid schreef, hoe durven ze, hij heel van Wageningen, ridder in de orde van de Hollandse kikker, hoe durven ze hem persoonlijk aan te vallen. En inderdaad, te laat realiseerde ik de geestelijke toestand van onze Robertus, als het moeilijk is om de geestelijke toestand van de schrijver te begrijpen, en toen hij toegaf dat hij zich zelf als kruisvaarder zag, en kwaad werd toen hij merkten dat mensen hem niet voor vol aanzagen, begon ik te realiseren, wat zijn problemen waren.
En nu dat ik realiseer met wie ik argumenteerde, heb ik werkelijk spijt, niet alleen dat ik reageerde op zuivere nonsense maar ook omdat de arme man professionele help nodig heeft, en VK opinies kunnen dit niet geven. Robertus sein gezund und stark.
p.s. Iedereen die denkt dat hij onze held herkend, heeft gelijk, maar als jullie het hem niet vertellen, zal hij zich zelf niet herkennen, en het nooit weten dat hij bij mij een held is.
David Verveer
Door David Verveer
Natuurlijk moet ik beginnen dat de hoofd persoon in mijn verzonnen verhaaltje komt van discussies die ik hield op het VK forum, met een oudere heer (maar jonger dan ik), die op zijn oude dag een soort van Donquichot is geworden die strijd tegen windmolens. Hij is zoals de held van Cervantes, verbeeld zich zelf een kruis/ridder, die het onderdrukte volk van Palestina probeert te redden, uit de handen van die wrede Israëliërs, die voor niets staan.
En net als Donquichot, in zijn verwarde redenering, heeft hij moeilijkheden met het onderscheiden van fantasie en propaganda, met de waarheid, en daar deze ridder strijdt van uit zijn stoel achter de PC, en nog nooit in de buurt van het Heilige land is geweest, behalve de Heilige Land Stichting, strijdt hij met fraseologie tegen de Israëliërs die hem in het begin serieus nemen, en hem proberen uit te leggen, wat werkelijk gebeurt in het Midden Oosten.
En net als Donquichot moeten we onze held een naam geven, en hebben we gekozen de naam van Robertus van Wageningen, heer van Amstelveen en Nergens, ridder in de orde van de Hollandse kikker.
Alhoewel, de kruisridders in fijt bandieten waren die de vrijheid hadden verkregen, als ze het kruis en zwaard op namen om te vechten voor de bevrijding van het heilige land, dat toen was veroverd bij de Islamitische stammen van uit Arabië. Deze hordes van bandieten stroomde van Europa in de richting van het heilige land, zonder enige proviandering en leiding, zonder financiële hulp, roofden hun bestaan met het uitmoorden en stelen van de groepen die zich zelf niet konden verdedigen, zoals de Joden. Duizenden Joden verloren hun leven tijdens de kruis tochten, maar de Katholieke kerk reageerde niet op deze misdaden, want ze w wilden geen moeilijkheden met deze misdadigers.
Romantische verhalen over ridders van het kruis, die hun leven gaven om het heilige land te bevrijden, waren de basis voor sprookjes en sprookjes helden tot vandaag toe, waarbij de historische waarheid, de onderlinge gevechten en moorden, en hun slachtoffers niet in voorkomen.
Onze held Robertus van Wageningen was natuurlijk geen historicus, anders zou hij andere helden hebben gekozen, maar nu met heftige discussies, heen en weer, op de Internet, met help van stormtroepers met NSB idealen, stond hij pal tegen elk argument. Hij voelde zich terecht, de held die tegen verdrukking en land roof streed, en zag zich zelf een glorieuze intocht, na dat hij de vijand had verslagen. In zijn waanzinnige verwarring werd hij net als Donquichot beledigd als iemand hem onbeleefd de waarheid schreef, hoe durven ze, hij heel van Wageningen, ridder in de orde van de Hollandse kikker, hoe durven ze hem persoonlijk aan te vallen. En inderdaad, te laat realiseerde ik de geestelijke toestand van onze Robertus, als het moeilijk is om de geestelijke toestand van de schrijver te begrijpen, en toen hij toegaf dat hij zich zelf als kruisvaarder zag, en kwaad werd toen hij merkten dat mensen hem niet voor vol aanzagen, begon ik te realiseren, wat zijn problemen waren.
En nu dat ik realiseer met wie ik argumenteerde, heb ik werkelijk spijt, niet alleen dat ik reageerde op zuivere nonsense maar ook omdat de arme man professionele help nodig heeft, en VK opinies kunnen dit niet geven. Robertus sein gezund und stark.
p.s. Iedereen die denkt dat hij onze held herkend, heeft gelijk, maar als jullie het hem niet vertellen, zal hij zich zelf niet herkennen, en het nooit weten dat hij bij mij een held is.
David Verveer
Thursday, August 6, 2009
De Nederlandse Israelier
De Nederlandse Israëliër = Israëlische Nederlander
Door David Verveer
Ik weet niet precies hoeveel mensen onder de groep Nederlandse Israëliër of Israëlische Nederlander, en weet ik ook niet of beide benaming het zelfde zijn, of er verschillende nuances zijn.
Wij, die in de laatste honderd jaar uit Nederland zijn uitgeweken, hebben hier in Israël een organisatie, die heel geregeld bij een komsten hebben. Tot mijn spijt, waarschijnlijk om dat ik bijna geen contact had met ex Nederlanders in de eerste jaren dat ik in Israël woonde, heb ik, alhoewel lid van de Irgoen Olei Holland, bijna geen ex Hollandse kennissen.
Hier in Israël, waar bijna iedereen ergens in het buitenland vandaan komt, en als niet zelf, op zijn minst zijn ouders of grootouders, immigranten verenigingen zijn enorm populair. Niet dat de mensen niet honderd percent Israëli voelen, maar de heimwee naar de jeugd, hoe rot het ook was, schijnt ingeboren te zijn. En eigenlijk ben je je oorspronkelijke nationaliteit nooit kwijt, en ik bedoel niet of je een paspoort heb of niet, je accent, manier van uitspraak, je houding ten op zicht van hoe te gedragen, familie relaties, voedsel keus, enz. typeren het land van je afkomst.
Voor de Nederlander in Nederland ben ik een Israëliër, voor de Israëli hier in Israël ben ik een Hollander. Mijn dochters zijn kwaad op mij omdat ik ze nooit Hollands heb geleerd, en dit terwijl ik nog steeds moeilijkheden heb met Hebreeuws, daar ik niet het verschil hoor tussen de letter gimmel en de letter kuf, de eerste een zachte k en de tweede een harde, of de letters ayin en alef, waarvan het verschil in uitspraak mij steeds niet duidelijk is, en mijn vrouw niet begrijp wat mijn probleem is.
O ja, wij zijn een gemengd huwelijk, mijn vrouw´haar ouders kwamen uit Oekraïne, en via Danzig zijn ze naar Israël gekomen in de dertiger jaren, en spraken ze thuis Russisch met de grootmoeder, met gevolge dat mijn vrouw dus ook Russisch spreekt en goed Nederlands, Engels en Frans, maar dat is tamelijk normaal bij mensen van onze leeftijd hier in Israël. Mijn vrouw heeft Nederlands geleerd toen ik voor drie jaren terug naar Holland ging om Ecologie te studeren.
Maar om terug te komen op het onderwerp van Nederlandse Israëliërs, wij hebben moeilijkheden met onze loyaliteit voor ons vorige vaderland, wij zijn hier gekomen, niet uit financiële nood, en ons leven was niet in direct gevaar, en misschien hier meer met de gedurige oorlog en conflict tussen ons en de Arabieren. De reden dat we hier zijn gekomen was uit ideaal, en omdat we voelden dat wij als Joden niet thuis voelden in het humanistische Nederland, wij werden niet beschouwd als allochtonen, want men kon niet aan ons gezicht zien dat we Joden zijn, maar we werden niet meer als vol beschouwd.
Een bijzonder aspect is, dat ongeveer 10% van de Nederlandse Israëliërs zijn mensen van niet Joodse afkomst die hier kwamen op bezoek en bleven.
In de vijftiger jaren was Nederland enorm populair hier in Israël, en de vriendschap tussen de twee landen was prima, maar langzamerhand, de houding van Nederland ten opzichte van Israël is ver van positief, speciaal na dat Nederlandse regering functionarissen zich erg anti Israël hebben uit gelaten, of – en tegen ons hebben gestemd in de UN.
Als Nederlandse emigranten groep hier in Israël zijn wij veel minder aan het land van afkomst verbonden dan bijvoorbeeld, de Hollanders in Australië of Canada, spijtig maar waar, vooral nu dat elke dag er aanvallen op Israël zijn in de Nederlandse pers, onfair en zeker niet verdiend.
Door David Verveer
Ik weet niet precies hoeveel mensen onder de groep Nederlandse Israëliër of Israëlische Nederlander, en weet ik ook niet of beide benaming het zelfde zijn, of er verschillende nuances zijn.
Wij, die in de laatste honderd jaar uit Nederland zijn uitgeweken, hebben hier in Israël een organisatie, die heel geregeld bij een komsten hebben. Tot mijn spijt, waarschijnlijk om dat ik bijna geen contact had met ex Nederlanders in de eerste jaren dat ik in Israël woonde, heb ik, alhoewel lid van de Irgoen Olei Holland, bijna geen ex Hollandse kennissen.
Hier in Israël, waar bijna iedereen ergens in het buitenland vandaan komt, en als niet zelf, op zijn minst zijn ouders of grootouders, immigranten verenigingen zijn enorm populair. Niet dat de mensen niet honderd percent Israëli voelen, maar de heimwee naar de jeugd, hoe rot het ook was, schijnt ingeboren te zijn. En eigenlijk ben je je oorspronkelijke nationaliteit nooit kwijt, en ik bedoel niet of je een paspoort heb of niet, je accent, manier van uitspraak, je houding ten op zicht van hoe te gedragen, familie relaties, voedsel keus, enz. typeren het land van je afkomst.
Voor de Nederlander in Nederland ben ik een Israëliër, voor de Israëli hier in Israël ben ik een Hollander. Mijn dochters zijn kwaad op mij omdat ik ze nooit Hollands heb geleerd, en dit terwijl ik nog steeds moeilijkheden heb met Hebreeuws, daar ik niet het verschil hoor tussen de letter gimmel en de letter kuf, de eerste een zachte k en de tweede een harde, of de letters ayin en alef, waarvan het verschil in uitspraak mij steeds niet duidelijk is, en mijn vrouw niet begrijp wat mijn probleem is.
O ja, wij zijn een gemengd huwelijk, mijn vrouw´haar ouders kwamen uit Oekraïne, en via Danzig zijn ze naar Israël gekomen in de dertiger jaren, en spraken ze thuis Russisch met de grootmoeder, met gevolge dat mijn vrouw dus ook Russisch spreekt en goed Nederlands, Engels en Frans, maar dat is tamelijk normaal bij mensen van onze leeftijd hier in Israël. Mijn vrouw heeft Nederlands geleerd toen ik voor drie jaren terug naar Holland ging om Ecologie te studeren.
Maar om terug te komen op het onderwerp van Nederlandse Israëliërs, wij hebben moeilijkheden met onze loyaliteit voor ons vorige vaderland, wij zijn hier gekomen, niet uit financiële nood, en ons leven was niet in direct gevaar, en misschien hier meer met de gedurige oorlog en conflict tussen ons en de Arabieren. De reden dat we hier zijn gekomen was uit ideaal, en omdat we voelden dat wij als Joden niet thuis voelden in het humanistische Nederland, wij werden niet beschouwd als allochtonen, want men kon niet aan ons gezicht zien dat we Joden zijn, maar we werden niet meer als vol beschouwd.
Een bijzonder aspect is, dat ongeveer 10% van de Nederlandse Israëliërs zijn mensen van niet Joodse afkomst die hier kwamen op bezoek en bleven.
In de vijftiger jaren was Nederland enorm populair hier in Israël, en de vriendschap tussen de twee landen was prima, maar langzamerhand, de houding van Nederland ten opzichte van Israël is ver van positief, speciaal na dat Nederlandse regering functionarissen zich erg anti Israël hebben uit gelaten, of – en tegen ons hebben gestemd in de UN.
Als Nederlandse emigranten groep hier in Israël zijn wij veel minder aan het land van afkomst verbonden dan bijvoorbeeld, de Hollanders in Australië of Canada, spijtig maar waar, vooral nu dat elke dag er aanvallen op Israël zijn in de Nederlandse pers, onfair en zeker niet verdiend.
Wednesday, August 5, 2009
De opinie rubriek van de Volkskrant
door David Verveer
Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet incognito schrijf, maar onder mijn eigen naam, die ik op mijn6 de jaar terug heb gekregen, nadat ik terug kwam van het onderduiken in 1945.
Ik leef in Israël, een klein stadje Kfar Saba, en ben met pensioen, en heb nu tijd om te lezen, te schrijven van opinie columns, enz. op de internet.
En daar ik het Nederlands niet ben vergeten, en zelfs kan schrijven, met fouten, doe ik mee aan die opinie discussies die dagelijks worden gehouden op de Internet Volkskrant.
Daar op zijn minst elke dag drie rubrieken over Israël, de Joden en de Midden Oosten worden gediscuteerd, net als of Israël, Nederlands grootste vijand is, doe ik heftig mee aan een groepje van Israëliërs en ex/Israëliërs die ons verweren tegen de felle aanvallen van de Hollanders.
Ik begrijp deze obsessie over Israël niet, net als of het het enige land is waar nog problemen zijn, landen waar zelfs Nederlanders worden vermoord, duizenden doden vallen, bloedige en wrede terror kan de Nederlandse lezer heel weinig schelen, maar als men over de Palestijnen en Israël hebben worden ze wakker.
De meeste Nederlanders die mee doen in dit forum, schamen zich om herkend te worden en schrijven onder een pseudoniem, de Israëliërs daar in tegen, schrijven hun naam vol uit. Ik snap dat niet, waarom zijn die mensen bang om te bekennen dat ze op zijn minst, anti/Israël zijn, en misschien meer.
De argumenten die heen en weer gaan net als ping pong, worden herhaald, en maken geen enkele indruk op de andere kant. Het vreemde is dat bij deze argumenten men meningen van de hele wereld bij haalt, mensen die eens iets hebben geschreven over het Midden Oosten, worden nu als Oracle gebruikt, in zo/iets als, huh huh, zelfs Dr. Niemand Nooit heeft dit verklaart en zijn overgrootvader´s buurman was tijdens de Ottomaanse- Turkse bezetting tuinman van de zoon van de Nederlandse vertegenwoordiger in Bagdad, die Joods bloed had (ik weet niet waar). Nou die Dr. Nooit heeft geschreven dat Israël stout was en de Palestijnen halve heiligen. Ik overdrijf nu een beetje, maar ik wou graag laten zien het principe.
Worden zoals land roof, treiteren, bezetting, moord en doodslag worden naar ons hoofd geslingerd, maar als we aantonen, in verdediging, dat de feiten anders zijn, is het van de hand geschoven als zionistische propaganda. Het ergste vind ik toch organisaties van Joden (zo als het ander geluid) die om geaccepteerd te worden in de Nederlandse maatschappij heulen met de vijand.
Als de aanvallers gen stekende punten kunnen maken, gaan ze Israël beschuldigen van Nazi achtige acties, iets wat mij bijzonder kwaad maakt, maar daar meeste mensen die meedoen in de discussie lang na de oorlog geboren zijn, voelen ze niet de afgrijselijke vergelijking, vooral dat Nederland, desondanks dat Nederlanders mijn leven hebben gered, niet zo´n goede reputatie in de oorlog hadden.
Ik weet eigenlijk niet waarom ik mee doe in dit pingpongspel, het is een soort van tantaluskwelling kwelling, maar je raakt er snel aan verslaafd, net als roken, drinken enz.
Maar er zijn ook gewone normale mensen die mee doen aan beide zijden en in het midden, mensen die verstandige feiten op brengen en goede de dachtens uit spreken, Tot mijn spijt, weinig, maar hun deel nemen maakt het de moeite waard.
Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet incognito schrijf, maar onder mijn eigen naam, die ik op mijn6 de jaar terug heb gekregen, nadat ik terug kwam van het onderduiken in 1945.
Ik leef in Israël, een klein stadje Kfar Saba, en ben met pensioen, en heb nu tijd om te lezen, te schrijven van opinie columns, enz. op de internet.
En daar ik het Nederlands niet ben vergeten, en zelfs kan schrijven, met fouten, doe ik mee aan die opinie discussies die dagelijks worden gehouden op de Internet Volkskrant.
Daar op zijn minst elke dag drie rubrieken over Israël, de Joden en de Midden Oosten worden gediscuteerd, net als of Israël, Nederlands grootste vijand is, doe ik heftig mee aan een groepje van Israëliërs en ex/Israëliërs die ons verweren tegen de felle aanvallen van de Hollanders.
Ik begrijp deze obsessie over Israël niet, net als of het het enige land is waar nog problemen zijn, landen waar zelfs Nederlanders worden vermoord, duizenden doden vallen, bloedige en wrede terror kan de Nederlandse lezer heel weinig schelen, maar als men over de Palestijnen en Israël hebben worden ze wakker.
De meeste Nederlanders die mee doen in dit forum, schamen zich om herkend te worden en schrijven onder een pseudoniem, de Israëliërs daar in tegen, schrijven hun naam vol uit. Ik snap dat niet, waarom zijn die mensen bang om te bekennen dat ze op zijn minst, anti/Israël zijn, en misschien meer.
De argumenten die heen en weer gaan net als ping pong, worden herhaald, en maken geen enkele indruk op de andere kant. Het vreemde is dat bij deze argumenten men meningen van de hele wereld bij haalt, mensen die eens iets hebben geschreven over het Midden Oosten, worden nu als Oracle gebruikt, in zo/iets als, huh huh, zelfs Dr. Niemand Nooit heeft dit verklaart en zijn overgrootvader´s buurman was tijdens de Ottomaanse- Turkse bezetting tuinman van de zoon van de Nederlandse vertegenwoordiger in Bagdad, die Joods bloed had (ik weet niet waar). Nou die Dr. Nooit heeft geschreven dat Israël stout was en de Palestijnen halve heiligen. Ik overdrijf nu een beetje, maar ik wou graag laten zien het principe.
Worden zoals land roof, treiteren, bezetting, moord en doodslag worden naar ons hoofd geslingerd, maar als we aantonen, in verdediging, dat de feiten anders zijn, is het van de hand geschoven als zionistische propaganda. Het ergste vind ik toch organisaties van Joden (zo als het ander geluid) die om geaccepteerd te worden in de Nederlandse maatschappij heulen met de vijand.
Als de aanvallers gen stekende punten kunnen maken, gaan ze Israël beschuldigen van Nazi achtige acties, iets wat mij bijzonder kwaad maakt, maar daar meeste mensen die meedoen in de discussie lang na de oorlog geboren zijn, voelen ze niet de afgrijselijke vergelijking, vooral dat Nederland, desondanks dat Nederlanders mijn leven hebben gered, niet zo´n goede reputatie in de oorlog hadden.
Ik weet eigenlijk niet waarom ik mee doe in dit pingpongspel, het is een soort van tantaluskwelling kwelling, maar je raakt er snel aan verslaafd, net als roken, drinken enz.
Maar er zijn ook gewone normale mensen die mee doen aan beide zijden en in het midden, mensen die verstandige feiten op brengen en goede de dachtens uit spreken, Tot mijn spijt, weinig, maar hun deel nemen maakt het de moeite waard.
Subscribe to:
Posts (Atom)