The pot accuses the kettle that he is covered with soot
By David Verveer
This ancient expression, (meaning that you have to examine yourself before you blame somebody else) is precisely suitable for the political argument that took place between the Turkey's and Israeli leaders, at the Davos meeting last night. The following news item could be read in the International Press:
Turkey’s prime minister has stormed out of the Davos economic summit swearing he will never return. It followed a fiery 25-minute defense of Israel’s attack on Gaza by Israel’s president Shimon Peres. Recip Tayyip Erdogan felt he was not given the time to reply by the debate’s moderator, and criticized him in a hurriedly-organized press conference. The fallout from the argument, during which Erdogan says he was also annoyed by Peres’s manner, could harm relations between the two Middle East allies. At one point he said to Peres, “You kill people.”
Peres repeatedly asked Erodgan and fellow panelists like the Arab league’s Amr Moussa what they would do if they came under rocket fire, raising his voice and jabbing his finger. “The moderator gave the Israeli president a 25-minute speech, and said nothing when he raised his voice directly to me, and said nothing when the president took an attitude against discussion rules we are used to here in Davos,” said Erodgan to the press. He also said Peres had phoned him to apologize. On arriving back in Istanbul the word had got out and Erdogan was met by a crowd cheering him as a hero. It is not known how this could affect Turkey’s role in bringing Israel and Syria together for talks.
Turkey and Israel are allies and cooperate in many fields, including military, strategically, economically, and tourism. The countries started to drift away from each other when the Islamic Party of Erdogan gained power, and since than, Turkey blamed Israel acting cruelly with the Palestinians.
But who are the Turks to talk, we will not start again the argument that the Turks killed more than one and an half million of Armenians, that is old stuff, and forgotten (but not forgiven). The Armenian Genocide, also known as the Armenian Holocaust, the Armenian Massacres and, by Armenians, the Great Calamity refers to the deliberate and systematic destruction of the Armenian population of the Ottoman Empire during and just after World War I. It was characterized by the use of massacres, and the use of deportations involving forced marches under conditions designed to lead to the death of the deportees, with the total number of Armenian deaths generally held to have been between one and one-and-a-half million.
But what are they doing to the Kurds now? Turkish policies of repression against the Kurds are one of the strongest and most lasting arguments against admitting Turkey to membership in the European Union. Turkey's application to the European Union is still pending and is soon to be reviewed again.
Support for a United States invasion of Iraq may bring the Turks billions in aid, but it may also give them the much costlier choice between losing any chance for membership in the European Union and tolerating a secessionist movement in the Turkish parts of Kurdistan, which could endanger the very existence of Turkey in its present form.
The Kurds are divided among four states. Of course, deciding "who is a people" in the contemporary world is a political question rather than a legal process, as exactly Dr. Khalid Salih suggests. In comparison to the dominating nationalities in the Middle East, the minorities are denied of every single right, the Kurds for example, and have been considered as second-class citizens since the creation of the “modern states” of the region in 1920s.
The Turks denied the existence of the Kurds for decades and called “mountain Turks,” and until recently, the Kurds were not allowed to speak in Kurdish in the “democratic Turkish state.” In Iran, the Iranian regime considers us as a branch of the Persian ethnicity. In Syria, a lot of Kurds lack citizenship and are deprived of attending schools. In Iraq, however, the Ba’athists granted a “self-rule” to the Kurds, while the promises were set of empty words, and destroyed us with chemical weapons. In short, all the mentioned four states have equally suppressed the Kurds in different ways.
Turkey's cross-border military incursion into the Iraqi Kurdistan to attack bases and militants of the outlawed Kurdistan Workers' Party (PKK) began on 21 February 2008. This is the Turkish army's largest ground offensive into northern Iraq for over eleven years. It came as a surprise, given the unfavorable weather conditions that still prevail in the mountainous region. Thus, the scale and the timing alike signal Turkey's determination to continue to pursue and damage its PKK enemy.
The latest incursion, which by 25 February 2008 is estimated to have cost the lives of 153 PKK operatives and nineteen Turkish soldiers, is part of Turkey's response to the gradual, year-on-year escalation of attacks by the PKK since June 2004. The latter culminated in October 2007 with the killing of some fifty Turkish soldiers and civilians, and were in turn followed in December by an intense Turkish aerial bombardment of suspected PKK hideouts in the rugged, snow-covered mountains of northern Iraq.
Of course it is not my task to defend or blame the Turkey's actions against the Kurds, (nice people, whom I met and visited when working in Iran, and who were funny anough strong supporters of the Israeli cause, even though, belonging to the same religion as our opponents, The Palestinians).
I don't know if the official recognition of the Kurdish PKK party is similar to that of the Hamas Organization, who, by the entire world are proclaimed terrorists, but Mr. Erdogan, do you kill in a more human manner, and by the way, does your air force warn the civil population to get out, before a planned bombardment, like the Israelis? But don't worry Mr. Turkey, nobody cares that you kill your fellow Muslims, as you are not a Jew or Zionist, your actions are considered only an internal affairs, but our defense against 8 year long bombardment with missiles, from a strip of land taken over in a bloody coup by a group of terrorists, who uses the civilian population as shields, is called by you a genocide, and most of those stupid (excuse me for saying it) talkbacks in the British, American, Dutch and Belgium Internet papers, only blame Israel, and don't have a tiny bid of common sense and knowledge to see that they are being used by the Islam propaganda in their fight to take over the world.
The question asked by Shimeon Peres (Noble prize Laureate), what is your country is going to do, if they are bombed by your neighbors didn't and doesn't get answered, I wonder why?
Friday, January 30, 2009
Thursday, January 22, 2009
how to win a war
How to win a war?
By David Verveer
We first of all have to admit, wars are bad, and many innocent people die or suffer and lose everything they ever possessed. Everybody knows this and agrees to this, but her in Israel (all great believers in peace, the most popular word in our language) seem to get into wars every two to five years, not because we want something of our neighbors, besides living in peace, but we fight order to defend our citizens, a duty of any sovereign state in the world.
The second point is, if going to war, you have to be stronger than your enemy, and win the war or else you lose everything, as nations like ours have no alternative, we finally returned after 2000 years, and losing the war, which is what our opponents intent, means fleeing back to the original countries, from where we or our ancestors fled (after the holocaust), who are far from anxious to take us back.
But this is simplifying a very complex situation in "the modern media" fought skirmishes, in which clever propaganda masters use the internet and media, by picturing events in a false light, capable of manipulating heroic and humanistic behaviour into defeat, cruelty and homicide.
There is no doubt that the last action in Gaza of the Israeli army against a small group of Islamic terrorists (Hamas) was a military victory for Israel, in which it accomplished in hurting the Hamas, temporary reduce he missile bombardment of the south, and even slow down the re-arming efforts of smuggling through tunnels coming from the Egyptian Sinai dessert.
But which value has a military victory in our days, when our brave enemies have the World Press in their pocket, and every reporter, reporting from the Israeli border, received from their Palestinian counterparts, living in Gaza, reports showing Israel's cruelties, even though, in most cases proven incorrect by the Israeli videos, but who believes those blood thirsty Jews, a father with a dead child in his hand, is much better propaganda material, than a very sophisticated video film, taken by an unmanned Israeli airplane. The very few Palestinians who dared to tell the visiting Press (after the war) the truth about Hamas' behaviour and that of the Israelis, were / are treated extremely humane by the Hamas, after they reappeared from their safe hiding places (underneath the hospital), they shoot the Palestinians who talked in the legs, as they are enemies of the Islam, (see video by the French television).
This war shows again how the world reacts against anything Israel does, who really wants to know the truth. The world is talking about an unbalanced power struggle, with more than 1300 Palestinian death and only 13 Israelis, that is unfair, we should have given them a fair chance to kill some more Israelis, and so what, 8 years of bombing innocent Israelis can not be compared with the havoc created in the strip, with those modern planes, tanks and artillery. I see it as a kind of Anti-Semitism, as we did not see the same reactions when Russia dealt with Chechnya, or NATO in Bosnia, not to forget our allies, the USA in Afghanistan or Iraq.
But what could you care, seeing the war in Gaza is an entertaining event, just as the Obama's swearing in a few days later. The talkback fighters in the cyber press were able to give air to their intelligent and informed opinions, some bordering
Anti-Semitism, blaming Israel for everything which has gone wrong in the last 400 years (some even used arguments older than 2000 years), only a few took the Israeli side of the argument. Funny anough, most Dutch talkbacks in comparison with the Belgium's Flemish opinions were fair and more objective in their blame and accusations. I have no idea why the Flemish people are so against Jews and Israel, but that is irrelevant to my argument, which deals with the fact that even though we won the war, we lost it in the world opinion, which does not make a lot of difference, military wise, but might bring Israeli officers into war crime tribunals shows, put up by humanism loving countries.
For those who are sorry they missed some interesting episodes of the last Gaza campaign, don't worry, we will have soon new episodes of our next war with those nice quaint Arabs, as the war has been fought, won and lost, but the problem remained unchained, and the world is already poring in money to rearm them as soon as possible, so they get a fair chance to try again. What a wonderful world we are living in.
By David Verveer
We first of all have to admit, wars are bad, and many innocent people die or suffer and lose everything they ever possessed. Everybody knows this and agrees to this, but her in Israel (all great believers in peace, the most popular word in our language) seem to get into wars every two to five years, not because we want something of our neighbors, besides living in peace, but we fight order to defend our citizens, a duty of any sovereign state in the world.
The second point is, if going to war, you have to be stronger than your enemy, and win the war or else you lose everything, as nations like ours have no alternative, we finally returned after 2000 years, and losing the war, which is what our opponents intent, means fleeing back to the original countries, from where we or our ancestors fled (after the holocaust), who are far from anxious to take us back.
But this is simplifying a very complex situation in "the modern media" fought skirmishes, in which clever propaganda masters use the internet and media, by picturing events in a false light, capable of manipulating heroic and humanistic behaviour into defeat, cruelty and homicide.
There is no doubt that the last action in Gaza of the Israeli army against a small group of Islamic terrorists (Hamas) was a military victory for Israel, in which it accomplished in hurting the Hamas, temporary reduce he missile bombardment of the south, and even slow down the re-arming efforts of smuggling through tunnels coming from the Egyptian Sinai dessert.
But which value has a military victory in our days, when our brave enemies have the World Press in their pocket, and every reporter, reporting from the Israeli border, received from their Palestinian counterparts, living in Gaza, reports showing Israel's cruelties, even though, in most cases proven incorrect by the Israeli videos, but who believes those blood thirsty Jews, a father with a dead child in his hand, is much better propaganda material, than a very sophisticated video film, taken by an unmanned Israeli airplane. The very few Palestinians who dared to tell the visiting Press (after the war) the truth about Hamas' behaviour and that of the Israelis, were / are treated extremely humane by the Hamas, after they reappeared from their safe hiding places (underneath the hospital), they shoot the Palestinians who talked in the legs, as they are enemies of the Islam, (see video by the French television).
This war shows again how the world reacts against anything Israel does, who really wants to know the truth. The world is talking about an unbalanced power struggle, with more than 1300 Palestinian death and only 13 Israelis, that is unfair, we should have given them a fair chance to kill some more Israelis, and so what, 8 years of bombing innocent Israelis can not be compared with the havoc created in the strip, with those modern planes, tanks and artillery. I see it as a kind of Anti-Semitism, as we did not see the same reactions when Russia dealt with Chechnya, or NATO in Bosnia, not to forget our allies, the USA in Afghanistan or Iraq.
But what could you care, seeing the war in Gaza is an entertaining event, just as the Obama's swearing in a few days later. The talkback fighters in the cyber press were able to give air to their intelligent and informed opinions, some bordering
Anti-Semitism, blaming Israel for everything which has gone wrong in the last 400 years (some even used arguments older than 2000 years), only a few took the Israeli side of the argument. Funny anough, most Dutch talkbacks in comparison with the Belgium's Flemish opinions were fair and more objective in their blame and accusations. I have no idea why the Flemish people are so against Jews and Israel, but that is irrelevant to my argument, which deals with the fact that even though we won the war, we lost it in the world opinion, which does not make a lot of difference, military wise, but might bring Israeli officers into war crime tribunals shows, put up by humanism loving countries.
For those who are sorry they missed some interesting episodes of the last Gaza campaign, don't worry, we will have soon new episodes of our next war with those nice quaint Arabs, as the war has been fought, won and lost, but the problem remained unchained, and the world is already poring in money to rearm them as soon as possible, so they get a fair chance to try again. What a wonderful world we are living in.
how to win a war
How to win a war?
By David Verveer
We first of all have to admit, wars are bad, and many innocent people die or suffer and lose everything they ever possessed. Everybody knows this and agrees to this, but her in Israel (all great believers in peace, the most popular word in our language) seem to get into wars every two to five years, not because we want something of our neighbors, besides living in peace, but we fight order to defend our citizens, a duty of any sovereign state in the world.
The second point is, if going to war, you have to be stronger than your enemy, and win the war or else you lose everything, as nations like ours have no alternative, we finally returned after 2000 years, and losing the war, which is what our opponents intent, means fleeing back to the original countries, from where we or our ancestors fled (after the holocaust), who are far from anxious to take us back.
But this is simplifying a very complex situation in "the modern media" fought skirmishes, in which clever propaganda masters use the internet and media, by picturing events in a false light, capable of manipulating heroic and humanistic behaviour into defeat, cruelty and homicide.
There is no doubt that the last action in Gaza of the Israeli army against a small group of Islamic terrorists (Hamas) was a military victory for Israel, in which it accomplished in hurting the Hamas, temporary reduce he missile bombardment of the south, and even slow down the re-arming efforts of smuggling through tunnels coming from the Egyptian Sinai dessert.
But which value has a military victory in our days, when our brave enemies have the World Press in their pocket, and every reporter, reporting from the Israeli border, received from their Palestinian counterparts, living in Gaza, reports showing Israel's cruelties, even though, in most cases proven incorrect by the Israeli videos, but who believes those blood thirsty Jews, a father with a dead child in his hand, is much better propaganda material, than a very sophisticated video film, taken by an unmanned Israeli airplane. The very few Palestinians who dared to tell the visiting Press (after the war) the truth about Hamas' behaviour and that of the Israelis, were / are treated extremely humane by the Hamas, after they reappeared from their safe hiding places (underneath the hospital), they shoot the Palestinians who talked in the legs, as they are enemies of the Islam, (see video by the French television).
This war shows again how the world reacts against anything Israel does, who really wants to know the truth. The world is talking about an unbalanced power struggle, with more than 1300 Palestinian death and only 13 Israelis, that is unfair, we should have given them a fair chance to kill some more Israelis, and so what, 8 years of bombing innocent Israelis can not be compared with the havoc created in the strip, with those modern planes, tanks and artillery. I see it as a kind of Anti-Semitism, as we did not see the same reactions when Russia dealt with Chechnya, or NATO in Bosnia, not to forget our allies, the USA in Afghanistan or Iraq.
But what could you care, seeing the war in Gaza is an entertaining event, just as the Obama's swearing in a few days later. The talkback fighters in the cyber press were able to give air to their intelligent and informed opinions, some bordering
Anti-Semitism, blaming Israel for everything which has gone wrong in the last 400 years (some even used arguments older than 2000 years), only a few took the Israeli side of the argument. Funny anough, most Dutch talkbacks in comparison with the Belgium's Flemish opinions were fair and more objective in their blame and accusations. I have no idea why the Flemish people are so against Jews and Israel, but that is irrelevant to my argument, which deals with the fact that even though we won the war, we lost it in the world opinion, which does not make a lot of difference, military wise, but might bring Israeli officers into war crime tribunals shows, put up by humanism loving countries.
For those who are sorry they missed some interesting episodes of the last Gaza campaign, don't worry, we will have soon new episodes of our next war with those nice quaint Arabs, as the war has been fought, won and lost, but the problem remained unchained, and the world is already poring in money to rearm them as soon as possible, so they get a fair chance to try again. What a wonderful world we are living in.
By David Verveer
We first of all have to admit, wars are bad, and many innocent people die or suffer and lose everything they ever possessed. Everybody knows this and agrees to this, but her in Israel (all great believers in peace, the most popular word in our language) seem to get into wars every two to five years, not because we want something of our neighbors, besides living in peace, but we fight order to defend our citizens, a duty of any sovereign state in the world.
The second point is, if going to war, you have to be stronger than your enemy, and win the war or else you lose everything, as nations like ours have no alternative, we finally returned after 2000 years, and losing the war, which is what our opponents intent, means fleeing back to the original countries, from where we or our ancestors fled (after the holocaust), who are far from anxious to take us back.
But this is simplifying a very complex situation in "the modern media" fought skirmishes, in which clever propaganda masters use the internet and media, by picturing events in a false light, capable of manipulating heroic and humanistic behaviour into defeat, cruelty and homicide.
There is no doubt that the last action in Gaza of the Israeli army against a small group of Islamic terrorists (Hamas) was a military victory for Israel, in which it accomplished in hurting the Hamas, temporary reduce he missile bombardment of the south, and even slow down the re-arming efforts of smuggling through tunnels coming from the Egyptian Sinai dessert.
But which value has a military victory in our days, when our brave enemies have the World Press in their pocket, and every reporter, reporting from the Israeli border, received from their Palestinian counterparts, living in Gaza, reports showing Israel's cruelties, even though, in most cases proven incorrect by the Israeli videos, but who believes those blood thirsty Jews, a father with a dead child in his hand, is much better propaganda material, than a very sophisticated video film, taken by an unmanned Israeli airplane. The very few Palestinians who dared to tell the visiting Press (after the war) the truth about Hamas' behaviour and that of the Israelis, were / are treated extremely humane by the Hamas, after they reappeared from their safe hiding places (underneath the hospital), they shoot the Palestinians who talked in the legs, as they are enemies of the Islam, (see video by the French television).
This war shows again how the world reacts against anything Israel does, who really wants to know the truth. The world is talking about an unbalanced power struggle, with more than 1300 Palestinian death and only 13 Israelis, that is unfair, we should have given them a fair chance to kill some more Israelis, and so what, 8 years of bombing innocent Israelis can not be compared with the havoc created in the strip, with those modern planes, tanks and artillery. I see it as a kind of Anti-Semitism, as we did not see the same reactions when Russia dealt with Chechnya, or NATO in Bosnia, not to forget our allies, the USA in Afghanistan or Iraq.
But what could you care, seeing the war in Gaza is an entertaining event, just as the Obama's swearing in a few days later. The talkback fighters in the cyber press were able to give air to their intelligent and informed opinions, some bordering
Anti-Semitism, blaming Israel for everything which has gone wrong in the last 400 years (some even used arguments older than 2000 years), only a few took the Israeli side of the argument. Funny anough, most Dutch talkbacks in comparison with the Belgium's Flemish opinions were fair and more objective in their blame and accusations. I have no idea why the Flemish people are so against Jews and Israel, but that is irrelevant to my argument, which deals with the fact that even though we won the war, we lost it in the world opinion, which does not make a lot of difference, military wise, but might bring Israeli officers into war crime tribunals shows, put up by humanism loving countries.
For those who are sorry they missed some interesting episodes of the last Gaza campaign, don't worry, we will have soon new episodes of our next war with those nice quaint Arabs, as the war has been fought, won and lost, but the problem remained unchained, and the world is already poring in money to rearm them as soon as possible, so they get a fair chance to try again. What a wonderful world we are living in.
Tuesday, January 13, 2009
testosteron aangepast voor de Belgen
Naar aanleiding van een blog in de standaard door Jorn de Cock
Ik heb hier alleen de plaatsnamen veranderd, zo dat de Belgen het makkelijker kunnen begrijpen wat deze grote mensen kenner Jorn de Cock jullie verteld nadat hij de Israelis had gehypnotiseerd om hun gedachten had gelezen. Als dit objectief verslaggeven is, dan kan mijn kleinzoon het beter, zielig voor die Waalse onschuldigen kinderen!
Testosteron
Vandaag is zo een dag waarop je een historische beslissing voelt aankomen: gaat Belgie splitsen of niet - of een beetje? Het hele weekeinde lang kwamen er niets dan tegenstrijdige berichten vanuit zowel de Belgische regering als het leger. De prijs van het merkwaardigste opmerking van het jaar gaat (voorlopig, het jaar is nog lang) naar Jorn de Cock, de woordvoerder van alle Belgen. Hij zei vanavond op tv dat de Vlamingen hun doel "bijna" hadden bereikt, en dat "die Walen voortaan wel twee keer zullen nadenken voor het nog nog moeilijkheden maken voor Vlaanderen.
Maandagochtend zullen we het allemaal weten, misschien. In afwachting daarvan alvast twee observaties die De Standaard kon maken op een... avondje uit.
Zaterdagavond, de Grote Markt, een van de toppers voor het uitgaansleven in Vlaams Antwerpen. Honderden jongeren staan binnen en buiten de cafés van het de Grote Markt, ze roken opvallend vaak Hasish - toch één kwaliteit die ze van hun Nederlandse buren hebben overgenomen - en zijn opvallend vaak stomdronken. Misschien gaat het om vluchtgedrag in een crisisgebied, misschien vertellen sociologen wat anders, maar Londen is na het sluiten van de pubs om 23 uur een oase van geheelonthouding in vergelijking met de Grote Markt op zaterdagavond.
Ook vreemd: de sfeer voelt bedreigender aan dan wat ik vorige vrijdag mocht meemaken tijdens het stenengooien in de Immigranten wijken van Antwerpen. Geregeld beginnen er groepjes jongeren op elkaars smoelen te kloppen, omdat de ene de andere een duwtje geeft of naar het verkeerde meisje kijkt of gewoon omdat ze er zin in hebben.
Observatie nummer één: testosteron. Misschien is het een kenmerk dat meerdere Europeese landen delen, maar bij de schepping is het mannetjeshormoon hier overdadig in het rond gestrooid. In Belgie kan je bovendien niet om een bijkomende factor heen: iedereen van rond de 20 krijgt kans om in het leger tegaan en wordt drie jaar gestationeerd te midden van een hele etnie die - hoe je het ook draait of keert - als bedreigend wordt beschouwd en als een tweederangs bevolkingsgroep mag worden behandeld. Voor testosteron is de combinatie van jongetjes, geweren en straffeloos pesten een uitermate vruchtbare voedingsbodem - zoals vanavond blijkt in de Grote Markt van Antwerpen.
Buitenstaanders - zeker van het soort dat gewend is "goeiedag" en "dankuwel" te zeggen - hebben het soms wat moeilijk met al dat machismo. In Brussel kregen Patrick - columnist van de Quebecs krant "La Presse" en op volkomen toevallige wijze een 'compagnon de route' - en ik het aan de stok met een piepjonge Belgische militair die Patrick verbood een foto te nemen van een straat waarin een militaire Kazerne staat. Militair geheim moet kunnen, misschien, maar hoe neem je in Belgie in godsnaam een foto van millitaire gebouwen waarop geen soldaten of wachttorens of andere militaire installaties staan? Alleen waren we het die dag een beetje beu, Patrick en ik. Dus vroegen we de soldaat wat hij zou doen als we toch een foto zouden nemen. "Five years in jail? Waterboarding?" En plots had het jongetje met het geweer geen antwoord. Als we Congolezen waren geweest, had hij misschien spontaan zijn geweerkolf gebruikt. Voor Europeezen gelden blijkbaar andere regels. En dus stond hij er wat verveeld bij. Een foto hebben we overigens niet getrokken - zo moedig waren we dan ook weer niet.
Testosteron hing overigens ook in de lucht - samen met urine - toen de Arabische jongetjes later die namiddag stenen begonnen te gooien naar politieofficieren. Blijkbaar is de hele regio rijkelijk bedeeld met hetzelfde hormoon.
Observatie nummer twee op ons avondje uit. Alle Belgische jongeren die we spraken, waren dolenthousiast over de militaire operatie tegen de Walen. "Rijkelijk te laat", "laat ze onze vuisten maar eens voelen", "een andere taal begrijpen ze niet", en een eenzame poeet zei dat "Belgie als een leeuw is: lui als hij op de grond ligt, maar pas op als hij aanvalt!". Medeleven en begrip zijn schaars goed in deze regio, zo hebben we al begrepen. Maar ook mijn verwachting dat toch enkele van van de jongeren een beetje ongerust zouden zijn - iedereen in Belgie kent wel iemand die in het leger zit of als reservist wordt opgeroepen - kwam bedrogen uit. Vermoedelijk bestaat er maar één verklaring voor: Belgie heeft voorlopig nauwelijks een prijs moeten betalen voor zijn offensief, behalve wat internationaal prestigeverlies (al is hier van internationale druk nog altijd weinig te werken - het buitenland vergist zich namelijk).
Maar wat als Belgie vandaag doorduwt en oprukt naar het centrum van Brussel?
Ik heb hier alleen de plaatsnamen veranderd, zo dat de Belgen het makkelijker kunnen begrijpen wat deze grote mensen kenner Jorn de Cock jullie verteld nadat hij de Israelis had gehypnotiseerd om hun gedachten had gelezen. Als dit objectief verslaggeven is, dan kan mijn kleinzoon het beter, zielig voor die Waalse onschuldigen kinderen!
Testosteron
Vandaag is zo een dag waarop je een historische beslissing voelt aankomen: gaat Belgie splitsen of niet - of een beetje? Het hele weekeinde lang kwamen er niets dan tegenstrijdige berichten vanuit zowel de Belgische regering als het leger. De prijs van het merkwaardigste opmerking van het jaar gaat (voorlopig, het jaar is nog lang) naar Jorn de Cock, de woordvoerder van alle Belgen. Hij zei vanavond op tv dat de Vlamingen hun doel "bijna" hadden bereikt, en dat "die Walen voortaan wel twee keer zullen nadenken voor het nog nog moeilijkheden maken voor Vlaanderen.
Maandagochtend zullen we het allemaal weten, misschien. In afwachting daarvan alvast twee observaties die De Standaard kon maken op een... avondje uit.
Zaterdagavond, de Grote Markt, een van de toppers voor het uitgaansleven in Vlaams Antwerpen. Honderden jongeren staan binnen en buiten de cafés van het de Grote Markt, ze roken opvallend vaak Hasish - toch één kwaliteit die ze van hun Nederlandse buren hebben overgenomen - en zijn opvallend vaak stomdronken. Misschien gaat het om vluchtgedrag in een crisisgebied, misschien vertellen sociologen wat anders, maar Londen is na het sluiten van de pubs om 23 uur een oase van geheelonthouding in vergelijking met de Grote Markt op zaterdagavond.
Ook vreemd: de sfeer voelt bedreigender aan dan wat ik vorige vrijdag mocht meemaken tijdens het stenengooien in de Immigranten wijken van Antwerpen. Geregeld beginnen er groepjes jongeren op elkaars smoelen te kloppen, omdat de ene de andere een duwtje geeft of naar het verkeerde meisje kijkt of gewoon omdat ze er zin in hebben.
Observatie nummer één: testosteron. Misschien is het een kenmerk dat meerdere Europeese landen delen, maar bij de schepping is het mannetjeshormoon hier overdadig in het rond gestrooid. In Belgie kan je bovendien niet om een bijkomende factor heen: iedereen van rond de 20 krijgt kans om in het leger tegaan en wordt drie jaar gestationeerd te midden van een hele etnie die - hoe je het ook draait of keert - als bedreigend wordt beschouwd en als een tweederangs bevolkingsgroep mag worden behandeld. Voor testosteron is de combinatie van jongetjes, geweren en straffeloos pesten een uitermate vruchtbare voedingsbodem - zoals vanavond blijkt in de Grote Markt van Antwerpen.
Buitenstaanders - zeker van het soort dat gewend is "goeiedag" en "dankuwel" te zeggen - hebben het soms wat moeilijk met al dat machismo. In Brussel kregen Patrick - columnist van de Quebecs krant "La Presse" en op volkomen toevallige wijze een 'compagnon de route' - en ik het aan de stok met een piepjonge Belgische militair die Patrick verbood een foto te nemen van een straat waarin een militaire Kazerne staat. Militair geheim moet kunnen, misschien, maar hoe neem je in Belgie in godsnaam een foto van millitaire gebouwen waarop geen soldaten of wachttorens of andere militaire installaties staan? Alleen waren we het die dag een beetje beu, Patrick en ik. Dus vroegen we de soldaat wat hij zou doen als we toch een foto zouden nemen. "Five years in jail? Waterboarding?" En plots had het jongetje met het geweer geen antwoord. Als we Congolezen waren geweest, had hij misschien spontaan zijn geweerkolf gebruikt. Voor Europeezen gelden blijkbaar andere regels. En dus stond hij er wat verveeld bij. Een foto hebben we overigens niet getrokken - zo moedig waren we dan ook weer niet.
Testosteron hing overigens ook in de lucht - samen met urine - toen de Arabische jongetjes later die namiddag stenen begonnen te gooien naar politieofficieren. Blijkbaar is de hele regio rijkelijk bedeeld met hetzelfde hormoon.
Observatie nummer twee op ons avondje uit. Alle Belgische jongeren die we spraken, waren dolenthousiast over de militaire operatie tegen de Walen. "Rijkelijk te laat", "laat ze onze vuisten maar eens voelen", "een andere taal begrijpen ze niet", en een eenzame poeet zei dat "Belgie als een leeuw is: lui als hij op de grond ligt, maar pas op als hij aanvalt!". Medeleven en begrip zijn schaars goed in deze regio, zo hebben we al begrepen. Maar ook mijn verwachting dat toch enkele van van de jongeren een beetje ongerust zouden zijn - iedereen in Belgie kent wel iemand die in het leger zit of als reservist wordt opgeroepen - kwam bedrogen uit. Vermoedelijk bestaat er maar één verklaring voor: Belgie heeft voorlopig nauwelijks een prijs moeten betalen voor zijn offensief, behalve wat internationaal prestigeverlies (al is hier van internationale druk nog altijd weinig te werken - het buitenland vergist zich namelijk).
Maar wat als Belgie vandaag doorduwt en oprukt naar het centrum van Brussel?
Monday, January 12, 2009
some observations on the Gaza campaign
Some observations on the Gaza campaign
By David Verveer
I know that the subject of the Gaza war is boring, we are already busy with more interesting items such as the weight of Miss Paris Hilton and the sex life of Madonna, but still I have to remind you that there is a war going on, on a small strip of desert, south west of Israel, against a group of terrorists, who keep 1 and half million of Palestinians as hostages, in their attempt to legalize their actions of terrorizing Israel.
I will not go into the historical aspects of this fight, neither the right for any individual to live according his own convictions, even if this is according the Islamic Shariac laws. But what bothers me is the peculiar way; Israel's fight with Hamas is brought to the readers of the free world. Even though, the Hamas organization has been classified as an International terrorist organization, in the free press, the extreme left and extreme right, they (the terrorists) are pictured daily as poor underdogs, suffering from a type of Holocaust brought on them by those brute and cruel Israelis.
I know, we should apologize to the world, that Israel is a stronger military force than a few thousand armed criminals who keep the Palestinian population as hostage and use them as shields, trying to get the sympathy from the World press by creating scenes of suffering innocent bystanders. The reason Israel uses all his available might in destroying the Hamas is obvious, as we can not afford to lose the battle, which would be the end of Israel. But the world does not like a stronger force, irrelevant who it is opposing, it loves the underdog, and in this case, the suffering of the underdog (the Palestinian), are caused by actions of the Hamas, is blamed fully on the Israeli oppressor.
Those wise men of the United Nations Security Council decided a few days ago that fighting should be stopped, Israel told the council politely that it could not adhere to this clever decision, as it would not solve the problem, which requires to eliminate once and for all this dangerous cancer which threatens the entire free world, the Hamas did not reply to the Security council, but the press informed the world that the aggressor Israel refused to lay down their arms, don’t the journalists know the ancient expression of "it takes two to tango".
Than we have the item of Israel attacking UN schools, mosques and public buildings, killing numerous innocent Palestinians, nobody writes about the 5 Israeli schools and nurseries bombed only in the last two weeks, because that was no item, nobody got killed, because we don't use our public for political purposes, our innocent population of children, women and non military people (under fire for the last 8 years) are running for cover several times per day because incoming missiles, aimed at innocent people not the army. Why don't the Governments in our gracious world protest those brave attacks on the civilian population of Israel, are our lives of less value than those of the Palestinians?
But nobody in the West wants to know the truth, what really happened at those schools, who did what and why? Three facts of what occurred really in those murky town streets in the Gaza strip, as can be seen on recorded videos (filmed of course by those lying bastards of the Israeli Defense Forces, during the battle).
1 – "UNWRA School". The school has been closed since the war started; Palestinian refugees were temporary allocated on the school grounds, joined by a small band of terrorists, who fired from the school compound on he Israeli troops. The Israelis returned fire killing the terrorists and the Palestinians in the line of fire. The Hamas reported 50 killed (most children) but failed to provide a list of their names, nor shows the video published by the Hamas, more than 4 children, who were carried into the hospital (the same kids over and over again) without any clue if they were hurt or killed.
2 – "The school in Bet Hanoun". The troops advancing in this town found the school building empty, and camped there for the night, in the morning, a curious Israeli trouper noticed just on time that the school, including a small zoo of wild animals, had been booby trapped, (with more than a half ton of explosives'), warning his friends to run for safety, would they have succeeded in blowing up 150 Israeli soldiers, would it recorded by the press as another aggression by the Israelis against the children of Palestine, or would it have been recorded as one of the heroic actions by Hamas?
3 – The head quarters of Hamas (at least the Military wing) is underneath the major hospital of Gaza, knowing that the Israeli Air Force will never bomb the hospital. This is a known fact; however the Western Press fails to write about it.
The Hamas is using the phrase: "we are doing nothing, but those Israeli cowards are kicking back". But facts are not important, a Super jet bombing tunnels with modern penetrating bombs is not proper Journalistic material, a Palestinian bleeding on the floor sells much better.
I wonder why the same pictures in Afghanistan, Pakistan and Iraq never reach the Press, could it be that we are Jews.
I know, nobody besides my friends reads my blog posts, and my complaint about objectivity is not an item to publish, as everybody knows that it is not politically correct to agree with Israel, specially now, with the economy crisis caused by Jews.
By David Verveer
I know that the subject of the Gaza war is boring, we are already busy with more interesting items such as the weight of Miss Paris Hilton and the sex life of Madonna, but still I have to remind you that there is a war going on, on a small strip of desert, south west of Israel, against a group of terrorists, who keep 1 and half million of Palestinians as hostages, in their attempt to legalize their actions of terrorizing Israel.
I will not go into the historical aspects of this fight, neither the right for any individual to live according his own convictions, even if this is according the Islamic Shariac laws. But what bothers me is the peculiar way; Israel's fight with Hamas is brought to the readers of the free world. Even though, the Hamas organization has been classified as an International terrorist organization, in the free press, the extreme left and extreme right, they (the terrorists) are pictured daily as poor underdogs, suffering from a type of Holocaust brought on them by those brute and cruel Israelis.
I know, we should apologize to the world, that Israel is a stronger military force than a few thousand armed criminals who keep the Palestinian population as hostage and use them as shields, trying to get the sympathy from the World press by creating scenes of suffering innocent bystanders. The reason Israel uses all his available might in destroying the Hamas is obvious, as we can not afford to lose the battle, which would be the end of Israel. But the world does not like a stronger force, irrelevant who it is opposing, it loves the underdog, and in this case, the suffering of the underdog (the Palestinian), are caused by actions of the Hamas, is blamed fully on the Israeli oppressor.
Those wise men of the United Nations Security Council decided a few days ago that fighting should be stopped, Israel told the council politely that it could not adhere to this clever decision, as it would not solve the problem, which requires to eliminate once and for all this dangerous cancer which threatens the entire free world, the Hamas did not reply to the Security council, but the press informed the world that the aggressor Israel refused to lay down their arms, don’t the journalists know the ancient expression of "it takes two to tango".
Than we have the item of Israel attacking UN schools, mosques and public buildings, killing numerous innocent Palestinians, nobody writes about the 5 Israeli schools and nurseries bombed only in the last two weeks, because that was no item, nobody got killed, because we don't use our public for political purposes, our innocent population of children, women and non military people (under fire for the last 8 years) are running for cover several times per day because incoming missiles, aimed at innocent people not the army. Why don't the Governments in our gracious world protest those brave attacks on the civilian population of Israel, are our lives of less value than those of the Palestinians?
But nobody in the West wants to know the truth, what really happened at those schools, who did what and why? Three facts of what occurred really in those murky town streets in the Gaza strip, as can be seen on recorded videos (filmed of course by those lying bastards of the Israeli Defense Forces, during the battle).
1 – "UNWRA School". The school has been closed since the war started; Palestinian refugees were temporary allocated on the school grounds, joined by a small band of terrorists, who fired from the school compound on he Israeli troops. The Israelis returned fire killing the terrorists and the Palestinians in the line of fire. The Hamas reported 50 killed (most children) but failed to provide a list of their names, nor shows the video published by the Hamas, more than 4 children, who were carried into the hospital (the same kids over and over again) without any clue if they were hurt or killed.
2 – "The school in Bet Hanoun". The troops advancing in this town found the school building empty, and camped there for the night, in the morning, a curious Israeli trouper noticed just on time that the school, including a small zoo of wild animals, had been booby trapped, (with more than a half ton of explosives'), warning his friends to run for safety, would they have succeeded in blowing up 150 Israeli soldiers, would it recorded by the press as another aggression by the Israelis against the children of Palestine, or would it have been recorded as one of the heroic actions by Hamas?
3 – The head quarters of Hamas (at least the Military wing) is underneath the major hospital of Gaza, knowing that the Israeli Air Force will never bomb the hospital. This is a known fact; however the Western Press fails to write about it.
The Hamas is using the phrase: "we are doing nothing, but those Israeli cowards are kicking back". But facts are not important, a Super jet bombing tunnels with modern penetrating bombs is not proper Journalistic material, a Palestinian bleeding on the floor sells much better.
I wonder why the same pictures in Afghanistan, Pakistan and Iraq never reach the Press, could it be that we are Jews.
I know, nobody besides my friends reads my blog posts, and my complaint about objectivity is not an item to publish, as everybody knows that it is not politically correct to agree with Israel, specially now, with the economy crisis caused by Jews.
Wednesday, January 7, 2009
laten we het nu even bekijken van de Israelische kant
Laten we het nu even bekijken van de Israëlische kant
David Verveer
Als Israëlische wereldburger heb ik de vervelende gewoonte om elke dag de opinies, talkbacks en artikelen te lezen over het Arabische – Israëlische conflict in de Internationale dagelijkse pers (België, Nederland, Engeland, VS, enz.),
Voor dat ik voor onze kant ga bepleiten moet ik een paar spel-regels duidelijk maken, waarvan de eerste en meest belangrijkste is, dat geschiedenis word gemaakt door de pers, met waarheden en objectiviteit niets te maken met wat er werkelijk is gebeurt in het gevecht gebied, met een kleine illustratie van vandaag, een titel van de reportage over de crisis in het Parool: “Israel neemt VN scholen onder vuur”, de lezer direct begrijpt van deze zin, dat 1 – Israel zoekt VN scholen op om arme Palestijnse kinderen te vermoorden, 2 – dat er meer dan een school is, die werd beschoten, 3 – dat de slachtoffers kinderen waren die studeerde in een oorlog gebied, met bloedige straat gevechten. De IDF (het Israëlische leger) heeft een kort bulletin uitgegeven, met beleidende reportage, in waar ze het duidelijk maken dat:
1 – IDF schieten terug als ze worden beschoten door Hamas terroristen, die schieten van uit plaatsen waar onschuldige Palestijnen hun een menselijk schild verzorgen,
2– de VN school (Gods zij dank is er maar een) werd door de Hamas gesloten toen de gevechten begonnen, en de mensen die daar waren, zijn Palestijnse vluchtelingen en niet school kinderen. Als je de film reportage van de Arabische zenders, zien we heel weinig kinderen, die in 2 minuten drie keer het ziekenhuis worden binnen gedragen, elke keer de zelfde kinderen, zonder dat men kan zien, wat er mee aan de hand is, niet dat ik wil beweren dat er geen kinderen slachtoffers zijn, maar geloof mij, dat is ver van onze bedoeling.
En dan een uitleg oven de Gaza strip en de Palestijnen die daar wonen.
De Gaza strip is een groot vluchteling kamp met anderhalf miljoen inwoners die de klein kinderen zijn van de Palestijnse vluchtelingen, die uit Israel vluchten in 1948. Meeste Palestijnen vluchten naar alle buur landen, inclusief dit stripje van land, tussen Egypte, de zee en Israel. De strip is 41 km land en 12 km breed. Van 1948 tot 1967 werd het door Egypte bestuurd maar de inwoners bleven Palestijnse vluchtelingen, zonder rechten, herkenning en paspoorten. In 1967 in de 6 daagse Oorlog, veroverde Israel Sinai en Gaza, maar Egypte wou Gaza niet meer terug hebben, en werd het bestuurd door Israel voor de volgende 27 jaar.
Israëlische nederzettingen werden opgericht, die werk gaven aan de plaatselijke bevolking (ongeveer 60 % van de bevolking werkte voor deze tuinbouw industrie, die uit groeide als een enorme fruit en bloemen exporter naar Europa), maar onze Arabische buren, die 50 jaren, deze vluchtelingen in kampen hadden gehouden, zagen deze nederzettingen als kolonisatie van het Arabische ideaal, en de Fatah en andere Palestijnse groepen begonnen met een Intifada (Arabisch voor af schudden), een zo genaamde vrijiheid oorlog, met terreur acties, zelfmoord terreur, enz.
In 1993 werden de Oslo koord getekend, en de PLO (de Palestijnse Autoriteit) nam de administratie over. Een nieuwe Intifada, met geweld en terreur, onder Yasser Arafat maakte het leven van de Israëlische nederzettingen in Gaza een hel, en in 2005 werden alle Israëlische nederzettingen op geheven, en van die tijd is Gaza autonoom. In 2006 Hamas (een religieus Palestijnse terror organisatie) won de plaatselijke verkiezingen en in 2007 in een bloedige politieke putsch nam de Hamas het bewind over van de PA. Hamas herkend Israel niet, maar krijgt meest van hun Elektriciteit en water, en provisies door de Israëlische grens posten (3) en een Egyptische grens post, alles betaald door de VN en Eu en Arabische contributies.
De Gaza strip in puur zandgrond woestijn, heel makkelijk om onder grondse tunnels te graven, waar door de smokkelaars van uit Egypte, de Hamas de military wapens verschaften.
Sinds 2002 beschiet Hamas de grens gebied van Israel (vooral het stadje Sderot) met raketten, de reden die ze gaven was de eis om een open en niet gecontroleerde grens. Een half jaar geleden heeft de Hamas een wapen stilstand met Israel aan gegaan, die twee weken geleden werd opgezegd door Hamas. De beschieting werd vernieuwd en meer dan 80 raketten vielen op een dag op Sderot. De Israëlische regering waarschuwde dat als deze bombardement doorgaat, zullen wij hun aanvallen, wat 12 dagen geleden is gebeurd.
DE IDF wil Gaza niet overnemen, wij willen alleen maar dat we niet meer worden beschoten. Wij vechten de Hamas en niet de Palestijnen, maar dat betekend natuurlijk niet dat ze met een scherm van Palestijnen, ons mogen beschieten, wij schieten terug volgens alle Internationale regelingen en wetten, voor het gedrag van legers in een vijandelijk gebied. Op het ogenblik proberen de Hamas ons tot een tragedie uit te lokken, die uit gespeeld word op de TV wereld wijd. Zoals ik in het begin al verteld heb, de geschiedenis word geschreven bij journalisten die niet objectief kunnen of willen vertellen wat er werkelijk gebeurd.
Het gevecht tussen David en Goliath is volgens de bijbel, een heldhaftige overwinning van de kleine David tegen de reus Goliath, maar de plaatselijke kranten van die tijd, vertelde een ander verhaal over dat gemene Joden jongetje, die Goliath vermoorde met een slinger steen, in plaats van een gevecht van man tegen man.
Meneer Bommel, Nederlands kamer lid van de PS loopt mee in een Protest in Amsterdam, en roept uit voor een intifade en vrij Palestina, hoe stom kan men zijn, intifade tegen de Hamas? Of vrij Gaza van de PA?, kan het zijn dat hij populariteit zoekt, maar weet niet waar het over gaat, zo als meeste opinies in de kranten?
David Verveer
Als Israëlische wereldburger heb ik de vervelende gewoonte om elke dag de opinies, talkbacks en artikelen te lezen over het Arabische – Israëlische conflict in de Internationale dagelijkse pers (België, Nederland, Engeland, VS, enz.),
Voor dat ik voor onze kant ga bepleiten moet ik een paar spel-regels duidelijk maken, waarvan de eerste en meest belangrijkste is, dat geschiedenis word gemaakt door de pers, met waarheden en objectiviteit niets te maken met wat er werkelijk is gebeurt in het gevecht gebied, met een kleine illustratie van vandaag, een titel van de reportage over de crisis in het Parool: “Israel neemt VN scholen onder vuur”, de lezer direct begrijpt van deze zin, dat 1 – Israel zoekt VN scholen op om arme Palestijnse kinderen te vermoorden, 2 – dat er meer dan een school is, die werd beschoten, 3 – dat de slachtoffers kinderen waren die studeerde in een oorlog gebied, met bloedige straat gevechten. De IDF (het Israëlische leger) heeft een kort bulletin uitgegeven, met beleidende reportage, in waar ze het duidelijk maken dat:
1 – IDF schieten terug als ze worden beschoten door Hamas terroristen, die schieten van uit plaatsen waar onschuldige Palestijnen hun een menselijk schild verzorgen,
2– de VN school (Gods zij dank is er maar een) werd door de Hamas gesloten toen de gevechten begonnen, en de mensen die daar waren, zijn Palestijnse vluchtelingen en niet school kinderen. Als je de film reportage van de Arabische zenders, zien we heel weinig kinderen, die in 2 minuten drie keer het ziekenhuis worden binnen gedragen, elke keer de zelfde kinderen, zonder dat men kan zien, wat er mee aan de hand is, niet dat ik wil beweren dat er geen kinderen slachtoffers zijn, maar geloof mij, dat is ver van onze bedoeling.
En dan een uitleg oven de Gaza strip en de Palestijnen die daar wonen.
De Gaza strip is een groot vluchteling kamp met anderhalf miljoen inwoners die de klein kinderen zijn van de Palestijnse vluchtelingen, die uit Israel vluchten in 1948. Meeste Palestijnen vluchten naar alle buur landen, inclusief dit stripje van land, tussen Egypte, de zee en Israel. De strip is 41 km land en 12 km breed. Van 1948 tot 1967 werd het door Egypte bestuurd maar de inwoners bleven Palestijnse vluchtelingen, zonder rechten, herkenning en paspoorten. In 1967 in de 6 daagse Oorlog, veroverde Israel Sinai en Gaza, maar Egypte wou Gaza niet meer terug hebben, en werd het bestuurd door Israel voor de volgende 27 jaar.
Israëlische nederzettingen werden opgericht, die werk gaven aan de plaatselijke bevolking (ongeveer 60 % van de bevolking werkte voor deze tuinbouw industrie, die uit groeide als een enorme fruit en bloemen exporter naar Europa), maar onze Arabische buren, die 50 jaren, deze vluchtelingen in kampen hadden gehouden, zagen deze nederzettingen als kolonisatie van het Arabische ideaal, en de Fatah en andere Palestijnse groepen begonnen met een Intifada (Arabisch voor af schudden), een zo genaamde vrijiheid oorlog, met terreur acties, zelfmoord terreur, enz.
In 1993 werden de Oslo koord getekend, en de PLO (de Palestijnse Autoriteit) nam de administratie over. Een nieuwe Intifada, met geweld en terreur, onder Yasser Arafat maakte het leven van de Israëlische nederzettingen in Gaza een hel, en in 2005 werden alle Israëlische nederzettingen op geheven, en van die tijd is Gaza autonoom. In 2006 Hamas (een religieus Palestijnse terror organisatie) won de plaatselijke verkiezingen en in 2007 in een bloedige politieke putsch nam de Hamas het bewind over van de PA. Hamas herkend Israel niet, maar krijgt meest van hun Elektriciteit en water, en provisies door de Israëlische grens posten (3) en een Egyptische grens post, alles betaald door de VN en Eu en Arabische contributies.
De Gaza strip in puur zandgrond woestijn, heel makkelijk om onder grondse tunnels te graven, waar door de smokkelaars van uit Egypte, de Hamas de military wapens verschaften.
Sinds 2002 beschiet Hamas de grens gebied van Israel (vooral het stadje Sderot) met raketten, de reden die ze gaven was de eis om een open en niet gecontroleerde grens. Een half jaar geleden heeft de Hamas een wapen stilstand met Israel aan gegaan, die twee weken geleden werd opgezegd door Hamas. De beschieting werd vernieuwd en meer dan 80 raketten vielen op een dag op Sderot. De Israëlische regering waarschuwde dat als deze bombardement doorgaat, zullen wij hun aanvallen, wat 12 dagen geleden is gebeurd.
DE IDF wil Gaza niet overnemen, wij willen alleen maar dat we niet meer worden beschoten. Wij vechten de Hamas en niet de Palestijnen, maar dat betekend natuurlijk niet dat ze met een scherm van Palestijnen, ons mogen beschieten, wij schieten terug volgens alle Internationale regelingen en wetten, voor het gedrag van legers in een vijandelijk gebied. Op het ogenblik proberen de Hamas ons tot een tragedie uit te lokken, die uit gespeeld word op de TV wereld wijd. Zoals ik in het begin al verteld heb, de geschiedenis word geschreven bij journalisten die niet objectief kunnen of willen vertellen wat er werkelijk gebeurd.
Het gevecht tussen David en Goliath is volgens de bijbel, een heldhaftige overwinning van de kleine David tegen de reus Goliath, maar de plaatselijke kranten van die tijd, vertelde een ander verhaal over dat gemene Joden jongetje, die Goliath vermoorde met een slinger steen, in plaats van een gevecht van man tegen man.
Meneer Bommel, Nederlands kamer lid van de PS loopt mee in een Protest in Amsterdam, en roept uit voor een intifade en vrij Palestina, hoe stom kan men zijn, intifade tegen de Hamas? Of vrij Gaza van de PA?, kan het zijn dat hij populariteit zoekt, maar weet niet waar het over gaat, zo als meeste opinies in de kranten?
Subscribe to:
Posts (Atom)