laten we het nu even bekijken van de Israelische kant

Laten we het nu even bekijken van de Israëlische kant

David Verveer

Als Israëlische wereldburger heb ik de vervelende gewoonte om elke dag de opinies, talkbacks en artikelen te lezen over het Arabische – Israëlische conflict in de Internationale dagelijkse pers (België, Nederland, Engeland, VS, enz.),

Voor dat ik voor onze kant ga bepleiten moet ik een paar spel-regels duidelijk maken, waarvan de eerste en meest belangrijkste is, dat geschiedenis word gemaakt door de pers, met waarheden en objectiviteit niets te maken met wat er werkelijk is gebeurt in het gevecht gebied, met een kleine illustratie van vandaag, een titel van de reportage over de crisis in het Parool: “Israel neemt VN scholen onder vuur”, de lezer direct begrijpt van deze zin, dat 1 – Israel zoekt VN scholen op om arme Palestijnse kinderen te vermoorden, 2 – dat er meer dan een school is, die werd beschoten, 3 – dat de slachtoffers kinderen waren die studeerde in een oorlog gebied, met bloedige straat gevechten. De IDF (het Israëlische leger) heeft een kort bulletin uitgegeven, met beleidende reportage, in waar ze het duidelijk maken dat:
1 – IDF schieten terug als ze worden beschoten door Hamas terroristen, die schieten van uit plaatsen waar onschuldige Palestijnen hun een menselijk schild verzorgen,
2– de VN school (Gods zij dank is er maar een) werd door de Hamas gesloten toen de gevechten begonnen, en de mensen die daar waren, zijn Palestijnse vluchtelingen en niet school kinderen. Als je de film reportage van de Arabische zenders, zien we heel weinig kinderen, die in 2 minuten drie keer het ziekenhuis worden binnen gedragen, elke keer de zelfde kinderen, zonder dat men kan zien, wat er mee aan de hand is, niet dat ik wil beweren dat er geen kinderen slachtoffers zijn, maar geloof mij, dat is ver van onze bedoeling.

En dan een uitleg oven de Gaza strip en de Palestijnen die daar wonen.
De Gaza strip is een groot vluchteling kamp met anderhalf miljoen inwoners die de klein kinderen zijn van de Palestijnse vluchtelingen, die uit Israel vluchten in 1948. Meeste Palestijnen vluchten naar alle buur landen, inclusief dit stripje van land, tussen Egypte, de zee en Israel. De strip is 41 km land en 12 km breed. Van 1948 tot 1967 werd het door Egypte bestuurd maar de inwoners bleven Palestijnse vluchtelingen, zonder rechten, herkenning en paspoorten. In 1967 in de 6 daagse Oorlog, veroverde Israel Sinai en Gaza, maar Egypte wou Gaza niet meer terug hebben, en werd het bestuurd door Israel voor de volgende 27 jaar.

Israëlische nederzettingen werden opgericht, die werk gaven aan de plaatselijke bevolking (ongeveer 60 % van de bevolking werkte voor deze tuinbouw industrie, die uit groeide als een enorme fruit en bloemen exporter naar Europa), maar onze Arabische buren, die 50 jaren, deze vluchtelingen in kampen hadden gehouden, zagen deze nederzettingen als kolonisatie van het Arabische ideaal, en de Fatah en andere Palestijnse groepen begonnen met een Intifada (Arabisch voor af schudden), een zo genaamde vrijiheid oorlog, met terreur acties, zelfmoord terreur, enz.

In 1993 werden de Oslo koord getekend, en de PLO (de Palestijnse Autoriteit) nam de administratie over. Een nieuwe Intifada, met geweld en terreur, onder Yasser Arafat maakte het leven van de Israëlische nederzettingen in Gaza een hel, en in 2005 werden alle Israëlische nederzettingen op geheven, en van die tijd is Gaza autonoom. In 2006 Hamas (een religieus Palestijnse terror organisatie) won de plaatselijke verkiezingen en in 2007 in een bloedige politieke putsch nam de Hamas het bewind over van de PA. Hamas herkend Israel niet, maar krijgt meest van hun Elektriciteit en water, en provisies door de Israëlische grens posten (3) en een Egyptische grens post, alles betaald door de VN en Eu en Arabische contributies.
De Gaza strip in puur zandgrond woestijn, heel makkelijk om onder grondse tunnels te graven, waar door de smokkelaars van uit Egypte, de Hamas de military wapens verschaften.

Sinds 2002 beschiet Hamas de grens gebied van Israel (vooral het stadje Sderot) met raketten, de reden die ze gaven was de eis om een open en niet gecontroleerde grens. Een half jaar geleden heeft de Hamas een wapen stilstand met Israel aan gegaan, die twee weken geleden werd opgezegd door Hamas. De beschieting werd vernieuwd en meer dan 80 raketten vielen op een dag op Sderot. De Israëlische regering waarschuwde dat als deze bombardement doorgaat, zullen wij hun aanvallen, wat 12 dagen geleden is gebeurd.

DE IDF wil Gaza niet overnemen, wij willen alleen maar dat we niet meer worden beschoten. Wij vechten de Hamas en niet de Palestijnen, maar dat betekend natuurlijk niet dat ze met een scherm van Palestijnen, ons mogen beschieten, wij schieten terug volgens alle Internationale regelingen en wetten, voor het gedrag van legers in een vijandelijk gebied. Op het ogenblik proberen de Hamas ons tot een tragedie uit te lokken, die uit gespeeld word op de TV wereld wijd. Zoals ik in het begin al verteld heb, de geschiedenis word geschreven bij journalisten die niet objectief kunnen of willen vertellen wat er werkelijk gebeurd.

Het gevecht tussen David en Goliath is volgens de bijbel, een heldhaftige overwinning van de kleine David tegen de reus Goliath, maar de plaatselijke kranten van die tijd, vertelde een ander verhaal over dat gemene Joden jongetje, die Goliath vermoorde met een slinger steen, in plaats van een gevecht van man tegen man.

Meneer Bommel, Nederlands kamer lid van de PS loopt mee in een Protest in Amsterdam, en roept uit voor een intifade en vrij Palestina, hoe stom kan men zijn, intifade tegen de Hamas? Of vrij Gaza van de PA?, kan het zijn dat hij populariteit zoekt, maar weet niet waar het over gaat, zo als meeste opinies in de kranten?