Kfar Saba

Kfar Saba (Grootvaderdorp) een stadje in de Sharon, waar ik woon.

Om onze nieuwe reeks te vervolgen wil ik een paar zinnen schrijven over het forensen stadje Kfar Saba, de hoofdstad van het district Sharon. Het stadje heeft een geschreven geschiedenis van ongeveer 4.000 jaar, daar beide Josephus Flavius en de Talmud over Krar Saba schrijven, maar het is nog ouder dan dat, alleen met andere namen, een archeologische opgraving in Jaljulia (een Arabisch dorp, dat grenst aan Kfar Saba) heeft men fondsen gedaan, die aanduiden dat de plaats Jaljulia is het Bijbelse Gilgal (Jehoshua Ben Nun).

In het Oosten van Kfar Saba bevindt zich het graf van Benjamin (een bedevaartplaats voor beide Joden en Arabieren). Wie daar werkelijk is begraven weet natuurlijk niemand, maar dat doet de pret niet drukken. Ongeveer 200 meter verder op loopt de groene grens, die de tijdelijke wapenstilstand van 1948 vertegenwoordigd.
Deze groene grens loopt ongeveer op het traject van de historische caravan route, die de kooplui gebruikten om van Europa, naar het verre oosten te komen. Deze caravan route is ongeveer 20 Km in land, daar de Leem duinen bij de zee, die door winter regen riviertjes, leem ophoopten tijdens de winter regen, en het achterland in een moerassig terrein vormde, maakte de doorgang van caravanen, of legers onmogelijk.

Het moeras gebied, dat de Sharon genoemd is, was een bebost moeras gebied met groot wild (tijgers, krokodillen, zwijnen, enz.) leefden. De malaria muskiet maakte deze kust strook onleefbaar.

Dus om van Zuid naar Noord en terug te reizen in een relatief vlakke route, moest men het traject van de huidige groene grens nemen. Elke zoveel Km waren er herbergen waar met de paarden ververste, ruste en aten (zie de ruïne van een Chan (herberg) in Jaljulia). Het wordt verondersteld dat Kfar Saba een stop was op de caravan route.

Uiteindelijk de malaria was bestreden door de eerste Joodse pionieren, die het gebied draineerden, en citrus boomgaarden aanlegden, naast de bestaande boomgaarden van de Arabische boeren die op de Leemstrip tussen het moeras en de zee leefden.
Toen ook de Turken, die toen het land beheerden, de bomen kapten voor de stoomtrein van Egypte naar Beiruth en Damascus, werd het land kaal en woestijnachtig. Het mini klimaat die de bossen hadden veroorzaakt, werd herplaatst door een woestijn klimaat van hete dagen en koude nachten.

Ongeveer 100 jaar geleden werd het Joods dorpje Kfar Saba opgericht op de gronden opgekocht door Baron Edmond Rothchild, door pionieren uit Petah Tikva, en langzaam maar zeker groeide het dorp uit tot een stad. Vandaag is het een bloeiend handels centrum, met een groot ziekenhuis een rechtbank en vele andere diensten voor de streek bewoners, verder wonen er veel forensen die in het Dan district (Tel Aviv en omstreken) werken. Behalve snelwegen westelijk en oostelijk van de stad, een nieuwe oude treinlijn verbindt Kfar Saba met de rest van het land.

Kfar Saba is bekend voor haar vele plantsoenen, tuinen en parken, een groot theater en muziek centrum. Kfar Saba is ook het centrum voor de Arabische dorpen ten noorden van de stad (de zogenaamde Arabische driehoek) en zijn de straten en winkels gevuld met een mix van beide bevolking groepen.