Ik vergeet en vergeef niet meer!

Ik vergeet en vergeef niet meer!

Ik begrijp dat de bovenstaande zin direct onsympathiek voor doet, en vreselijke associaties ten boven brengen, maar dat is niet mijn bedoeling. Maar ik wil wel terug gaan naar de eindeloze uitgekauwde ruzie of de stervende Volkskrant VKBlog, tussen de pro en anti Israel bloggers. Een ruzie en schelden die eigenlijk (in mijn geval) de labiele toestand van de Nederlandse politiek typeert, maar ook de fanatieke verdediging van de Israëli Lobby (niet altijd op de meest intelligente manier).

De emoties die de beide zijden vertegenwoordigen, laaien op met onblusbare steekvlammen, en elke steek die de ene kant laat vallen wordt uitgebuit door de andere zijde. Ik kan niet uitleggen wat de idealen zijn aan de andere zijde van het gevecht, wel onze kant, die uiteindelijk heeft besloten, genoeg er mee, ons sturen ze niet meer ongestraft naar de slacht. Overdreven, zullen jullie nu zeggen, maar nee, ver van dat, in de huidige situatie worden alle opinies, blogs en meningen vervuild en aangevallen door een dubieus groepje van mensen, die alleen het doel heeft om Israel aan te vallen en in diskrediet te stellen.

Ik heb besloten om aan deze situatie een eind te maken, en mijn oorlog te voeren met de middelen die de moderne technologie ons gegeven heeft, niet altijd netjes en correct, maar volgens mij, altijd volgens de spelregels van de VKBlog.
Mijn strategie is, om de vijand de mogelijk te geven om een diepe kuil te graven, en dan een beetje helpen dat die zijkanten instorten.

Na dat wij een verslag schrijven over een politieke situatie hier in Israel en ons geschil met de Palestijnen, komen de anti-Israel bloggers, die ik KWABBELS heb genaamd, met ellenlang plakwerk wat een of andere persoon ooit heeft uit gekotst, vaak zogenaamde “self hating Jews” die denken dat ze zo hun hachje redden, maar begrijpen niet dat er geen dankbaarheid is bij de Nihilistische troepers.
Dit plakwerk heeft vaak niets te doen met het onderwerp onder discussie, maar dat doet er niet toe, het is hun bedoeling om het vergif te plaatsen, waar mogelijk.
Even een klein voorbeeldje, ik schreef een blog over de prachtige lente bloesem op de Karmel gebergte, en als antwoord kwam een kwabbel, die zei dat deze bloemen groeiden op de gebuldoosde Arabische dorpjes, die verdreven, vermoord waren.
Maar deze barmhartige kruiskluns is een volger, en ondanks zijn goede relaties en schijnbaar ware academische titel, een persoon met zeer beperkte geestelijk vermogen, en veel minder gevaarlijk dan de, in mijn opinie, criminele wurm, die geheel anders vecht.

Ten eerste, kijk wat hij over zich zelf schrijft:
Huisregels:

(1) Vrouwentaal verboden.
(2) Argumentatieregels verplicht (lees het contract)
(3) Jip-en-Janneke taal aanbevolen
(4) Roken toegestaan

Argumentatieregels:
1. Een argument heeft premissen en conclusies
2. Geen Ad Hominem
3. Geen Naturalistische drogreden
4. De beweerder draagt de bewijslast
5. Geen Ad Populum
6. Elsje mag de redactie niet waarschuwen.

Waarschuwing: Ik ben mensonvriendelijk IK HEB EEN SLECHT KARAKTER. DAT WETEN WE SINDS MIJN GEBOORTE. GEBRUIK DAT NIET MEER ALS ARGUMENT.

Propaganda happy hour: 16:00-18:00uur. Je mag in dat tijdsbestek alle kinderen van alles proberen te overtuigen.

Vooral de laatste zin is bijzonder interessant, maar daar over, verder op.

Nu als jullie denken dat dit een grapje is, dan zijn jullie te laat opgestaan, integendeel dit is de persoon, die in mijn opinie mensonvriendelijk is met een zeer slecht karakter.

Tijdens het laatste jaar viel het mij op dat deze persoon, een gemiddelde van 20 blogs per week produceert, waarvan meer dan 90% anti-Israel, (kwabbel) blogs waren (zijn). Nu beweerd deze piemel dat hij een Internationale rechter is, terwijl ik vermoed (maar heb geen bewijs) dat hij kelner is in het restaurant van het gerechtshof. Dat is natuurlijk geen schande, jammer alleen dat hij zich voor doet in iets wat hij niet is. Maar waarom zo veel aanvallen op Israel en de Zionisten, waar voor heeft hij mensen uit de blogwereld gewerkt, wat is zijn motief.

Bij meeste mensen (ideaalloze dwazen) is geld een prachtig motief, dus heb ik heel bewust mijn vermoeden (als een vermoeden) gepubliceerd, dat hij voor deze opinies waarschijnlijk betaald krijgt, en heb ik er nog bij geschreven, dat dit op zich zelf niet slecht is, vele mensen krijgen betaald voor hun schrijven, speciaal in de politieke propaganda wereld. Ik wou dat ik zo een bij baantje had.

Hij was erg beledigd en kwaad hierover, en begon met dreigen, ik mag hem niet meer kwabbel noemen (waarom niet, het woord betekend niets), ik mag hem niet meer beledigen over betaling van de Islamitische propaganda, en toen ik vroeg, heel beleefd, of hij grote fooien krijgt, barste hij uit el kaar (en ik had hem aan het lijntje, want mensen die hun zelf controle verliezen, zijn enorm kwetsbaar, en meestal doen aan hun zelf schade.

Inderdaad, hij verloor remkracht, en beledigde mijn wijle moeder (iets met kamelen hoeren en sperma), begreep het eigenlijk niet, maar net zo als onze oorlog in het Midden Oosten, een tand voor een tand, en oog voor oog. Als ik die belediging zo maar voorbij zou laten gaan, zou hij dat als een overwinning beschouwen.

Ik schreef er niets over, maar mijn mede bloggers reageerde, (meestal walgden ze van deze misselijkheid, hoewel sommige, van beide zijden, dachten dat dit nu een opening was om vuiligheid te publiceren, en daar deed ik niet aan mee).
Hij dacht (waarschijnlijk), nog een Jood verslagen, volgende please). Maar hij had geen rekening genomen dat ik niet meer een kleuter ben, die op gejaagd wordt door de politie omdat ik een Jood was, vandaag vecht ik terug.

In zijn uitleg, om uit te leggen hoe slecht wij Israëli’s zijn, gebruikte hij in 6 verschillende blogs voorbeelden met verkrachten van kleine meisjes, een keer is raar, twee keer is ziekelijk, maar zes keer doet men denken aan het gezegde, waar rook is, is er ook vuur, of war de mond van overloopt, dus stelde ik voor aan mijn lezers, dat heel misschien, ik veronderstel dat die vent pedofiele ervaring heeft, of zo iets, met aan getoonde bewijzen van zijn reacties.

Wou, nu kwam hij los, tierend kwaad, rood in de ogen, zweet tussen de nagels, precies waar ik hem wou hebben (oh, wraak is zoet). Hij klaagde mij aan bij de Moderator, ik werd geschorst zonder enige verdediging oor 14 dagen, en dat was goed, want iedereen viel hem aan, velen dachten dat mijn begrip van pedologische argumenten, waarschijnlijk op iets wijst.

Voor de zekerheid, om niet een of andere tragedie te ontdekken begon ik met googlen (zijn naam en dan het woord pedofiel), en elke keer dat ik dat deed, ging het nummer van hips omhoog) raar maar waar. Nu begon hij te dreigen aan iedereen die even wou discuteren om te weten of hij werkelijk geestelijk ziek is en gevaarlijk voor de omgeving. Jullie moeten toe geven, dat juist zijn dreigementen de google hits omhoog haalden. Ik schreef bijna niets, want ik ben geschorst, maar liet met de help van andere bloggers, zien dat ik nog leef.

Of dit nu het eind is van mijn oorlog, hangt geheel af met de acties van dit persoon, als hij ons met rust laat met zijn achterlijke aanvallen, is mijn overwinning tot nu toe genoeg, gaat hij door, ruineer ik hem totaal.

Kinderachtig, kan zijn, veel normale jeugd heb ik niet gehad, dus heb ik recht op mijn oudere jaren op een paar kinderachtige streken, want ik ben niet meer een slachtoffer, ik vecht van uit mijn eigen land.

Prettig Pasen en Pesach,

David Verveer