Ik wou eigenlijk een nieuwe waterput graven!

Ik wou eigenlijk een nieuwe water put graven!

Dat geouwehoer met mijn buren over mijn 32 seconden recht om mijn kamelen water te geven bracht mij tot de conclusie dat ik dat gelul met de buren totaal zat ben, en ik in mijn vrije tijd mijn eigen put delf in mijn tuin.
Nu weet ik dat het water pijl hier ongeveer – 20 is, dus op een mooie maandag begon ik met het graven. Het moeilijke is natuurlijk om de ontgraven grond kwijt te raken, zonder dat iemand er iets van zegt, of begint te kletsen dat ik een nieuw water put graaf. Elke keer als ik een zal van grond vol had, hees ik dat op een van mijn kamelen, en maakte ik een gaatje in de zak, en dan zond ik mijn kameel aan het grazen in de nieuwe publieke parkeer plaats tegenover mijn huis. In een kwartiertje kwam de kameel terug zonder grond, niets is makkelijker.

Toen ik op ongeveer 18 meter diep kwam, begon mijn put vol te lopen met water, maar het was zout, en mijn kamelen wilden het niet drinken. Dus ik kocht een klein pompje en pompte het gat leeg, en ging dieper, inderdaad, 3 meter verder werd het water zoeter, en toen ik nog dieper ging, spoot het water omhoog, en verdronk ik bijna. Maar goed ik heb een zwem diploma en ook een bewijs dat ik kinderen mag helpen in het oversteken (deze erkenning heb ik al vele jaren, en ben ik er erg trots op).

Maar om terug te komen op mijn verhaal, toen ik uit de borrelde put probeerde te klimmen, en de wanden van mijn put invielen, vonden mijn wanhopige handen ineens iets waar ik aan vast kon houden, ik wist niet wat het was, maar het had mijn leven gered. Langzaam maar zeker worstelde ik naar boven, met het voorwerp in mijn handen, tot na een vermoeide worstel partij ik uiteindelijk doodmoe boven water kwam en een van mijn kamelen mij hielp om uit het gat te komen.

Ik lag op apengapen, dood moe maar met het voorwerp in mijn armen, dat na een beetje spoelen en wassen, een aarden kruik bleek te staan. Nu, hier in Israel zijn kruiken het eigendom van de regering (ministerie van ouwe rotzooi) dus als patriot belde ik de ministerie, en kwam er een archeoloog die de kruik van mij af nam.

De put was waardeloos, dus heb ik er een vijver van gemaakt, en grazen de kamelen aan de oevers van het vijvertje. Ik heb nu ook een kiosk geopend, waar ik koude kamelen melk verkoop (heel erg gezond) en kamelen kaas, en verhuur ik bootjes om te roeien in de vijver.

Een paar dagen nadat de ministerie mijn kruik had afgenomen, kwam dezelfde vent terug met de kruik en een perkament rol die in de kruik was verborgen, en hier de tekst van de rol.

Dit rolletje bevestigt dat de eigenaar van deze landen is van de directe nagelaten van Aaron, de broer van Mozes, met handtekeningen van Aaron en Mozes (Miryam als vrouw mocht niet tekenen, en haar man heeft voor haar getekend).
Nu, ik ben een directe afstammeling van Aaron, ik ben een Cohen (van vader op zoon) en een Jood (van moeder op kind), en heb ik dus volle rechten op de landen die toen Cna-an werden genoemd maar nu Israel worden genoemd. Het is mijn beloofde land. Ik dacht even om mijzelf uit te roepen tot koning (maar Koning David 2 is niet erg orgineel) dus blijf ik maar gewoon burger.

Maar als je blieft, schei toch uit met jullie gekwabbel over landjespik, dit is mijn land, ik heb het geërfd, en het perkament rol bewijst mijn erf recht voor eeuwig. Toen deze rol werd geschreven,was Nederland nog steeds een modderige delta van de rivieren, de mensen die in Nederland woonden werden begraven in hunebedden, staande, ik weet niet levend of dood. Willen jullie serieus onze erf rechten over dit stukje land betwisten, en dat ten baten van Arabische stammen uit de Horan, die naar Israel kwamen om te werken in de plantages van de Joden?

Ik begrijp dat meeste mensen mijn blog niet zullen begrijpen, dat is niet erg, ik begrijp het geouwehoer van jullie ook niet, maar daar ik net zo veel, of niet meer dan van Waning heb op het schrijven van een VKblog, zeg ik, “don’t like it, lump it”.
En als je me niet geloof, kom kijken in het park van Raanana, daar kan je onze vijver zien en lekker eten in het restaurant, er zijn zelfs een paar zwarte zwanen (geïmporteerd uit Nederland). Er is ook een dierentuintje, veel attracties voor kinderen en heel veel heerlijke zon.