Er was eens in een heel ver land een man met twee zonen!

Er was eens in een heel ver land een man met twee zonen!

Nee, dit is geen sprookje, en de aanduiding “ver” is relatief, en ligt er aan van waar je ben. En inderdaad had de man meer dan twee zonen, maar dat heeft allemaal niets met mijn verhaaltje te maken, dat over twee stromingen in een Joodse familie.

De ene zoon was Zion genaamd (naar de berg in Jeruzalem) en de tweede Jehuda (naar het verdwene Joodse rijk Jehuda). De vader was Abraham, maar dat heeft niets met het verhaal te maken. Zion en Jehuda waren tweelingen maar geheel verschillend in karakter. Zion was een avonturier en een harde werker, terwijl Jehuda zich meer bezig hield met boeken en religie.

Nadat het land waar ze woonden erg onveilig werd voor de Joden, papa Abraham gaf zijn zegen aan zijn zonen, en stelde voor dat ze immigreerde naar een meer gastvrij land. Zion pakte zijn biezen, en werd een pionier in een stukje woestijn, kocht de grond, werkte de grond en oogsten zijn producten, daar hij het niet allemaal alleen aan kon, gaf hij werk aan zijn Joodse buren, en in een paar jaar werd dit stukje woestijn, een bloeiende oase. Ook niet Joden kwamen werken op de boerderij van Zion, de meeste waren dag arbeiders die uit de Horan streek kwamen, in de buurt van de Golan gebergte. Deze werkers waren seizoen werkers, maar daar het goed leven was in de streek van Zion, bleven ze daar leven, begonnen hun eigen families en dorpen, en iedereen was happy.

Maar helaas, deze goede samenwerking tussen de mensen van Zion en van de Horanim was gevaarlijk voor de plaatselijke maffia, dus begonnen ze met het aanvallen, stelen en moorden van de Zionisten. Maar Zion had al eerder in het leven geleerd dat als je niet voor je zelf zorgt, dan kan je niet verwachten dat iemand anders dat zal doen, dus stelde hij bewakers (hashomrim) aan, die de streek van Zion veilig hield.

Intussen, broer Jehuda, organiseerde de Joden in de diaspora, om een tehuis voor de Joden te eisen, hij ging naar Sultans, naar Koningen en Presidenten, sommige van deze wereld leiders waren positief over een veilig tehuis voor de Joden, maar waar, overal wonen al mensen? Jehuda zei dat hij in het heilige land wou wonen, maar daar was niet zo veel animo voor, want daar zijn Arabieren, misschien wil je Oeganda of Argentina, er is nog genoeg plaats in Antartica, en kom terug over een paar jaar, want nu hebben we geen tijd voor jullie, er begint een wereld oorlog.

In de tweede wereld oorlog werden miljoenen Joden vergast, en na de oorlog ging Jehuda terug en zei tegen de wereld leiders, kom nou, jullie hebben ons belooft, een veilig tehuis voor de Joden, en de leiders zeiden niet nee, maar ook niet ja.

Intussen Zion had een eigen leger op gericht (dat was illegaal, maar Jehuda wist dat als je jezelf niet verdedigt, dan wordt je vergast. Op een zeker dag in 1948 vertrokken de Britten die tijdelijk op dat strookje land hadden gepast, en vertelde Jehuda en de Horanim, jongens jullie doen maar, vecht het maar uit.

Woh, zeiden de Arabieren, geen lastige Britten niet meer, laten we het landje veroveren, in naam van Allah. Dus alle Arabische staten vielen Zion binnen, van het Noorden de Syriër en Libanese, met Irakezen, in het Oosten de Jordaniër (met een Britse Jordaanse brigade onder leiding van Glubb Pasha, een Engelsman., en uit het zuiden kwamen de Egyptenaren. De Arabieren gaven het bevel aan de plaatselijke Arabieren, jongens vlucht, zodat jullie niet in de weg lopen, en na onze zegen krijgen jullie de villas van de Joden. Dus duizenden vluchten naar de concentratie kampen in de Arabische wereld, waar ze nog steeds gevangen zitten.

Onze Zion en zijn mensen langzaam maar zeker veroverde het land en vernietigden de Arabische legers. En uiteindelijk, toen de wereld zorgen begon te maken dat Zion niet meer te stoppen was, eisten ze een wapen stilstand, en werden de wapen stilstand lijn de grens van het nieuwe landje Zion. Intussen Jehuda ging naar de VN, vertelde hun over de arme Joden die uitgemoord zijn door de niet Joden, maar de olie van de Arabieren was belangrijker.

Maar Zion had nu een zelfstandig land, veroverd volgens de maatstaf van alle andere naties, met grenzen, (en er is geen een land in de wereld dat niet heeft gevochten voor land bezit). Dat zou het eind van het verhaal kunnen zijn, maar nee, de Arabische despoten en de OC houding van de VS en de EU dachten dat een beetje steun aan de Arabieren te geven (met wapens, enz.).
En zo bleef Zion vechten met de Arabieren, maar de Arabieren verloren nog meer land, maakten nieuwe overeenkomsten met Zion, maar gingen door met de terreur.

Nu is er iets heel vreemd in deze wereld, de overwinnaar is altijd fout, als Zion de oorlog had verloren, zou de gehele wereld treuren over die arme Joden, maar nu dat het zegevierden, zijn het landrovers. (zou de olie iets daar mee te maken hebben)?
Maar beste lezer, Zion heeft erkende grenzen, is een soeverein land lid van de verenigde naties, als er een Palestijnse staat zal komen is het bij gratie van Israel, en niet door verklaringen van de VN.

O ja, wat met broer Jehuda, zijn kinderen bleven in Europa, werden vermoord, enkele die het overleefden probeerde door huichelarij hun afkomst te verdoezelen, zoals “Een ander Joodse Geur” in Nederland, of immigreerde naar de VS, schrijven boeken over hoe zielig ze zijn, en hoe rot de Israëls zich gedragen (self hating Jews), sommige zitten te wachten tot de Mesiah komt om dan de Joden naar Zion te brengen.

Nu even mijn verhaal samenvatten. Israel (Zion) is een zelfstandig landje dat erkend is bij de VN. Haar grenzen zijn de grenzen die ze in haar laatste oorlog heeft veroverd. Niemand in de gehele wereld heeft enige recht om daar iets aan te veranderen, behalve de regering van Israel zelf, die voor nationale redenen een mini staatje Palestina kan oprichten, zonder leger, dat zelfstandig is, zo als het in meeste zaken, vandaag de dag is. Terreur (gefinancierde door o.a. Nederland) maakt het leven van de Palestijnen moeilijk, maar dat brengt hun geen stap verder in hun zelfstandigheid. Als ze vrede willen, moeten ze dat tonen aan Israel.

Nu het gekwabbel over bezet en veroverd gebied, kom terug als jullie Zeeuws Vlaanderen, Limburg en Friesland terug geven, die jullie met brute kracht hebben veroverd. En de wetgeleerden onder jullie, wat doen jullie in Libië en Afghanistan?