Alweer eind van het jaar
Lieve allemaal, een heel wijs en oud mannetje heeft mij verteld dat de tijd steeds sneller gaat met de jaren. Toen ik nog een kleine jongen was duurde een jaar erg lang, nu dat ik een paar dagen ouder ben, is het jaar zo over, niet lang geleden heb ik jullie een prettig kerstfeest en gelukkig nieuwjaar toegewenst, en nu is het alweer zover. Maar natuurlijk betekend dit ook dat we ons amuzeren, want rot tijden gaan ook erg langzaam voorbij.
Ik werk nog steeds in Intel, het was maar voor 2.en half maanden maar ik werk er nu al 7 half maanden en het einde is nog lang niet in zicht, Ik verlang soms naar die tijd dat ik tijd had om niets tedoen, op mijn manier, maar nu ben ik blij als ik naar bed kan gaan. Het werk is op zich zelf wel interresant, want elke dag zijn er nieuwe problemen, nieuwe eisen en problemen die persoonlijk opgelost moeten worden.
Over onze gezondheid mogen we niet klagen, wehebben er niets bij gekregen, en wat we hebben, kunnen we makkelijk aan.
Onze kinderen en klein kinderen doen het ook goed, Tal heeft een nieuwe baan gekregen en begint ze een Januari. Het betaald veel meer dan ze nu krijgt maar moet ze ook veel meer uren maken. Maar dat is begrijpelijk, je krijgt niets voor niets. Dit betekend ook natuurlijk dat Oma en Opa, dat zijn wij, moeten helpen met Tom van school op tehalen, twee of drie keer per week, maar dat is prima, we hebben zo beter kontakt. Niv zit nog steeds op die gecombineerde opleiding, en studeert ook op de universiteit, niet gek voor een jongetje van 14 jaar oud. Ik zeg wel jongetje, maar hij is veel groter dan ik ben, maar goed, zijn vader was ook een reus.
Dana is weeer terug in Barbados, ze zweren dat dit hun laatste jaar is, maar ik geloof het niet, ze hebben nu een huis gehuurd aan het Caribische stand, met een private zwembad, en een grote tuin, hier in Israel kunnen ze zo een luxe niet veroorloven, maar ja, ze hebben heimwee en willen dat de kinderen hier op school zullen gaan.
Wij gaan niet zo vlug daar op bezoek daar het handen vol met geld kost, en moeten we nu beginnen tedenken over de toekomst, als we ouder worden.
Maar ja, we zien en praten met ze bijna elke dag, met de help van de computer (skype), en dat help natuurlijk.
Nurit werkt nog steeds, klaagt er over dat ze moet werken, maar ik ben zeker dat als ze er uiteindelijk mee stopt, zal ze haar vreselijk vervelen. Ze vindt het ergste haar lange bus tochten elke dag, maar ken ze iedereen van de pasagiers, en is het een morgen en avond clubje, met vaste deelnemers.
Uiteindelijk is hier de winter ook begonnen, en hebben we al een paar dagen van regen en kou achter de rug. Niet zo koud als bij jullie, maar genoeg om verkouden te worden. Maar de regen hebben we hard nodig, als onze water toestand erg kritiek begint teworden. Tussen twee haakjes, jullie merken het, mijn speller werkt niet, en zit het vol met taal en type fouten, maar ik hoop dat tussen de regels jullie me toch zullen begrijpen, ik weet het ik zal nooit een prijs voor het grote Nederlandse dictee tekrijgen.
Intussen ga ik door met opinies en korte verhalen (in het Engels). tepublizeren op het Net, en heb ik daar heel veel plezier van, mijn blog adres is dverveer.blogspot.com. en daar kunnen jullie mijn nonsens lezen. Het is merkwaardelijk dat schijnbaar veel mensen mijn nonsens lezen, als mijn blogs (essays) worden overgenomen bij meerdere mensen. Het is nu een gennesmiddel voor mij, om mijn onbegrip van deze wereld bekent temaken, vroeger kon alleen de journalist zijn opinies kwijt, vandaag met het Net, is iedereen een journalist, met het voordeel dat als ze het niet willen lezen of wel willen lezen, maakt niemand wat uit.
Politiek gezien, gaan we er niet op vooruit, het is nog steeds knudde in het zuiden, en gaan wij een nieuwe oorlog krijgen, want het kan zo niet doorgaan, dat we worden gebombadeert door de buren over de grens.
Luitjes, dit briefje is lang genoeg en moeten we maar wat overhouden voor de volgende keer,
Van harte prettige feestdagen en gelukkig nieuwjaar,
Nurit en David
No comments:
Post a Comment