ik geloof niet aan bijgeloof

Ik geloof niet aan bijgeloof.



Toen ik Reggie in mijn vorige blog beschuldigde van een boos oog, die mijn PC kapot heeft gemaakt, was het natuurlijk een valse beschuldiging, want Boze ogen kunnen zich niet voortzetten op de Internet. Deze bevestiging kreeg ik vandaag, toen wij (de oudere generatie van ons stadje) zaten te vergaderen op de bank die staat in Sderot Rothschild. Het nummer van deelnemers is meestal beperkt tot 4, want er is geen plaats op de bank in de schaduw van die oude prachtige eucalyptus bomen.



Vandaag waren er 3 vrienden, Schele Moos, Jechezkiel, die vette Mia en jullie correspondent. Natuurlijk bracht ik het onderwerp van het Boze oog op, maar Reggie Roning, je hoeft je geen zorgen te maken, ik heb jouw naam niet genoemd. Het bleek dat Schele Moos zijn schoonzus erg actief is in het bestrijden van Boze ogen, een occupatie die ze bijna op natuurlijke wijze heeft verkregen, namelijk de schoonzus van Schele Moos (Fortuna) ziet er als een echte heks uit, en haar stem is luid en hoog, en kinderen zijn bang voor haar. Ze heeft heel lang haar, die ze vlecht en om haar hoofd bind. Ze woont niet ver van onze vergader bank, en toen ik het probleem uitgebreid had uitgelegd, zei de Schele, dat is werk voor onze Fortuna, en mijn protest, dat ik niet veel geld had om daar in investeren had geen baat, hij hobbelde weg, om Fortuna te halen (de Schele heeft een stijve poot, door een schop van een koe, die hem een trap gaf, toen de Schele zalf wou smeren op een infectie van de uier.



Na ongeveer drie kwartier kwam hij terug met Fortuna die haastig was mee gekomen, na een oude grijs rode jurk aan gedaan te hebben, ten ere voor deze ontmoeting. Ik had nog nooit met haar gesproken, maar wel veel over gehoord, daar haar man, Gielik de groenteboer, die een bloeiende groentezaak heeft op de Weizmann straat, zijn vrouw gebruikt om de controleurs van de gemeente weg te houden, die hem willen bekeuren omdat hij zijn groenten uitstelt op het publieke trottoir, elke keer als hij hun ziet met hun bonnenboekje, roept hij vlug dat Fortuna moet komen,en die agenten, als ze Fortuna zien, nemen ze de benen.



Maar terug naar mijn vergadering met mijn vrienden op de bank en Fortuna. Eerst wou ze precies weten hoe Reggie er uit ziet, en hoe weet ik dat nou, hij geeft geen foto op zijn blog, behalve een stom takje, maar toen ik dat vertelde, begon Fortuna te glimlachen. Ik hoef helemaal geen foto te zien, schreeuwde ze tegen mij, ik deinsde achteruit, en ondanks dat ik tamelijk doof ben, deed haar stem pijn aan mijn oren. Begrijp je niet dat dit takje veel meer openbaard, dan een stomme jeugdfoto, dat laat zijn rampzalige ziel zien.



Ik murmelde, Fortuna, ik heb niet veel geld voor jou diensten, ik leef van een klein pensioentje, dat de gehele tijd kleiner wordt, en het investeren in bijgeloof, is onverstandig zeggen bij mijn bank. Kom nou schreeuwde ze, we zijn toch bijna familie, hoeveel jaar ben je al vriend met de Schele? Ik zei, ongeveer 35 jaar, want we waren samen op herhaling dienst in het leger. Hij was de enige die om de hoek kon schieten met zijn schele ogen. Juist, zei foruna, van jou wil ik geen geld hebben, maar je moet wel de volgende producten bij Gielik kopen, ik zal je een goede prijs geven.



Ten eerste moet je knoflook ophangen in je keuken, ik vertelde haar dat ik al gemalen knoflook is een busje had opgehangen, maar ze werd direct kwaad, jij probeert er een mopje van te maken, Boze ogen zijn gevaarlijk en soms besmettelijk. Luister goed, ten eerste, de knoflook, dan neem je Egyptische tuinbonen, die kook je, en maak daar een papje van. En wat moet ik met dat papje doen, vroeg ik heel verbaast, ze schoot uit, opvreten natuurlijk, het is erg gezond. Ik protesteerde, dat ik er scheetjes van laat, maar niets hielp mij, toen ze antwoorden, dat is juist de bedoeling, Boze ogen haten de reuk van scheetjes, daar kunnen ze niet tegen (mijn vrouw ook niet, maar dat heeft niets met mijn verhaal te maken).



Ik vroeg, is dat alles, en toen zei ze iets heel verstandig, ze zei, in plaats van de gehele dag met je computers te spelen, doe die rot dingen uit, en ga wandelen, ik protesteerde, maar het is heet buiten, veel te heet om te wandelen, ze keek mij kwaad aan, en zei, nu weet ik waar je die dikke buk vandaan heb, jij bent lui en je zoekt reden om niet te wandelen. Wat kon ik zeggen, nu stink het huis, van rottende knoflook en een andere lucht die ik niet precies kan plaatsen, maar geen Boze oog meer, Reggie, zonder mijn computer, komt het niet door.