De opinie rubriek van de Volkskrant

door David Verveer

Ten eerste wil ik zeggen dat ik niet incognito schrijf, maar onder mijn eigen naam, die ik op mijn6 de jaar terug heb gekregen, nadat ik terug kwam van het onderduiken in 1945.
Ik leef in Israël, een klein stadje Kfar Saba, en ben met pensioen, en heb nu tijd om te lezen, te schrijven van opinie columns, enz. op de internet.

En daar ik het Nederlands niet ben vergeten, en zelfs kan schrijven, met fouten, doe ik mee aan die opinie discussies die dagelijks worden gehouden op de Internet Volkskrant.
Daar op zijn minst elke dag drie rubrieken over Israël, de Joden en de Midden Oosten worden gediscuteerd, net als of Israël, Nederlands grootste vijand is, doe ik heftig mee aan een groepje van Israëliërs en ex/Israëliërs die ons verweren tegen de felle aanvallen van de Hollanders.
Ik begrijp deze obsessie over Israël niet, net als of het het enige land is waar nog problemen zijn, landen waar zelfs Nederlanders worden vermoord, duizenden doden vallen, bloedige en wrede terror kan de Nederlandse lezer heel weinig schelen, maar als men over de Palestijnen en Israël hebben worden ze wakker.

De meeste Nederlanders die mee doen in dit forum, schamen zich om herkend te worden en schrijven onder een pseudoniem, de Israëliërs daar in tegen, schrijven hun naam vol uit. Ik snap dat niet, waarom zijn die mensen bang om te bekennen dat ze op zijn minst, anti/Israël zijn, en misschien meer.

De argumenten die heen en weer gaan net als ping pong, worden herhaald, en maken geen enkele indruk op de andere kant. Het vreemde is dat bij deze argumenten men meningen van de hele wereld bij haalt, mensen die eens iets hebben geschreven over het Midden Oosten, worden nu als Oracle gebruikt, in zo/iets als, huh huh, zelfs Dr. Niemand Nooit heeft dit verklaart en zijn overgrootvader´s buurman was tijdens de Ottomaanse- Turkse bezetting tuinman van de zoon van de Nederlandse vertegenwoordiger in Bagdad, die Joods bloed had (ik weet niet waar). Nou die Dr. Nooit heeft geschreven dat Israël stout was en de Palestijnen halve heiligen. Ik overdrijf nu een beetje, maar ik wou graag laten zien het principe.

Worden zoals land roof, treiteren, bezetting, moord en doodslag worden naar ons hoofd geslingerd, maar als we aantonen, in verdediging, dat de feiten anders zijn, is het van de hand geschoven als zionistische propaganda. Het ergste vind ik toch organisaties van Joden (zo als het ander geluid) die om geaccepteerd te worden in de Nederlandse maatschappij heulen met de vijand.
Als de aanvallers gen stekende punten kunnen maken, gaan ze Israël beschuldigen van Nazi achtige acties, iets wat mij bijzonder kwaad maakt, maar daar meeste mensen die meedoen in de discussie lang na de oorlog geboren zijn, voelen ze niet de afgrijselijke vergelijking, vooral dat Nederland, desondanks dat Nederlanders mijn leven hebben gered, niet zo´n goede reputatie in de oorlog hadden.

Ik weet eigenlijk niet waarom ik mee doe in dit pingpongspel, het is een soort van tantaluskwelling kwelling, maar je raakt er snel aan verslaafd, net als roken, drinken enz.
Maar er zijn ook gewone normale mensen die mee doen aan beide zijden en in het midden, mensen die verstandige feiten op brengen en goede de dachtens uit spreken, Tot mijn spijt, weinig, maar hun deel nemen maakt het de moeite waard.