De Nederlandse houding t.o.v. De Joodse bevolking sinds 1945

De Nederlandse houding t.o.v. De Joodse bevolking sinds 1945



Door David Verveer



Deze post is bedoeld als discussie onderwerp op het VK forum, en hoop ik dat het alleen maar bezig houd met het onderwerp en niet reacties over Israël, Zionisme, Ghetto of Land roof en Palestijnen.

In mijn opinie zijn er veel goede Hollanders, die mijn leven als een Joodse jongetje hebben gered, maar er zijn, en misschien vandaag meer niet goede Hollanders, die de Joden haten, en proberen om hun zelf of hun ouders gedrag goed te praten met excuses zoals “wij wisten niets”, “mijn buurman had Joden in huis, en wij hebben niets gezegd” “het was gevaarlijk voor iedereen”.



Wat mij het meeste kwaad maakt was dat het gemeente bestuur, de beambten, de politie, enz. de moffen hebben gediend, en na de oorlog in hun positie, de overblijvende, terug gekeerde, overlevende Joden, het leven hel heeft gemaakt.



De Joden, als burgers van Nederland hadden volle recht op hun leven, en na de oorlog op help om hun leven op nieuw op te bouwen, maar de regering met Liefting als Minister van financiën, maakten een afspraak met de Duitsers, dat het geld aan Nederland zou betaald worden, en dat de laatste de Joden zou betalen. Dit geld werd gebruikt voor de herbouw van Nederland, en iedere Jood kreeg een belachelijke som van ongeveer 200 gulden, en daar mee was de kous af.



De Maror gelden werden na ongeveer 60 jaar aan de dan nog overlevende Joden voor het Joodse bezit, dat de moffen hadden gegapt, en na de oorlog door Nederland werd over genomen.



Stichting 40-45 betaalde een pensioen aan de nabestaanden van de ondergrondse strijdkrachten, maar wanneer, wij kregen het in 1951, 6 jaar na de oorlog, en tot dan, mijn moeder, weduwe van een verzet strijder, moest leven met 4 kleine kinderen van de armoe wet (ook wel wet van Drees genoemd).



Er was geen open anti-antisemitisme in mijn jeugd, maar werden we als de allochtonen van vandaag behandeld, wij zagen min of meer als Nederlanders uit, maar als ze uit vonden dat we Joden waren werden we niet meer als vol geaccepteerd, net of men wou zeggen, rot op naar je eigen land, wat wij uiteindelijk hebben gedaan, en waar ik nooit spijt van heb gehad.



Natuurlijk hadden en hebben we velen niet Joodse vrienden en kennissen, die nooit in hun hoofd zouden halen iets slechts over de Joden te uiten, en natuurlijk de grote hoeveelheid van mensen die mijn leven hebben gered, door mij in huis hadden genomen, met gevaar voor hun eigen leven, omringt door NSBers.



Meeste Joden die hebben overleeft hebben wonen niet meer in Holland, uit angst voor hun medemens, maar er zijn natuurlijk ook uitzonderingen, zoals een organisatie die zich “het andere Joodse geluid” noemen, die ik vergelijk (ik persoonlijk) als Joodse NSBers, die proberen door Israël te be schuldigen van alle ellende in de wereld, in het goede blaadje te komen met hun niet Joodse buren.

Ik zou graag willen weten of mijn opinies fout zijn, of niet, en de redenen voor het anti Joodse gevoel in Nederland.