de dag dat ik allochtoon werd

De dag dat ik allochtoon werd

Door David Verveer

Ik ben in Nederland geboren, zoon van Nederlandse Joden, een half jaar voor de tweede wereld oorlog, en volgens de Nederlandse opinie ben ik dus volbloed Autochtoon van geboorte, want mijn familie leeft al 350 jaar in Den Haag, en voordien in Amsterdam.

Mijn huidskleur en accent zijn typisch Haags, mijn ogen staan ongeveer in de zelfde plaats als onze Hollandse jongens, Jan, Piet of Henk, dus zoals het gezegde gaat, als het kwakt als een eend, er uit ziet als een eend, en loopt als een eend, dan zal het wel een eend zijn. Maar moet ik jullie teleur stellen, ik ben geen autochtoon, des ondanks mijn vader als verzet strijder het leven heeft gegeven voor zijn vaderland, ik zijn zoon, ben op een zekere dag ineens allochtoon geworden. Ik moet bekennen dat Allochtoon te zijn, op zich zelf, heel weinig uit maakt, speciaal als je net als ik, in het buitenland woont, als ik om mij heen kijkt, zie ik alleen maar allochtonen, en de (Nederlandse) autochtonen hier in Israël zijn erg schaars.

Toen tijdens mijn werk in Iran, in de tijd van de Sjah, mijn vrouw een baan kreeg als secretaresse van de toenmalige vertegenwoordiger van Israël (er was geen Ambassadeur), was de eis dat de echtgenoot van de potentiaal secretaresse van de pseudo Ambassadeur ook de Israëlische paspoort zou hebben, anders kon ze de geheime dossiers niet behandelen. Daar ik niets tegen de Israëlische nationaliteit heb, integendeel ik er tamelijk trots op ben, kreeg ik dus een Israëlische paspoort.
Een jaar later, toen ik mijn Nederlandse paspoort wou verlengen, kwamen ze op de Nederlandse Ambassadee in Tel Aviv, tot de ontdekking dat ik ook eenIsraëlischh paspoort had, direct werd mijn Nederlandse paspoort ongeldig verklaart, en sinds die dag ben ik dus volbloed allochtoon.

Volgens de Nederlandse wet, mag men geen dubbele Nationaliteit hebben, alleen maar als de plaatselijke wet het afzeggen van de lokale nationaliteit verbied, zoals bijvoorbeeld de Amerikaanse regering, dan mag je je Nederlandse paspoort behouden.

Opmerkelijk is het feit dat toen ik een jonge jongen was direct na de oorlog en natuurlijk in de oorlog, toen was ik ook iets anders, ik was toen een Joden jongetje, die tijdens de Moffen geen recht op leven had, en daarna, nooit als vol werd herkent, daar de kinderen van mijn leeftijd geen idee hadden wat Joden waren, of waarom we dus opgejaagd en vermoord werden tijdens het bezet, en thuis bij hun geen uitleg wed gegeven, bleven wij vreemde eendjes (wat is het vandaag met eenden).

Ik weet dat een keer door een stelletje kwajongens als Rot Jood ben uit gemaakt, en toen ik niet reageerde, zijn ze iemand anders gaan uitschelden. Ik begreep het gedeelte van Jood, maar waarom rot jood, brillejood, voddenjood zou ik begrijpen,maar rot jood.
Ik moet bekennen dat na de oorlog was er bijna geen openlijke antisemitisme, want als ik eerder heb geschreven,mijn mislukte afkomst kan niet uit mijn gezicht te lezen zijn, en werd ik als gewoon geaccepteerd. Mijn beste vrienden waren katholiek, en gingen net als ik naar Zondag school, ik om Joodse en hun om Katholieke dingen te leren, en middags waren we alles vergeten, en speelde we ridders of cowboys.

Ik ben benieuwd dat als ik (en maken jullie geen zorgen, want dat gebeurt niet, naar Nederland zou willen emigreren, zou ik dan bang moeten zijn voor Meneer Wilders, en zijn partij, of zou ik kunnen onderduiken als pseudo autochtoon,