Een teken van leven

Na een lange tijd niet geblogt te hebben, las ik vandaag een berichtje van mijn vriend Mihai, die klaagde over zijn onder buurvrouwen, die volgens zijn intellegente verhaal tamelijk luidruchtig zijn. Nu begrijp ik dat liedjes van Fijenoord niet zo prettig zijn voor een westerse allochtoon, als het over Ajax was, zou het prettiger in de oren klinken, maar denk ik dat dit een wel bedoelde plaag van God is, die Mihai terecht op zijn plaats wil zetten, voor al het kwaad dat hij in de laatste jaren gescheven heeft.

Zo ver ik weet, is er geen wet die bepaald over het volume van een gesprek (of radio), en als het te pijnlijk is voor zijn oren, zou ik hem aanraden te verhuizen naar een woning met betere accoustische condities, of verhuizen naar de Arabische woestijn, waar nog steeds vele partners kan vinden voor zijn politieke opinies en strijd tegen drogredenen.

Mijn volle simpathie aan de buur dames.