Door David Verveer
Geleidelijk zag ik de onweerswolk naderen, elke dag kwam het nader, tot op een zekere dag ik tot de ontdekking kwam dat ik gepensioneerd was, en nu, behalve de klusjes, klein kinderen zorg en dagelijkse huishoudelijke werkzaamheden, ik de gehele dag voor mij zelf heb, en uiteindelijk aan hobby's kan beginnen te denken.
Om eerlijk te zijn, ik heb ontiegelijk veel hobby's en dingen die ik interessant vind en weinig tijd voor had tijdens mijn werkende dagen, maar goed men moet zo als met alles, besluiten wat geeft je de meeste plezier om je dag mee te vullen. Als ik naar mijn vrouw zou luisteren, zou ik de gehele dag aan het poetsen zijn, schoonmaken en het repareren van gebroken dingen in het huis, maar ik weet niet waarom, maar in zulke klusjes heb ik nou echt niet het gevoel van bevrediging, nadat ik uren een kandelaar heb op gepoetst, en hij glimt als een glim worm.
Koken en bakken vind ik erg leuk, en ben er tamelijk goed in, maar ja, nu dat de dokter heeft gezegd dat ik moet vermageren, is de lol van het koken er een beetje af.
Tuinieren, ik woon op een flat, ben dol op planten, maar mijn vrouw wil geen planten meer in huis, toen het moeilijk werd om plaats te vinden om te zitten, en nu mag ik alleen maar planten groeien op mijn balkonnetje. Maar ik hou van wild groeiende woeker planten, en heb automatische drup irrigatie, dus veel kan ik daar niet doen, vooral omdat er vogels zijn die op mijn balkon een vakantie oord hebben uit geroepen, en weet ik wanneer ik niet welkom ben.
God zij dank heb ik mijn computers (ja je leest correct, meervoud) ik heb op mijn kleine werk kamertje 4 computers, mijn nieuwe (nou ja 2 jaar oud) vriend, waar mee ik vooral werk, mijn oude computer, die als reserve en Google zoeker dient, terwijl ik aan iets bezig ben op mijn nieuwe vriend, dan heb ik een nog oudere computer, waar ik foto's op laad van de klein kinderen, en dan mijn vrouw er uren lang naar kan zitten kijken, en de 4de computer is een laptopje, die ik mee neem, als ik op vakantie ga, en die mijn connectie met de beschaving geeft (nu ja, dat beschaving klinkt mooi, maar dat valt wel mee).
Natuurlijk hebben 4 computers veel attentie nodig, de gehele dag moet men programma's op loden, anti virus laten werken, nieuwe uitgaven proberen, enz. Maar dit is natuurlijk geen hobby, maar onderhoud.
Echter een paar jaar geleden ben ik tot de ontdekking gekomen dat ik van schrijven hou, ik de nacht merrie van mijn leraars was, die vele talen spreekt, maar geen woord kan schrijven zonder fouten (de speller werkt nu), hou van korte verhaaltjes te schrijven, en het gekke is, dat er mensen zijn die mijn gekrabbel lezen, het is natuurlijk wel moeilijk om iets van mij te lezen, want de stijl, zins opbouw en woorden kennis in beide talen (Nederlands en Engels) is erg beknopt, en taalkundigen, na een zin van mij gelezen te hebben, gaan naar de dokter om hun migraine te laten behandelen.
Daar ik een beetje sarcastisch ben en niet lang serieus kan blijven, wat mij veel last heeft bezorgd in mijn professionele leven als raadgevend ingenieur, vooral als de klant geen idee heeft waar je het over heb, en elk cynisch woord verkeerd begrepen werd, maar goed, als je schrijft, dan kan bijna alles door de beug.
Maar het leukste vind ik de talk-backs, of wel reacties, waar mensen naar aanleiding van wat ik had geschreven, hun hart openen, en proberen hun eigen opinie op het onderwerp op het vuur te gooien.
Als ze mijn sarcasme en nonsens begrijpen geniet ik er van, maar ook als ze er in trappen, en boos reageren, vooral als ze kwaad worden en sputteren, heb ik enorme gijn, ziekelijk niet, maar ieder zijn meug.
De laatste tijd heb ik veel tijd besteed, en je heb er tijd voor nodig, met een discussie forum op de Volkskrant, internet editie, die de laatste weken over groeiende antisemitisme in Nederland ging.
Naar een paar dagen kregen we duidelijk twee groepen, anti Israël / Joden / Zionisten aan de ene kant en een Pro Israël lobby die de aanvallen opving en terug wierpen.
Het argument van beide zijden was erg persoonlijk, met weinig intelligentie maar veel overtuiging, sommige antwoorden bleken in blinde woede te zijn geschreven, meeste deel nemers gebruikten citaten wat een of andere idioot, of wijsgeer eens had gezegd toen hij last had van zijn ingewanden, en krom liep van de pijn, of citaten die eerst geregisseerd waren met doel een goal te maken in het andere front.
Maar ik had erg veel plezier om mee te doen, het kon me weinig schelen wat de aanvallers over mij dachten, of mij een engerd, flauw of huichelaar noemden in hun drift, schelden doet geen pijn, maar laat zien dat de schelder zijn zelf controle is aan het verliezen, en met en klein beetje plagen, schrijft hij de meest bizarre dingen.
Veel deelnemers probeerde om politiek er bij te halen, beide Nederlandse en Israëlische interne moeilijkheden, die ik probeerde te vermijden, daar mijn politieke overtuiging niets heeft te maken met antisemitisme of niet. Onbegrijpelijk was dat de andere zijde probeerde om goals te maken met interne politieke argumenten van de andere zijde, zonder enige wetenschap, waar het werkelijk over gaat.
Ik heb veel nieuwe woorden geleerd, uitdrukkingen en begrippen die ik nog nooit had gehoord, ik wil geen voorbeelden gebruiken, om niet mijn voorkeur te laten zien, mar het was prachtig, ik heb er werkelijk van genoten, en zelfs soms zelfs het nieuws op de TV gemist om te zien wat taal virtuoos nu weer neer geknald heeft. Mijn vrouw dacht al dat ik nu porno was aan het lezen op internet, en kon zich niet indenken dat ik met plezier mee deed in een argument.
Ik geloof het weke punt van de discussie deelnemer is dat hij zich zelf zo serieus neemt, zo dat hij niet kan zien dat men hem aan het opjagen is, snel begint hij zijn persoonlijke geschiedenis te vertellen, waar en waarom hij geboren is, wat hij geleerd heeft en wat niet, enz. feiten die niets met het argument te maken heeft, maar prachtige openingen zijn om hem te beantwoorden. Natuurlijk heb je niet altijd de overhand, soms laat je iets kwijt dat een pientere vechter aan de andere kant tegen je gaat gebruiken, want he heb zelf gezegd, dat je dit en dat denkt, het beste als ze zo een argument gebruiken, of toegeven of geen antwoord te geven, maar in geen geval kwaad worden, want dan verlies je het argument.
Jammer dat het forum tot een conclusie is gekomen over het antisemitisme in Nederland, wat was het ook weer? Maar misschien kunnen we een nieuw argument beginnen of de Max Tailleur “Sam en Moos” moppen antisemitisch zijn of zuivere Joodse gijn? (Iemand had Max Tailleur geciteerd dat hij een Antisemitische monoloog had gemaakt, wat waarschijnlijk waar is, daar de Joodse humeur meestal zelf stekend is, wat onbegrijpelijk is voor de droge Nederlander, die zelfspot niet kan of wil begrijpen.
Wat het meest hilarisch was dat men het kwalijk nam dat God de Joden, terecht, heeft verkozen als zijn verkoren volk, en daar voor ons zo verwent, of dat de Joden de meeste Nobel prijzen op pikten, maar ook de vreselijke misdaden van Israël, in het deelnemen in het Euro Song Festival.
O ja, meeste anti's waren voor de Palestijnen, maar konden niet een Palestijn produceren om hun te bedanken voor de bescherming, ik weet niet waarom dat was, er moeten toch ook Palestijnen die Nederlands spreken, zijn in Nederland, het beste wat ze konden produceren was een ex-Marokkaan die een teleur stelling was, daar hij Israël weigerde te vervloeken, tot grote teleurstelling van de anti's, die hem Oom Tom noemden.
Mijn diepe dank voor de Volkskrant dat ze mij een nieuwe hobby hebben gegeven, en mijn excuses aan de leraren die mij hebben getracht om mij Nederlands te leren, wat een grote fiasco is geworden, het lag niet aan hun vakkennis , maar aan mijn on-vermogen.
No comments:
Post a Comment